Alle inzendingen over Oud kind

God’s schoonheid is heel dichtbij, doch verder dan het gevoel dit te delen met je half jaar oude kind…

een moeder verloren een oud kind teruggekregen we zijn als twee kinderen zonder levend verleden rondtastend in het nu…

Ik wilde een keizer worden in dit leven van dwergen, maar ik kon de zachtheid van de perzik niet vergeten en bleef een heel jong kind. Ik ook heb dagelijks de witte halzen van de angst gezien, de harde handen van het licht gevreesd. Ik kon de volle stilte van de vissen niet vergeten en werd een heel oud kind.…

Moeders ziel is verhuisd voorgoed Ze is nu van hemel niet langer van aarde Haar huis 'gekuist' achtergelaten Ik weet niet of dat er nu toe doet Wij wikkelen haar huisraad in oude kranten Wij pakken dat alles -met weemoed- in ribkartonnen dozen Wij herkennen 'onze maten' nu oude kinderen Die zij toentertijd uit…

ze zullen geen echo meer vinden Verstomd de meezang met 'r draagbare radio Rond 't ouderlijk huis loopt wat verweesd 'n oud kind.…

laat ik het zo zeggen nee nu, het ijs weer dunner wordt de bodem omgekeerd als roerloos spiegelland bijna vervalt in vroeger staat het oude kind dat dragen wil en alles ook verdragen heeft dat kou verhulde en licht weerkaatste met vastgeknoopte schaatsen losjes op de rug nu spreek ik – niet van toen – na vele winters op een rij…

je levensverhaal is opgetekend in scherpe en in zachte lijnen over de strakke droge vormen van jouw zongetaande verschijning mijn ogen lezen leed en liefde zien je broze handen die ooit krachtig maar ook teder werktuig waren rusten in je moede schoot recht nog de rug op verzwakt gebeente kaatsen je ogen het leven al terug slechts nog in…

Een gedicht is meer dan een rijmende zin er zit vaak één of andere boodschap in, Het is iets anders dan woorden alleen het bereikt een mens vaak dwars door alles heen Het geeft uiting aan wat men voelt het maakt duidelijk wat er eigenlijk wordt bedoeld, Een gedicht kan een medemens opbeuren Zijn sombere blik voorzien van nieuwe heldere kleuren…

De zon straalde zijn ogen hij wrijft eens met twee knuistjes voelt de warmte op zijn bol maar bevroren gedachten kunnen woorden niet smelten Nog hoorde hij de stemmen traplopend naar zijn kamer boze klanken klonken hol het voorgelezen sprookje werd wéér geen werkelijkheid Slechts het dons van zijn kussen werkt nog troostend in deze vroege…

Ze troost het kind, met geduld en liefde omgeven… terwijl haar oude handen beven.…

"Je bent nooit te oud om kind te zijn"…

Een oude verwaarloosde vrouw gerimpeld gezicht en vaalgrijze haren heeft haar leven lang gewerkt om voor haar kind'ren te sparen. Vier in totaal had ze er gekregen één dochter en drie zonen, ze gingen allen uit het ouderlijk huis wilden niet meer bij haar wonen.…

me goedlachs de beste vindt geeuwt de nacht en sluit het raam zonder mededogen zowaar ik schrijf blijf ik niets van waarheid vinden doorklief ik uren die ik vrees daar de tijd niet wachten wil ziehier mijn beeltenis wat mij blijft is een reeks zonder hoogtepunten, een vlakte met een eindeloos verlangen…

hart klopt behoedzaam verstilt weemoedig als het duister binnen sluipt zo zijn de jaargetijden buiten en zo zijn ze binnen in het hart mijn hartje, lieve kind is oud en zacht…

een oude villa de naam overwoekerd door 't weer een oude villa verbouwd tot uitgeverij van het stadscentrum een oude villa opgevreten door vooruitgang onkruid overal een oude villa het gezin wordt kaartenhuis met russische thee – een oude villa en jonge kinderen vervuld van dromen…

de oude vrouw draagt het kind dat niet wist hoe het groeien moest de oude man laat de vader binnen die niet wist hoe kort het leven was altijd samen…

