Alle inzendingen over Oversteek

The whereabouts of love Neem een zebrapad, Loop erover en daar Kan het gebeuren, Of (tijdje niets) Bij het oversteken Van een plein Oversteken dus Zoals in mijn geval De ruimte en Mijn beweging in Die ruimte Met jou Om me heen…

Voor mijn naaste In de kantlijn Van de samenleving De zelfkant van het bestaan Naasten die wegkijkend Oversteken om jou Niet te hoeven zien Leef jij van Hem En haar die juist Oversteken en die jou In liefde willen zien In liefde opgedragen aan de bezoekers van de Open Hof in de stad Groningen - zomer 2012.…

een zebra op zoek kan nergens oversteken maakt zijn eigen pad…

Het mes in mijn rug Nochmaals, gestoken, gedreven En weer neem je het terug En weer ben je vergeven Hoe lang kan ik bloeden Kan het sterven gerekt Hoe lang kan ik behoeden Dat te veel liefde lekt…

nog net geen avond, zwerf ik over het golfgewassen strand als vuurtorenlichten bestrijken mijn ogen het grijsgroen golfgeruis zuigend danst zeewier tussen waterlijn en branding zilveren zeevogels krijsen een slaande regen los de zee uit mijn gezicht maar wat nog zou ik turen naar haar, die vanochtend de vrijheid verkoos over zingende…

enkel en alleen wat mij betreft score ik een heikel punt, om naar een andere wereld af te zakken, mocht die bestaan, we zullen niet het gelijke bootje pakken, om door het zelfde duister te gaan, wanneer we voor die beslissing staan, en we op ongelijke wegen verkeren, met een ander doel in het vizier, was dat maar af te leren, en de oversteek…

brul vanuit je slappe vel nog één keer over tafel maak een eind aan deze hel en eet je laatste wafel geef mij het geheime teken voor het strijken van de mast laat ons samen oversteken onder lakens van damast.…

Het verleden dat me heeft vervormd en gemaakt Tijd die schijnbaar schurend verstreek Niet alleen de ziel maar ook de botten gekraakt Dagen verstrijken en tellen als een week Het oversteken van dit meer, blijkt slechts een stap over een kreek Zorgen in koele diepte bekeken en vervolgens bewaakt Matgeslagen, katatonisch en alsnog geraakt Bewustwording…

Waar ooit geallieerden overstaken Ligt nu een extra brug over de Waal Een reuzenboog van spanbeton en staal Om aan het fileleed een eind te maken Wie nam de brug als eerste met de auto? Uw maandagdichter: kijk maar op de foto…

De rivier willen we oversteken met het veer Hier aan de stoep gaat ie heen en weer Dwars op de stroom met volle kracht Het is de veerman die op ons wacht De motor komt voor ons even tot zwijgen Het is alleen de rivier die -als de derde- lacht Ze liefhebbert in een natuurlijke stilte Een reiger stelt het opvliegen…

Ie è û (Echoën minuten stilte) Dat je geen teken geeft maar een teken bent is iets waar geen dorre ouder iets mee kan En dat jouw oversteek zijn eigen metafoor werd vinden enkel hermeneuten interessant De gang van abstract naar concreet heb je ongewild ontgoochelend schitterend volbracht.…

we hadden nog een achterstallige dronkenschap tegoed een grijstint in te kleuren, glimmende woorden in te slikken, een zelfopgelegde beperking te verruimen een muur in hernieuwd ogenlicht te dompelen een gift, alleen een gevoel, iets met voeten te treden een hand, een overkant te durven…

wanneer het oude niet meer is en het nieuwe nog niet bestaat groeit de chaos turbulent zoals de wind zich het sterkst toont in de ring van het oog van de orkaan de Dood getooid met hoed kantelt in de tollende wind weggaan is een beetje sterven in ieder uur en op elke plek verlies je iets van jezelf rites de passage de uitgebluste…

Tussen oude en de nieuwe titels die verstrijken door de tijd komen regelmatig de klassieke vragen is er elders ook een vorm van leven en wat is de zin van ons bestaan. Jeugd kan ongeremde vragen stellen over lettertekens op papier menen dat de diepte van ons denken met technieken sneller voortgang maakt. Zetten als vanouds ook letters,…

