Alle inzendingen over Praag gezien

Ik had Praag gezien, beregezellig, de bus is met mij aan boord van een hoge brug te pletter gevallen. Alle smurfen dood.…

Sjaal die alle haren bedekt, Haar schoonheid onzichtbaar Maakt, slechts ogen die Innerlijke schoonheid verraden - Zo bedek jij alle wandaden Door jou bedacht en uitgevoerd Onder een mantel van zacht Omfloerste ogen, keurige lok, En aan je hand kinderhanden Die van de prins geen kwaad bewust Zich aan jou toevertrouwen - De hond…

Een hardnekkig pestend olifantje wordt vanuit Blijdorp overgeplaatst naar een dierentuin in Praag. ----------------------------------------- Ook olifantjes doen soms aan geplaag, Ze slaan elkaar dan stevig met hun slurven. Je grijpt de grootste pestkop bij zijn lurven En doodleuk deporteer je die naar Praag.…

Braque Praags' Zwarte Madonna Kubisme's icoon (Huis van de Zwarte Madonna/Icoon van het kubisme) Bruggen van de Moldau-rivier Praagse Burcht in elke Tsjechische Lente Alle windstreken Fotogeniek Toren legt alles vast Adembenemend (Jindrisskátoren) Praha, 2011…

lichte schreden passen traag vele treden herfstig Praag stenen zerken oud papier meesterwerken Pilzner bier stromend water Karelsbrug straattheater heuvelrug schrijversstad barok muziek bakermat melancholiek vervlogen dromen strijdtoneel thuisgekomen zacht fluweel…

Buiten smelt de sneeuw al die bijeen kruipt als water op een glazen plaat, maar het hagelwit van het laken dat jij om je lichaam slaat is nog onberispelijk intact. Slaapdronken open je je ogen en wat uit je mond ontsnapt, voelt zich bij uitbraak betrapt en staat als een maan alleen: een stille `o' zonder helpers, zonder medevluchters.…

Een trompettist met een stuk in zijn kraag Gaf een concert in Den Haag Maar het duurde te lang Hij blies af onder dwang Omdat men hem zelf hoorde in Praag…

De Donau in Praag Stroomt sneller dan de Taag, Maar zelf weer traag. Ook in Den Haag Zijn ze ontiegelijk traag.…

Ik heb mijn hele leven lang gezien geboren zijn met geitenwollen sokken nu weet ik dat ik er in zal sterven.…

iemand trekt met kalk een witte lijn op de muur rond jouw lijf je bent getekend zonder schaduw verdwijn je in het donker je houdt een lege koffer vast een beetje bevend stapt je rechterbeen in de stroming van de ongewisse tijd een kalkrestje rust gelaten op het verstrooide haar iemand ziet je…

De ramptoeristen, zo is het maar net, reizen nu af naar Praags waterballet.…

Praag. Er werd gedanst van vroeg in de morgen tot vandaag. We zien kleuren in foto’s. Slecht geprint. Waar we misschien eens of nooit meer onszelf zijn.…

Taal valt armoedig in een zin als: weet je nog we gingen met de eerste sneeuw naar Praag om samen op de brug te staan en smelt al bij; we gingen niet. ----------------------------------- uit: 'Servetten Halfstok', 2007.…

Gekroonde torens met hopen Monumenten ketenen dromen Ertussen groeit elke wandelaar Reikend uit tot gedenkteken Voor de beelderige Karelsbrug De verrukte ziel klimt tot het Slot Van weelderig, prachtig Praag…

Ik moest naar Schiphol voor mijn vlucht naar Praag. Dat ging zoals gewoonlijk vliegenstraag.…

Hoe wij mensen verzeild zijn geraakt in een proces veroordeeld tot de dood door onbekende macht die ons op aarde dropt aangeklaagd door een instantie die we amper kennen niet kunnen of willen begrijpen zullen we op zoek gaan of het wel klopt wie ons hier heeft gebracht dit proces bestuurt op deze aarde bang…

