Van de brug af gezien.....
Vergeefs begeerde zekerheden,
beroofd het hart van een nauwe vrede
van de brug af heeft dit geen gewicht
als die is opgehaald, is dat met een rede,
het herkent de vele vormen, argeloos
is het vergezicht, het speelt met troebel
water, er was geen verleden meer,
maar ook geen later, een oneindig
spel verbindt de tijd, maakt zich
meester van eentonigheid, naar links
en rechts steeds onbevangen, in
verwondering voel ik het verlangen,
wat onontbeerlijk scheen, lost zich op
in een panorama van gedachten, soms
wild, soms sereen, gevoelens zo aards,
wat bij tijde weer verdween, spiegelt
het geluk in één moment gevangen, in
licht dat de tederheid omspoelt, lopen
we over water, nadat het ijs is gebroken.
"We kijken allen van dezelfde brug, maar
we hebben niet eenzelfde horizon “
Seneca
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 24 oktober 2010
Geplaatst in de categorie: psychologie