Alle inzendingen over Parmantige meneer

Ik zag vandaag een kraai parmantig lopen als een deftige meneer die voor zijn gezondheid even te kuieren gaat hij snaaide overal wat vandaan en hij hield zijn kopje fier omhoog ik dacht als hij dat al kan dan kan ik dat ook na zoveel jaren met gebukt hoofd.…

natuur zoveel omvattend je zit er in je kijkt er naar alles gaat van zelf buiten je om in Amstelveen helder groen de plas een laagje dun vernis plots hoor ik utto utto utto die ik over het hoofd zag rechte lange oranje snavel licht bruine vlekken oranje nekje hoog rank op stelten meneertje Grutto heel vreemd jij weideling broedt…

Hallo meneer papier, Zegt meneer de stier. Ik waai gewoon een beetje hier, Zegt meneer papier. Meneer stier zegt, Wat stinkt het hier. Ja inderdaad zegt meneer papier. De meneer stier zegt, Ik weet het al de poep van mij ligt hier.…

Ben u werkelijk zo naïef, meneer? Dat u dat over een ander denkt Vindt u dat nou echt, meneer? Dat u zich zo in de discussie mengt Doet u niet zo hypocriet, meneer Heeft u echt wel goed geluisterd?…

Meneer de Uil en zijn twee dingen. Hoor de Koekoek toch eens zingen. Wie is de kloekste in het grote dierenbos? Wie speelt het beste voor Sinterklaas zonder schaamteblos? Wie geeft meer uit dan die heeft verdiend? Wie maakt wit wat door de zwarte ravenkunst wordt bediend? De Fabeltjeskrant ging eens over politiek.…

hey lief vriendje ga je met mij mee wandelen in het bos wellicht vandaag naar zee hey lief vriendje kom eens hier lieve vent dan zal ik je eens lekker knuffelen weet dat ik je schandalig verwend hey lief vriendje is het nu echt gedaan met een gebroken hart heb ik je moeten laten gaan…

piepklein egeltje kruiste parmantig mijn pad snuitje spits vooruit fier rechtop zijn stekeltjes alsof hij geen vijand had…

een klein bruin hondje loopt aan de lijn hondje loopt en snuffelt meisje drentelt met hem mee vaal zonnetje schijnt opeens op hen beiden zet ze even in een vurige gloed het is me een parmantig stel die twee……

Mohamed plukte de sterren van de hemel Bij het vallen van de nacht. Hij maakte hallal van ons heelal En verhief de boerka tot klederdracht.…

Hij paradeert parmantig, heft zijn snavel hoog, houdt zijn vleugels laag. En zij... zij buigt diep, zijgt ineen. En dan... prachtig. Ook merels doen het, kort maar krachtig.…

Hoe ze parmantig blijft staan en haar armen spreidt Kalm en in evenwicht Sterk en zacht Zonder een kloppend hart blijft ze in leven en wij mogen haar dankbaar zijn.…

dag in dag uit iedere keer laat thuis komt neer plompt als een dooie eend is een workaholic en nog even maar jouw papa!…

- Dag meneer! - Alles goed met u, mevrouw? - Goed, dank u en met u ook meneer? - Oh ja, mevrouw, dank u en met de kinderen? - Maar… sorry meneer, ik kan u niet thuisbrengen hoor? - Hoeft niet mevrouw, ik ben met de trein!…

er kruipt iets over de vloer meneer wat is dat nu telkens weer blijft het even staan draait zich om en kijkt mij aan er wacht iets in de tuin meneer hetzelfde ding schuin onder de conifeer met rode ogen en gemene mond een hangende buik en tong op de grond er zit iets in mijn stoel meneer met mijn sloffen aan schommelt het heen en weer…

kan ik de parmantigheid plots niet ontdekken.…

Ik stond zo in gesprek glas wijn in de ene hand, parmant Andere quasi nochalant in mijn kontzak gestoken Had mijn grote bek thuisgelaten Stond me af te vragen, onzeker, of ik niet beter dat andere rokje had kunnen dragen…

Zoiets gebeurt toch enkel in een fabel: een kleine kikker die het heel ver schopt en zich parmantig tot een prins ontpopt, zijn adelstand niet langer discutabel. Maar achter deze achternamenruil gaat er een schrijnende verdeeldheid schuil.…

Als een kortstondig schouwspel In veld, langs berm en poldersloot geven de narcissen haar wondere schoonheid bloot met parmantige kopjes op ranke steel in oogverblindend zonnegeel dansend in de wind koesterend in de zon als een lentekind…

Het is winter maar daar is niets van te merken het lijkt wel lente ik heb ze al gezien in de groene perken de bloeiende narcissen met parmantige kopjes op ranke steel in oogverblindend zonnegeel dansend in de wind zich koesterend aan de winterzon als een prematuur lentekind…

nee Meneer moest jij weer? ja Meneer volgende keer dank U Meneer iedereen wist het dat kon je zien nog mazzel het was in een andere buurt er is niet veel lucht boven een smalle steeg dicht langs oude huizen scheve muren over stoepies Pap? ja jongen ach laat maar.…

Als een kortstondig schouwspel in veld, langs berm en poldersloot ontwaken de narcissen En geven haar wondere schoonheid bloot met parmantige kopjes op ranke steel In oogverblindend zonnegeel Dansend op de wind Koesterend in de tere lentezon Als een zondagskind…

Je zag de leiders in verkiezingstijd Op ieder scherm parmantig paraderen Met foldertjes verleiden en charmeren Tot elke malle volkse frats bereid Nu duiken ze, het spel wordt hard gemaakt En Klaver leek eerst troef, maar hij verzaakt.…

meneer Dickens bent u daar nog?…

U kijkt tevreden meneer De Jager, maar het is niet zoals het hoort, dat U over de kromgebogen ruggen van Nederlands AOW-ers scoort. U kijkt tevreden meneer De Jager, als een kat die een kanarie vrat, het is alleen een beetje jammer dat U ook de Nederlands zieken vergat.…

zo, mevrouw is aangekleed en meneer uitgekleed…

Parmantig zit je naast me Met gekamde haren en diadeem Je bent mooi, een spiegeltje van jezelf en voor de wereld. Ik kijk in je oogjes en zie de ongenerfde schoonheid, Speciaal voelen en de wereld Is van ons een glimlach lang. “Mamma komt mij ophalen hè”…

meneer als mijn ogen en zinnen mij niet bedriegen bent u van zins mij onherstelbaar te beschadigen onder het mom van belofte tot eeuwige liefde maar u denkt toch niet dat ik helemaal gek ben daar moet iets tegenover staan op schrift notarieel bevestigd ik wens u een goedendag meneer…

wat zal het zijn deze keer vooraf de hoofdschotel met een toetje aan u de keuze, het menu houdt rekening met u…

Ik ben een bijster gitzwart doek Gevonden woorden in een gat Hebben wij toen ooit verzonnen Liederen gezongen Over dagen van weleer Maar wilt u mij vertellen Of u met uw grote zorgen Toch nog plekjes voor mij heeft In uw ruwe hart van keihard leer Ik voel me zo gezongen Meneer…

dag mevrouw, dag meneer heeft u het al gehoord er is hier een vrouw overleden wellicht is ze uitgegleden nee, ze is zeker niet vermoord dag mevrouw, dag meneer weet u toevallig haar naam hoe bijzonder zij was waar ze van hield, welke boeken zij las had zij vrienden of was ze eenzaam dag mevrouw, dag meneer heeft u het al vernomen een…