Netgedichten

netgedicht (nr. 80.040):

Oversteken

Het is leeg op de Grote Markt
De gids vertelt over vroeger
Zijn woorden waaien over

Vogels boven de daken
witte wolken, het duurt lang
voor we iets gaan drinken

In het café steken we
in elkaars taal over
naar de straten waar we wonen

en alles anders hetzelfde is

We zingen mee met de liedjes
van onze tienerjaren en toosten
op de wereld die de onze wordt

Ik rek de tijd, wil de gids
niet loslaten, hem meenemen
en rondleiden in mijn eigen stad

hem laten kijken met mijn ogen
nadat ik heb gezien wat hij zag
nog zonder te weten wat hij dacht