Alle inzendingen over People's Mayor

's Mayor"…

Het overlijden van van der Laan is geen doodlopende weg maar een blijvende Laan waar wie goed doet goed ontmoet, op DE EBERHARD VAN DER LAAN LAAN en alle overige straten, pleinen, stegen en grachten van Amsterdam!…

on higher ground people gotta move in funk soul or jazz and also punk non stop poetry in motion…

The Village People zijn nog eens bekroond Ze hebben, met de plechtigheid als setting In hun half-originele groepsbezetting Een derivaatje van hun act getoond Al hebben ze The Walk of Fame betegeld Hun lot is onherroepelijk bezegeld…

Well, that's the question, lonely people dear Eleanor Rigby was net als Shakespeare…

Dus ach, poor people, reken je niet rijk, Eerst wacht nog die weerbarstige praktijk.…

Kijk naar de mensen die hijgend een weg zoeken in hun ijzeren monsters Kijk naar hun starre blik omdat het plastic van de maatschappij zich in hun gezichten vastzet Kijk naar hun klauwende handen en zie hoe zij met trillende botten graaien in de hoorn des overvloeds Luister tenslotte hoe hun adem sidderend wordt uigedoofd door versmelting…

Maar 'n popi jopi mayor was hij wel Een pokerface die blufte met de brexit Heeft blufpoker gespeeld met eigen exit…

Zwart glanzende koetsen paardenhoefgetrappel echoot vergevingsgezind op verbaasde klinkers pagekopjes mannenbaarden vrouwen baren kinderen meisjes wiegen poppen zij hebben geen gezicht die eigen wereld draait om hun stukje leven voortbewegend bij stilstaan in de tijd zij blijven op het tuinpad en klitten bij elkaar een dorppsjeugd…

Aan jou durf ik me bloot te geven Ook met kleren aan…

'k heb er lang over nagedacht en gekeken en gewacht gecheckt en afgestreept opgevraagd en weggesleept aangevinkt en gemarkeerd zwart op wit en ook verkeerd nagemeten en verkort vergeleken en opgeschort beschreven en afgedaan opgepoetst en laten staan omheen gedraaid en ingekeken veranderd en afgezeken punt en komma's bijgedaan die zijn…

ik denk aan je ik laat je niet meer los dat hoop ik altijd maar toch gebeurt het en verlang ik weer naar je een vreemde liefde mijn liefde voor jou…

Niet klagen, Maar dragen, Want het komt goed. Je moet vertrouwen Hebben in jezelf, Want jij ben bijzonder, Een echt wonder. Zonder jou zou De wereld maar eenzaam zijn.…

Ze spreken doodse stilte maar klinken tumultueus hun woorden zijn haatdragend Ze kijken kritiek met felle, observerende ogen niks dat hun ontgaat Ze proeven van mijn verdriet ze leven van mijn angsten en voeden zich aan mijn wanhoop en machteloosheid Ze zijn genadeloos ze kleineren me en beangstigen me tot ik alleen maar kan verlangen…

Die en die, die zijn leuk beetje classy people, weet je wel Lui van deze tijd en zo Weet je? je verwacht "ruimdenken" elke keer weer bij de verkeerde geesten Ja, ja achteraf gezien dan. Maar ja, Als je alles van te voren weet? Maar zo werkt het niet, dus Jeetje, kruipen ze toch weer bij elkaar, getver.…

Op aangewezen keuzedagen stap ik uit de orde van mijn werk in de rij voor nuttige verpozing Het graan komt op de zon broedt de korrels uit en kleurt de winter uit onze huid Alles is inbegrepen, extra's kunnen ter plekke geboekt en op gepaste wijze genoten worden in een van de vleugels Zo vliegen we een week lang rondjes in onze dromen…

Innocent people far away, Who can only stay And wait for the day, That they come out to play: “Death without Delay”…

Maleisische moslim-mannen kunnen tegenwoordig scheiden met spoed door 3 sms-jes te sturen, mits genoeg beltegoed, mogen zij hun vrouw voor eeuwig verbannen Het verstoten via sms is nu erkend, dus legaal 't lezen van sms-jes is opeens 'n héél ander verhaal !…

People that thinks they are slimmer, kom uit de droom, word wakker en kijk, wat je ook denkt beter te kunnen, het gaat om je eigen gelijk.…

kwaad, melancholiek Rijt wonden open, maakt van heimwee ziek Het hekelt, hoont, gaat onder haat gebukt Voor hen die zich voor inzicht openstellen De Hollanders kunnen hun geesten scherpen Het boek schuurt langs getormenteerde zielen Van kolonisten, koelies en rebellen En velen zullen wat het stelt verwerpen Erkennen niet hoeveel First People…

Eigenlijk is elk gedicht elke hartenkreet alle geschreven zielenroerselen als een schilderij: een taalschilderij Op z´n minst een mooie lijst waard; een degelijke bijpassende!…

Karin… Ik weet niet meer wat ik voel, Ik voel vreugde maar meer verdriet, Ik schreeuw van binnen… Maar van buiten zie je het niet. Het is een schommeling, Een schommeling van pijn en blijdschap, Wat jij voelt is anders, Jij voelt liefde maar op een lagere trap. Het verschilt in je hart, Mijn hart wil meer, Maar het komt niet overeen…

Jij trut jij bent een dief Jij steelt harten en doet maar lief Hoe kan dat gebeuren en zo zijn dat mijn hart nu gebroken is, het doet zo pijn Jij was mijn alles, mijn schat mijn ziel Jij was mijn eerste waar ik voor viel Maar nu, is alles afgelopen Jij dief, ik kan nu alleen maar hopen…

Kijkend uit mijn raam bedacht ik me voor even hoeveel ik al voor je voel me aan jou wil overgeven “Gelukkig” was ik ook alleen maar het lijkt allang geleden zomaar was je om mij heen zoveel voller nu mijn heden Ook al is alles nog zo pril en laat twijfel mij soms nog rillen je liefde maakt me rustig en stil ik zou niets anders meer willen…

Hoor deze prachtige dieren rennen hoor ze vluchten, voor de duisternis, die, met den avond komen zal, magisch en mysterieus die nacht vol geruchten, dat ongetemd lijkt met sterren door de toevoer van de heldernis. Ze zijn pijlsnel. Een spoor van stof, ongeremd, ’t lijkt wel of ze dit kennen, overal paniek; ’t komt van een gehuil door…

Ik voel je op mijn armen, ik voel je op mijn huid. Hoe hard ik ook zal schrobben, je gaat er nooit meer uit!…

Een wit gekalkte lijn scheiding tussen juichen en een uitgesproken vloek tussen waarmaken van een droom en een stukgelezen jongensboek tussen het opveren van de menigte en honend surround boe geroep Een wit gekalkte lijn schepper van de overwinning of van het onzichtbaar verliezer zijn…

Ondergronds water wachtend op de uitbarsting van waterpokken…

Ik hoor iets wat ik niet wil horen Ik denk iets wat ik niet wil denken Ik zie nu eindelijk wat 'men' ziet Liefde maakt blind, maar nu even niet…

Je lach die met goud op je gezicht was geschreven herinner ik me in flarden, vaag en altijd maar even Je naam daarentegen met mooie grote krullen geschreven is me tot op de dag van vandaag altijd bijgebleven…