Alle inzendingen over OMWENTELING

Er verdampten onnodige woorden in elke ademtocht, omarmden de verten in iedere blik die een leegte achterliet, een korrel zand, die door het getij, in menige omwenteling zijn eigen wereld beliep, op een nog onbekende strand, en een afdruk schiep om in te schuilen.…

ze noemt zichzelf een huis en woont ergens achteraf niet wetend waar precies als je haar ziet tikt ze tegen 't raam gebruikt haar geest als spiegel over het stille water staart ze haar bevroren blikken ruisend riet doet haar ziel bewegen in omwentelingen waar niemand weet van heeft ongrijpbaar zijn haar gedachten wie is ze…

Waren mijn gedachten keien ik smeet ze door de ruiten waren mijn gevoelens van hout ik stak ze in brand waren mijn daden van kurk ik liet ze wegdrijven op het water waren mijn wensen van ijzer ik liet ze verbuigen waren mijn bezittingen van lucht ik blies ze weg waren mijn liefhebberijen van was ik liet ze smelten was deze omwenteling ten…

in het grenzenstellend grijze worden gehechtheden losgelaten dwalen ze zwaar zuchtend in onstuimige draaikolken naar omwentelend leven…

men zegt wel; laat geen dag, geen avond hetzelfde zijn zodat ijs verdampt en het klimaat verandert, hoewel niet voor het leven de zon doolt rond in onze tuin op het zuiden waar het niettemin een aantal graden koeler is zo verkwikkend, dat ik in de vijver met troostvissen bedlegerige gedachten zie zwemmen op het liefdevol spiegelende oppervlak…

Maar dit was een zwijgende ommegang, omwenteling na omwenteling tot ze in de wolken halt hielden. Een katheder werd uitgeklapt en de dienaar der dienaren Gods nam pontificaal plaats. Hij zwaaide plechtig heen en weder met twee gekruiste klaviersleutels en prevelde Latijn. Ik knikte en zei: Jeronimo, we gaan een tanka dichten.…

En dan ga ik De eeuwige nacht in Waar atomen dolen Het einde en het begin Het zachte zingen Van het vacuüm Op ontelbare snaren Het laatste stadium En zie, daar is hij De jager en de gejaagde Omwenteling en keerkring En het al zijn vertraagde Sterren vlieden De dageraad breekt aan Kom tot mij En laat mij gaan…

virtuoos speelt zij om haar as in mysterieuze omwentelingen glijdend in golfslagen voor een publiek om te behagen lichte vleugels opstijgend in sensuele beroering duizelingwekkend glooiend in een spiegelende aanbidding een zijden zwaan in duikvlucht in een ontastbare ontroering artieste pur sang in een patroon van licht en schaduw…

Iedere omwenteling brengt me dichter bij jou het tijdsbegrip ben ik al kwijt voorgekauwde zinnen ga ik niet uitleggen met jouw doortastendheid kom je er wel degelijk toch zit er een maar aan in de ruimte van het verstand ontstaan er leemten waar de liefde een bijzondere plaats inneemt dit komt alleen aan de orde als rechtlijnigheid vakmanschap…

Een eiland, wel voor eeuwig vastgelopen In de staalblauwe harde hemelkring, Een ballingschap die niets meer heeft te hopen Van een aardbeving of omwenteling.…

Dragende krachten die mij omwentelen Giften mij toebedeeld Ik neem jou aan Wat ik jou geef komt uit mijn hart Blauwe hemel doordrenkt van geluk Terwijl de zon ons kust Voor altijd ben jij de mijne Net zoals die twee Voortgekomen uit liefde Anoha yeha-noha è ti mèjeje Ashani…

Ons huwelijk, een gedenkteken van onze Franse Omwenteling : vrijheid, gelijkheid en ... liefde.…

onder de tomeloze liefde tijdens het langzaam wijken bespeuren ze ongewild de angst voor een laatste maal de daad hoe zuiver toch volbracht het vlieden van hun minnekracht bij het verschijnen van de dag samen met hun gedeelde dromen zomaar weggevlerkt op vleugels die zich niet lieten vermoeden toch nog voor een stuk omwenteling van hun…

Leg nu ook af waarachter de wereld te voorschijn komt In de schemering van dagen de verlossende toon van het omwentelende woord in de zomen van begrip genaaid.…

bij volle maan zal zij dansen waar onder luid applaus oogstrelend ze zich ontdoen zal Van windsels en sluiers één voor één wervelend en draaiend sneller dan ogen volgen maar zijdezacht huiden zullen verdwijnen bij het licht van de maan in het uur van waarheid komt dat zien volkomen weerloos zal zij naakt zijn laatste restjes…

Koud en onvruchtbaar tussen beide polen wordt mijn glazen aardbol gevuld met winterlicht, in omwentelingen van de mooiste wensen die ontkiemen in het noorderlicht.…

