Alle inzendingen over Panorama

hoog reiken de dunne poten van de gazelle in de poel waar vogels af en aan vliegen ik leg me te rusten in de jaarringen van bomen en de stilte in mijn buik het open landschap en de bloemen in mijn hand strelen op je mond de geur van het beminnen ik schrei jouw naam in duizend wolken en begeef me naar de kraterrand voorbij…

schreeuwende meeuwen in lawaai van golvend geweld melodieën in een witblauwe sfeer hij ziet in de verte gedachten passeren schepen, af en aan, doch op wisselende afstand in de herinnering wel te verstaan haren, dun door de jaren en uitgedroogde lippen vangen het zilte zout zijn sigaret stoomt in draaiende richting en geeft een mistig panorama…

de avond hangt stil boven de stad bewegingloos als op een foto, een filter van lila schemer verkorrelt het panorama, dringt erin door als losse thee in kokend water en verkleurt het leven zoals de dingen op een oude polaroid die mij nog later, wanneer ik hoop te vergeten, zal herinneren aan verliefdheidsvlagen waarin…

Harlekijn draagt een kap met bellen zijn stem slaat over als hij in volkstaal rapt over zijn panorama op de wereld de wereld op zijn kop om zijn middel draagt hij een koord waaraan een kleine spiegel hangt die ritmisch meedanst als Arlecchino spreekt op de maat van muziek de mensen keren hem de rug toe als de snelle satirische…

Welke stilte doet ons spreken? Is het de stilte die woorden geeft? Of geeft het spreken net zichtbaarheid aan het geluidloze? Ik luister. Niemand laat zich onafgemeten zien. We ontmoeten elkaar tussen verzen. Vreemd. Je zegt niets. Ik ook niet. Misschien gebaren je ogen of je lijf. Ik probeer te voelen, aarzelend, onderzoekend. Op…

Leven het is iedere dag anders een panorama. We passen onze tred aan om ruimte te geven als we wandelen, dagelijks denken over het leven hoe kunnen we anderen en onszelf iets geven. Wij worden tegenwoordig oud en mag verdriet nog er is geen echt geluk zonder verdriet het mag er zijn.…

Bij ons is er op dinsdag nooit malheur Het alomtegenwoordig panorama Der actualiteit voorziet in drama Doch niet op dinsdag, au jour du bonheur Ook onze sonnetteur wordt teruggefloten Ons podium blijft zelfs voor hem gesloten…

Wat door de Duitser Tübke is gemaakt, Het Panorama in Bad Frankenhausen, Verkrijgt in Zwolle een terecht applaus en Waarschijnlijk is dat het ook u goed smaakt. Het werk is (op een schaal van 1 : 10) In de Fundatie tot half mei te zien.…

De grondslag van de waarheid Is de Evalutie Matrix Doe af uw oogklep van de Mannenmacht Geniet van 't vrije zicht op 't panorama Van de Menselijke evolutie: De dwaalweg van de mannendominantie Het lot dat Homo Sapiens ons bracht!…

een donkere trap en daar draven huzaren door het panorama in een rijtuigje met grenadiers en jagers muziek door het bos ik - zei de mus : schoot hem een pijl uit mijn boog - hij weigerde mij onthoofde graven van egmont en horne zijn onuitwisbaar hollandse graven van over de zuiderzee teruggedreven…

Overspoeld door gevangen genot licht als een veertje door het tijdloze gegeven moment uitkijkend, verlangend Ontwaakt de dag en reikhalzend licht streelt warme gevoelens intens vreugdevol als goudvlokken sneeuwen en een regenboogkrans de hemel vult Ik adem diepe geuren proef de dichte stilte die zich opent in een adembenemend panorama…

Vandaag mag het de Majesteit behagen Ze weten nu al wie er waar moet staan De koningin (in ’t midden en vooraan) Moet Rutte rechts en links Maxime verdragen En nu maar hopen dat ze niet gaan vallen (Gênant, toch, van die trappen, met z’n allen?)…

Een oneindig spel verbindt de tijd en maakt zich meester van eentonigheid, of het naar links of rechts is, het blijft gevangen, verwezenlijking naar het verlangen de middenweg te kiezen wat onontbeerlijk scheen, lost zich op in een panorama van het gevoel, soms wild en soms sereen, een doel zo aards, wat bij tijden weer verdween…

Meeuwen vliegen buiten zinnen zijn onbevangen, weinig zwierig hun voortdurend geschreeuw boven het geraas van golven het uitzicht dat niet verveeld zich met maritieme lucht omgeeft helpt de dag compleet te maken grijze ogen volgen de wolken verliezen hun duurzaamheid uit het oog, echter tevergeefs.. het vooruitzicht gaat beginnen de…

De mooiste kleur in taal De mooiste letters die woorden tekenen in de harmonie van het leven Lees een traan op papier, voel een traan in je hart Een lach op de lippen voor een zin van vreugde Een panorama van woorden Een schilderij gemaakt van gekleurde letters uit de ziel van zijn schrijver het gedicht…

