Alle inzendingen over Nacht liefde kosmos

En zo elke nacht……

BOEM BOEM slaat mijn hart slaat jouw hart JIJ en IK Liefde en Licht IN en UIT BOEM BOEM slaat het HART van de KOSMOS…

de kosmos spreekt tot mij in beelden, mijn geest antwoordt in woorden en muziek.…

Voltooien van de cirkel bidden om een vredige nacht het ritme van de dag verbinden we met ons leven de kosmos is het bed waar we morgen uit opstaan mijn dagen in het klooster 7…

De echte liefde voor en van de mensen en hele kosmos. Sneller dan het licht verspreidt zich het model van pure liefde.…

Waar zou ik eerder nog mijn zuchten slaken dan in holle ruimte van het niets mijn blikken slaan op het luchtledig van de kosmos naar het duister achter het licht dan treuren om vergane liefde in een diep verzonken dal.…

De kosmos, waar stof en energie ontstaan. Toevallige mogelijkheden. De planeten, waar tegendelen bestaan. Onbegrepen natuurgeweld. De mens, die zijn tegenstelling overstijgt. Die bedoeling uit toeval maakt. De levenskunstenaar, die bewust geworden is. Die met liefde liefde schept. De kosmische liefde, die bedoeld ontstaat.…

van bestaan doorlopen wij alle stadia die de kosmos ook moest gaan om dan bij het scheiden der tijden te beseffen dat diepte zich nog eindeloos herhaalt…

Je ziel is wondermooi ik zie het in je ogen in zonlicht, maneschijn je woorden en je handen de kosmos zelf bracht jou bij mij er is geen antwoord zelfs geen vraag het is zoals het is dus blijf nog even als het kan je warmte voelt zo goed…

In de kraamkamer met onbeperkt zicht ziet een wereld het levenslicht en huilt zilte zonnen Aan het front stranden warme klanken ondergronds in geluidsdichte kisten Er zitten sloten op oneindigheid liegt de maan in de waan een sloopkogel te zijn…

Vlammen dansen zonder einde, de kosmos ademt in stilte voort.…

Vaarwel mijn wolkendroom met wereldwijd geduld heb je mijn dwaze dromen en gedachten aangehoord en liefdevol op 't zachtste kussen rust gegeven. Waar ik zelf maar even was of weer te laat gekomen, jij bleef de zelfde wie je was, de droom van al mijn dromen. Je reist met stille krachten, die ook Hem verwachten na de stille ademtochten van…

Aan de kant staan Aan de rand staan Niet middenin Zovelen Er is maar één weg Het delen Dat je er niet midden in kan staan Om een bepaalde reden Is er veel geleden Je plek In de wereld Je plek in de kosmos Het pad dat je gaat Als je jezelf maar niet verlaat Want als je van binnen leeft, ben je een ziel Die de wereld schoonheid geeft…

Dan ben ik zwijgen en luisteren jouw liefde en die van kosmos.…

Teder lachend in de nacht lig ik naast jou smachtend mooi in mijn schoonste lentetooi Fonkelsterren schijnen zacht hemelogen in de kosmos lieflijk glooiend firmament Ik wil jou je minnen vragen en je microkosmos dieper dragen liefdevol en permanent…

Jouw diepste wezen is liefde voor elk ander zoals voor jezelf. De angst voor de dood, voor oorlogen en rampen, de schreeuw om liefde. Pure versmelting met goddelijke kosmos, de lieve ander. Niemand heeft groter liefde dan die opgaat in ander, elk ander.…

de maan verheft onze nacht tot blauwzilveren statigheid bomen rusten in de nevel onder silhouetten van kant de sterren vertellen verhalen van orion sirius en cassiopeia zwarte koepel met flonkering vol wonderen en eeuwigheid we zijn hier in de mist kijkend naar oneindigheden een in de kosmos…

zie al die anderen op weg strompelend , vol twijfel op pad elkaar opbeurend door liefde zoekende zielen, op wacht bij elkaar die vallen en weer opstaan een reis van mededogen het schepnet van de kosmos vindt ieder die op weg is naar daat wat groter is dan wij…

Waar aarde niet is geschapen of zee niet gegoten is zelfs lucht tot niets geworden licht in duister is verdwenen nacht zich te sluimer heeft gelegd verdwijnt ook kosmos in zwart gat is materie nergens te vinden kan energie nooit bestaan zou ook maar een kern van leven in chaos van “Big Bang” vergaan.…

Als ze danst, wordt een werveling universeel, ze betreedt met beide voeten elk werelddeel en de sterren - en de zonnestralen, op alle windstromen wordt haar beweging waargenomen, ze draalt niet in haar zinnelijke vlucht, in de wenteling wordt de aardse zwaartekracht vermeden en deelt zij met mensen haar serene vrucht, zaait de liefde uit…

Omgeven door stralen is 'het Oog van God' het alziend Oog, zwevend door de kosmos vrijwel alles mag, zonder echte ingreep…

Verder van de sterren Verder in de reis Verder van de eeuwigheid De traan Rukt voort Dodenrit Je bezit Het leven En laat dan weer los Dat is de kosmos…

vergeten de kosmos lacht om die trieste atomen laat ze maar dromen.…

Hoe wie wat waar en hoe ver ik ook kijk vanaf een duinrand in de woestijn hoe wie wat waar god of joost zeg het maar maar bespaar mij uw luim, god en jij joost, je gein wanneer ik mij tezelfdertijd weer verwonder over jullie extatische woordenbrij weet ik alleen niet hoe ik telkenmale bij het ogensperren naar zon maan…

Berlijn heeft nu een curry worst museum toeristen gaan er met plezier naartoe omdat men zulks met bier pleegt te serveren ik denk dat ik het ook een keertje doe cultuur hoef ik dan niet meer te ontberen want daar heb ik nog nooit veel aan gedaan en in musea veel er veel te leren zo wordt mijn opleidingsniveau voortaan ten minste even hoog…

Wanneer mijn muzen tot mij fluisteren Gebeurt dat weleens wanneer juist er een Gesprek rondom mij gaande is Waarnaar ik echter niet kan luisteren Omdat ik dan mijn muzen mis En hun geprevel is gewis Het meer dan waard mijn oor te kluisteren Aan hun poëtisch opgedis Dus als ik mij van kout onthoud En in de verte zit te staren Kom dan niet…

langs de paden staan er borden: “verboden op het gras te lopen” “verboden het gewas te slopen” men roept ook jagers tot de orde “verboden hier het wild te stropen” ach, men ontmoet hier hele horden van slaapverwekkende verdorden die die praatjes zomaar kopen ik stel mij daar tegen te weer en zo bega ik euveldaden daar nadert reeds de hermandad…

een duister elixer een troebele drab de keuken: ik mix er het duister elixer geen cocktails of tics er is heilzamer sap mijn duister elixer mijn troebele drab…

twee zielen in liefde op weg naar de liefde van je leven jezelf in karmische relatie weerloos in ontbloting in de weergaloze kosmos stralend in de essentie van wind weerspiegelend in idealen van kracht gestoffeerd in licht wat op goud lijkt reizend binnen de grenzen van geelpaars waarin de lege bladzijden…

onstuitbaar draait het vuurrad wentelingen rondom het pentagram der zuilen waar in de navel van de vortex in een loden schrijn de as van het zijn in luwte rust…