Mijn neef Roland wist zoveel van auto's dat het zijn werk werd. Hij wist de weg onder welke motorkap dan ook tot hij eergister door een Audi rs6 werd geschept (en dat is echt waar). Uren deed men erover zijn rouwrandjes weg te poetsen Hij was pas twee-en dertig.…

Het is leeg op de Grote Markt De gids vertelt over vroeger Zijn woorden waaien over Vogels boven de daken witte wolken, het duurt lang voor we iets gaan drinken In het café steken we in elkaars taal over naar de straten waar we wonen en alles anders hetzelfde is We zingen mee met de liedjes van onze tienerjaren en toosten op de wereld…

met mijn tenen over de rand kijk ik naar beneden zoek een goede reden voel me als een krant met mijn tenen over de rand zie ik honderd mieren lopen ben ik zenuwen aan ‘t slopen heb mezelf niet in de hand met mijn tenen over de rand dwing ik mij opzij te kijken zal wel op een angsthaas lijken val behoorlijk door de mand met mijn tenen…

je moet er even bij stil staan als je hem ontmoet hoe hij bij de oversteek simpelweg niets of niemand ziet en al bij voorbaat van de kevers aan de overkant geniet…

trek de luxaflex lamellen in horizontale stand en wacht nog even, dagen, weken tot weer de felle zonlicht strepen verschijnen aan de wand dan kun je oversteken…

Dit is de kille stroom willen oversteken in een notedop?…

Tijd voor een fietswedstrijdje: in een sprint De Oosterscheldekering oversteken. Maar ’s middags werd het, u begrijpt het vast, Door harde wind vroegtijdig afgelast.…

Dag Pa, we bellen wel om te horen hoe het gaat, kijk uit bij het oversteken van de straat als je boodschappen gaat doen, een zoen - en zij verdween uit zijn gezicht. Hij heeft zich opgericht, een traan bracht aan het licht hoe hij zich voelde.…

Waar hij was was het donker. Nachtelijke wervelwinden en hun verteerde herbes de Provence flitsen grauw verzwakt over de gesmolten muren. Hij vertrouwde op verwrongen theelichtjes, ginds ver. En zijn verbonden vlieger klonk hem als Vivaldi in de oren. Spinsels en draden een melancholisch festijn voor zijn lede brilglazen. De vissen donderden…

We denken graag dat wij de waarheid weten Maar zelden is de keuze rechts of links Beslissingen zijn achterbaks of slinks En soep wordt zelden kokend heet gegeten Op straat is zwart en wit een vast gegeven Want zonder wordt het rennen voor je leven…

Het antwoord daarop wist ik zelf wel , maar het was lastig om opeens roekeloos de weg over te gaan steken zonder daarbij een beetje op te letten Op dit moment ben ik aan de oversteek begonnen Een oversteek nog steeds vol gevaren maar waarvan ik weet dat ik het einde zal halen zonder daarbij aangereden te worden Wie weet steek ik over een paar…

Wij kunnen bruggen slaan kunnen ons verbinden Rivier of stroom oversteken met voet- of pontveren soms zelfs wagen te waden door ondiepten van waterlopen, van oever naar wal of omgekeerd We hebben geleerd ons te verbinden niet ons...te binden.…

zij was een schat van een kind totdat ik er achter kwam dat zij haar Spaanse hondje koeioneerde en haar kat buitensloot, levensgevaarlijk liet oversteken op een drukbereden laan toen viel het in ongerede geraakte kwartje en gaf ik geen cent meer voor jou…

Er rijden minder treinen door rood sein Dat scheen voorheen wat vaker voor te komen Nu is er Goddank actie ondernomen Zodat ‘t niet zo’n issue meer zal zijn Toch is nog steeds de onrust niet geweken Wanneer ik eens een spoor moet oversteken…

Soms heb je even geen tranen meer Soms heb je even geen woorden meer Soms wordt de muze in je geblokkeerd Teveel wegversperringen Met stopborden Gevaar voor oversteken En je verstijft van angst Soms zijn emoties teveel om op te schrijven Een te grote confrontatie Met alles wat niet was En niet zal zijn…

goddank zag ooit de schepper van deze brug het verband waardoor ik thans met vertrouwen de oversteek waag naar gindse zijde je zou er bijna religieus van worden…