Zwitserse maskerades molewieken naast de gemsen de fleurige flora door De speelsheid 'n bloem ontsproten op bergen van onbrekende wijsheid dartelt in het oogverblindende panorama O bejubelde edelweiss voor eeuwig slechts symbool je gewend succes is maar als 'n resistente bacterie zonder slachtoffer…

Zie een vergezicht, In de verte gezichten, Gezichten te ver, Ruw schetsen kleuren aarde en lucht gespleten, Horizon in zicht, Netvlies prikkelt op panorama van de geest, Innerlijk inzicht, Ondoorschijnend vlak spiegelt onder bewustzijn, Onzichtbare zelf, Vergezicht ik zie, Zichtbaarheid is je aanzicht, Uit zicht je gezicht.…

het onzegbare ergens hier, het waart in alledaagse gestaltes daar schuift het in elkaar, de horizon en elk herkennen is een vlakte de poëzie, het vreemde trekken aan het panorama tot heuvels verheffen, zich tot een berg strekken je vindt er koffers en drama's stoelen die een eigen leven leiden en mensen die er liever op hun kop blijven liggen…

Maar 't panorama - ergernis voor wijding Geeft mij zijn sluwe en spokige misleiding: 'T liegt mij de straat op, wrev'lig en beklemd, Waar, diep genot om eerlijkheid verscherpend, Rumoerig klikkend, knallend, kling'lend, snerpend, Het leven rent en motort, fietst en tramt.…

kind voorbij de vloedlijn ingegraven, wacht de storm loop van golven bij wind stil weer, hijzelf betrekt geen stelling, hij foerageert tussen duin en schuimrand zeevlam verteert helmgras verkilt hem. hij blindganger, hoort de vloed. hij keert en keert, rent. voor zijn voet blijft wat van het strand rest: verkoold wrakhout, zuigend aszand…

Een vergroot panorama, mijn hart kijkt ernaar... Zo zwart kan het zijn, gearceerd door het licht. De ruimte te klein, door liefde ontwricht.. Ik zal blijven wachten, op de dag van bevrijding. Ik zal blijven wachten, tot het ijs zal verworden; tot een zee van rust, in een tijd verlangen... Ik zal blijven wachten op die dag...…

Rolande huilt de reus is omgevallen 'érable' is zijn naam in bomenrijk een panorama is voorgoed veranderd meer 'ciel' dat wel Rolande huilt ik troost haar, maak ons koffie Roger, Rolande, ik wij zitten om de tafel en praten zacht het voelt alsof wij in de aula zitten met na de dienst de koffie en de cake de bomengeest vliegt weg…

De wereld ligt met haar gewemel, - één niet te omvatten vergezicht, - onder de welving van de hemel als onder een gebouw van licht. Tegen de heuvels, in de straten, tot in de diepste verten zijn de mensen samen in de late verzadigde namiddag-schijn. Hun vele kledingen versieren 't rustige landschap. - In het rond zijn zij tezamen, en…

Ze zit in bus 106 de stad trekt bleek aan haar schouder op de weilanden ligt groen kinderen fietsen in de wind huizen spartelen aan de grond onder de rivieren geen polders maar bossen zomers de Sonse duinen ze kan er niet genoeg van krijgen het land zó uit de zee geschept! --------------------------- uit: 'Glazen jas', 2007.…

Onstuimig is jouw haar dat zelfs de wind kan laten draaien naar alle richtingen denkbaar op mijn vertrouwd kompas, mee met de richting naar morgen deinden wij eindeloos gelukkig langszij, voerden ons aan de dageraad dat zo onverzadigbaar kwam voor jou en mij.…

ijsberg in het water, koel bewust van je kunnen alles wat je hebt of nog wilt alles wat je bent of wilt zijn inzichtelijk overzichtelijk Maar vandaag wil je de diepte in weg van alles wat je waarneemt vandaag wil je ingaan in het diepst verlangen meer van jezelf te mogen zien Vandaag de verfrissende duik in het diepe het panorama…

eindeloos zonder bedoeling ongebreideld in fantasie het openen van de derde fles drink en schenk rode bessen luisterrijke herfstbries hoge vogel en nabije merel transformerend panorama van luchten breedbeeldscherm onuitspreekbaar oneindig breedbeeldscherm nooit was de hemel zo aanwezig glorieuze aftocht onomstotelijk bewijs van niet…

in rozengeur verbonden, de bloem open naar zon, wind en water wortels stevig in de grond voorbij de mist die pijn verhult van doornen, onze gekwetste vleugelen genezen in de zon, en jij schetst een nieuw panorama die groene velden laat zien voorbij de kim, gedijen is het doel we laten het gebeuren…

maar niets is tegen de natuur bestand en wat rest is een treurig panorama. de waterstrijders bieden geen tegenstand en krijgen een ijsje van mama, op het Bloemendaalse strand.…

Opgelost in extase schilder ik je een panorama Bergen, beekjes, bomen en blijf hopen op stormen die uitgestrekte vlakten strelen Indringend en geheel geef ik mezelf als toverwolk cadeau…