Eerst Trijntje toen Van Praag en straks Van Rijn Gevolgd door Klijnsma als zijn moestuinmaatje Heel Nederland hangt aan een zijden draadje We jagen voort als in een Fyra-trein Alleen boer Geert blijft onverstoorbaar blij Met schorseneren, Hetty, lof en prei…

Liefde en de aarde Frankrijk Praag Amsterdam En de brandhaarden Waar fikt het Wat is niet uitgeblust Er woedt een hevige strijd Om volkeren Om naties De laaglanden Waar de koeien razen In het landschap Grachten Idolen Riolen Treinen Kinderen op de fiets sloten en mussen Een prieel in de wereld…

Wanneer heb ik je glimlach nog gezien hoelang is het al verloren tijd ? Wanneer zal ooit de dag eens komen dat je zegt dat het je spijt. Je leeft al lang je eigen leven het mijne doet er dan niet toe. Je ziet niet de tranen in m'n ogen, ik ben aan 't eind en o, zo moe.…

Ik heb vandaag iets moois gezien bloeiende tulpen en een vlinder gele narcissen in kleine perkjes en overal spelende kinderen. Een blauwe lucht met soms een wolkje daar tussendoor een stralende zon vogels hoorde ik hun wijsje zingen en ik genoot zoveel als ik kon.…

ik ben de pelgrim der voorlaatste dagen nog even dan is het gebeurd is alles onherstelbaar gedeponeerd alleen de laatste dag is wat ons rest die draag ik over aan wie maar wil want ik heb het gehad ik heb het wel gezien h.…

Vergeefs begeerde zekerheden, beroofd het hart van een nauwe vrede van de brug af heeft dit geen gewicht als die is opgehaald, is dat met een rede, het herkent de vele vormen, argeloos is het vergezicht, het speelt met troebel water, er was geen verleden meer, maar ook geen later, een oneindig spel verbindt de tijd, maakt zich meester…

Al speurend langs mijn lijf, ben tenslotte een normaal wijf, zijn er dingen meer dan genoeg, die me verbazen, niet laat, eerder vroeg. Begin bij mijn tenen, langs hielen omhoog, mijn kuiten, knietjes, dijen, zijn in de loop der jaren flink gaan uitdijen. De grilligheden van het leven, zeg maar. Bij mijn billen aangekomen, die ik…

Ik luister En zie Hoor en zie Jou echt Nu moet Ik mijzelf Ook gaan Horen en zien Wil nu gaan Luisteren Naar mezelf De pijn En de wonden In mijzelf Vragen nu Om mijn aandacht Wil jij Af en toe Ook naar mij Luisteren?…

En, heb je de kleur van de herfst gezien in vijvers en in het water van de grachten? Oh, hoe heb ik op U gehoopt en nooit misschien Heiland, om bij U te verkeren toen ik verlaten werd in donkere nachten Heb je de trek van de ganzen gezien zo hoog in de lucht en dat zij gakkend zingen?…

Ben ik soms van glas? Is mijn innerlijk te zien -- en onbereikbaar?…

Ik ben mijzelf verloren Op een doordeweekse dag Ik had me nog geschoren En ik droeg ook zelfs een lach Ik had mijn leren jas aan En alles op een rijtje Ik zou een blokje om gaan Of even naar mijn meidje Maar ergens halverwege Is het het toch misgegaan Van moeheid neergezegen Ben ik niet meer opgestaan Wie ziet in mij nog waarde Het…

Je stem wel gehoord maar van geen enkel belang je verschijning gezien maar wie zag je angst? mooi klein mens al je vleugels gebroken door welke spitsroeden niet heb je je weg moeten lopen? ik stuur je de warmte van wel honderden zonnen maar wie heelt wat stuk is en de pijn van je wonden?…

Toen de bast de oude boom verliet De pijn te veel gestorven van verdriet Toonde hij naakt zijn aangedane wonden Door verliefden ingekerfd zo diep zij konden Natuurlijke schoonheid die hij gaf Dient hij nu als kist in een graf…

als de dichter diep in haar hart kijkt naar wat haar beweegt dan is de ontluistering niet zo groot dat zij het niet waagt om het steeds weer uit te schreeuwen…