Tenslotte een blijde omwenteling! Hemel en aarde mogen zich verenen voor Gods liefdevol heersend aangezicht. Nieuw leven schittert als edelstenen. Bij het eenmaal komende Eindgericht wil onze Heer groot voorrecht verlenen: "weet dat Jezus' genade allen verlicht!"…

te kunnen breken, de nacht toe te laten langer te blijven stijgen in het ruisend laaien van het leven het samengaan, zielsvol met ogen, één en al eenvoud om te vergroten terug te keren naar niets anders dan dit verhaal van liefde waarin jij en ik begonnen in ieder wederwoord en uit onszelf ”lief, nevel mij in meer dan één omwenteling…

Wolken kunstsneeuw drijven behoedzaam binnen, het zijn de souvenirs van onze openbaringen, de wereld lijkt onvruchtbaar in mijn glazen aardbol tussen beide polen wordt hij gevuld met winterlicht, in omwentelingen van de mooiste wensen ontkiemt in het Noorder – en het Zuiderlicht gebloesemde herinneringen van een laatste rustplaats…

Gek, hoe iets een totale omwenteling kan maken, van 90 graden naar 270 graden kan omdraaien, van positief naar negatief gaat, een verandering maakt.…

De lange rust krijgt vaak omwenteling: elfenzang en toverkunst treffen blij die pluimoren van de lome enkeling.…

smoren papa volgen sporen moederkoren verloren opnieuw geboren vroeger uitverkoren meisje bekoren liefde haat verloren orde rust verstoren bestaan verstand gewoon einde start schoon verwordt eerlijk oprecht zelfmoord vlucht pijn mixen pillen wijn wegnemen leed venijn vluchten zweven ziek konijn kinderen toekomst niet ik - en zij omwenteling…

Als jeugd zien we nauwelijks onze omwereld veranderen in die illusoire wereld leven we gevoelsmatig eeuwig en zijn geprogrammeerd om in de toekomst te investeren Technologie beïnvloed ons denken; de omwenteling in de telecommunicatie maakt verandering in tijd zichtbaar we zien in korte tijd acteurs oud worden vanuit de tv stoel…

zinloosheid en daaruit haar zin ontleent, zelf de navelstreng door te knippen tussen de geboorte tot op dat moment te kiezen als de rek eruit lijkt, de grip niet te verliezen waaraan ik was gehecht, maar los te laten in een gewichtloze ellips, als de maan z’n vaste baantjes draait als satelliet rond de moederlijke aarde, verrijkt in de omwentelingen…

Een behoefte tot omwenteling die al lang leeft in mijn ziel. Waarom? Ik leerde, waardeerde en besef de kracht van het woord. Blijkbaar was het belangrijk wat ik deed. Ik zal leren hoe voornaam het willen transformeren zal zijn en blijken. Het is een gewenning geworden zonder dat ik het ook maar door had.…

zonen, voor strijd of strijden, als fictieve levenslessen, als existentiële bekommernissen, als ontzettende consternaties, ik verschuil mij, in kille retoriek, zijn of mijn wezen dragende, het bestaan of mijn wezen omvattende, de les of mijn wezen lezende, aan te vangen, te verblijven, in gestalte, in nomaden, in klassen, omwenteling…

dit kakofonische niemandsland Verbrand de lading aan prullaria, de ijdelheid die niet wijken wil Ooit zongen en stoeiden wij de werkelijkheid Het leven rijmde en rapte zonder ongelijk Het noodlot bracht een kentering met soelaas – vergeefs - in herinnering Het spel raakt uit, de troef verraadt zich, het wiel rijdt spaak in een laatste omwenteling…

Ik laat mij drijven op mijn ziels-weten en bij elke omwenteling van gebeuren laat ik de stilte een kus stelen van mijn mond waarbij mijn lippen de toekomst prevelen en zinnen uit het gouden kosmisch boek, in nachtelijke stemkleuren, eeuwenoude verhalen mijn gehoor gaan strelen.…

Of blijft de toon zo ik het las dat de drempel slechts een fictie was, het beeld lijkt fris,onopgemaakt maar rolt weg, tel ik de omwentelingen die het raakt, de hoop dat het ritme klopt in de aardse levensloop wat schuurt en slechts 365 dagen duurt ongeacht wat ons drijft, te moeten delen.…

Dat vormde, vormt het verschil; met voorgaande omwentelingen. Deze revolutie die niet braaf scheen, niet lief, was hartendief voor vele harten. Mijn revolutie was reeds vastgelegd. Ik had haar ook aanvaard. Het bracht de mensheid in kaart. Zomaar. Daarom. Vanaf plaats en geboorte in mijn mensenhanden gelegd.…