Altzheimer frietjes met kroket
Zo parmantig wriemelt ze de gouden staafjes
met haar vingers in haar mond, keurig één voor één,
geen vork, geen mes, geen eetgerei, maar heel braafjes
haalt ze eerst de frietjes door de fritessaus heen.
Die frituurmaaltijd is duidelijk naar haar smaak
en ook geniet ze van de geprakte kroket.
Als ik dan haar handen met een servet schoonmaak,
kijkt ze me aan met de ogen vol levenspret.
Wanneer alle resten van de lunch zijn gewist
daalt in haar brein opnieuw de dodelijke mist,
die zelfs haar liefste knuffel weer zal bedekken.
Betast ze onzeker het voorwerp in haar schoot:
In het gewriemel waarvan ik zojuist genoot.
kan ik de parmantigheid plots niet ontdekken.
... Hoe dr. Altzheimer een leven genadeloos overhoop kan gooien ...
Schrijver: Ruurd van der Weij Fortin, 30 juni 2019Geplaatst in de categorie: ziekte