Vandaag de dag, ben ik net zo oud als hij. Gelukkig is mijn oude hart, dat van een kind gebleven. Mijn opa maakte zelf sigaren. Met smaak rook ik ze nu ook, zoals de grote opa's van toen. Ik hou van kinderen en van opa's, die gedurfde dingen doen.…

toen de oude man opstond gaf hij een kind zijn hand deze gaf hem niet meer terug door het gebruik glansde de hand als goud en zelfs een kind weet daar de waarde van…

het was een oude school, ramen waren hoog de schaduw van de meester boog zich in een kring voorover in de glinstering van het oude stof wij kinderen zongen in onze Friese taal als herkenning bij het uitzicht van het raam kinderstappen in uitgesleten marmer als kind in een onvoltooide tijd waarin niets is verloren gegaan wat ik leerde…

Ik Frons En denk Over deze tijd Over het waarom Over de kinderen van het nu Ze zijn de engelen Zoals die op het oude schilderij Zij leren ons De wereld dat zijn wij We zijn een kring In het water Denk over Is er voor een kind nog een later Of is er voor een kind alleen het nu Dromen Als ballonnen Kinderen zijn zonnen Kinderen geven…

Wachtend met oude boeken ben ik een oude man zonder verhaal en staat alleen het bord met vragende kinderen naast mij en zwijg ik dapper over het einde dat ik zal lezen in het boek van mijn verloren kindergedachten.…

ik heb nog een oude foto van mezelf als baby een zwaar gehavend exemplaar maar ook een oud luciferdoosje met krullen van mijn allereerste haar... beide bewaar ik als herinnering aan het kind in mij dat zich bij vlagen wel eens ontheemd voelt…

ik heb nog een oude foto van mezelf als baby een zwaar gehavend exemplaar maar ook een oud luciferdoosje met de krullen van mijn allereerste haar... beide bewaar ik als herinnering aan het kind in mij dat zich bij vlagen nog wel eens ontheemd voelt…

De onschuld van het Spelende kind dat Geniet van zand en water, Zon en buitenlucht, Wordt bij het groter worden Vervangen door de ernst Van dit leven: zorgen voor Later, alles op zij voor later, Voor de toekomst die er Hoe dan ook geslaagd uit Moet zien - met het oude lijf En de oud geworden geest Als levend bewijs dat later…

Vroeger Was je vroeg oud, ’t leven hard, meedogenloos vaak, als je niet voor een bepaalde leeftijd was getrouwd werd je als een oude vrijster beschouwd Nu Nu zijn kinderen zo vroeg volwassen dat we op moeten passen niet teveel op hun schouders te leggen.…

een kind is ons geboren in bethlehem's stal. een feest als nooit tevoren het werd bekend overal. kind dat op de wereld kwam voor jong en oud. al het verkeerde van ons overnam ook in deze wereld, al is die nog zo koud.…

Het kind en de vijver. Avondgeschater rimpelt de nevel. Water, glimmend, het water knippert. Het spelende kind, zo zoekend reiken zijn handen. En de oude vijver lacht, mistig lachen.…

een droom neemt haar mee naar het jonge kind dat ze weer is ze ziet het bloed in de sneeuw hoe soldaten haar kalfje doden voelt hoe moeder haar omhelst de oude vrouw huilt als het ontroostbare kind dat ze eens was…

Oud worden en dement Niet meer weten wie je bent Je gaat in het verleden denken Aandacht aan speelgoed schenken. Oud worden en dement Je partner niet meer kent Het leven wordt weer als een kind Een “Baby Pop”wordt bemind. Oud worden en dement Een “knuffel” wordt verwend De kinderen zien het aan En zijn er mee begaan.…

Een rustige dag plotse wind raakt het water reflectie rimpelt Tel grijze haren hier en daar een glans of gloed jong van geest, nog steeds…