Netgedichten

netgedicht (nr. 67.922):

Tot bloedens toe

twee opstandige bovenkiezen
verliezen de strijd tegen de tijd
ze zijn deez morgen getrokken
en na wederzijds overleg vertrokken
ik heb ze nog even aanschouwd
en een kort moment om ze gerouwd

het was geen schoon beeld
dat van een leek de aandacht steelt
zo wel de trekker, hij was verrukt
het ging om de daad, die was gelukt

zie daar de wortels, thans openbaar,
en de ringen van het bot worden gewaar
ten slotte de ruïnes uit de buitenlucht;
een afspiegeling van mij, de levende vrucht

het restant aan tanden en kiezen
zal ik spontaan kunnen verliezen
tenzij ik mettertijd, bij leven, besluit
dat het kauwvermogen is verbruid

en het hapwerk wordt aangericht,
dan komt er kunst in mijn gezicht
de kleur zal flink af zijn van puur wit;
op mijn leeftijd misstaat een melkgebit