voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 35.712):

Och, mocht ik maar…

mocht ik in een dichterslied
de juiste tonen voor je schrijven
gelijk vogelgeluk in oktoberbomen

of wensbootjes vouwen
als een kleine drijfveer
voor je nog verborgen dromen

wist mijn oog in een wenk
het ontluikende te vinden
mijn hand de juiste streling

was mijn mond bij machte
in verstaanbare woorden
te spreken als een heling

kon ik jou maar
in het verre, de diepte
beroeren met elan

zoals de zon neerbuigend
elke schaduwstrook
stralend overtreffen kan

Schrijver: Hilly Nicolay, 24 oktober 2010

voorjaarsvlinder

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: verdriet

1
2
3
4
5

3.4 met 12 stemmen

659

Er zijn 10 reacties op deze inzending:

pelgrim, 15 jaar geleden

de macht van transformatie is het zijn van de stille ruimte van acceptatie.... heel mooi!

switi lobi, 15 jaar geleden

Hilly, wat een prachtgedicht!

kerima ellouise, 15 jaar geleden

heel mooi...vaak staan we machteloos tegenover verdriet...

pama, 15 jaar geleden

Treffende tonen van verdriet blijken niet altijd
het juiste medicijn voor troost. Heel mooi gedicht Hilly.

Quicksilver, 15 jaar geleden

nou dit is al een prachtig troostend dichterslied, met diepe elan gebracht!

Astridv, 15 jaar geleden

De juiste toon getroffen , in dit schrijven waarin de woorden zo'n mooie drijfveer zijn voor dromen, met een prachtige laatste strofe! Graag gelezen!

lijda, 15 jaar geleden

wat een mooi troostvol gedicht, graag gelezen.

Martien Montanus, 15 jaar geleden

Wensbootjes met strelende hand geschreven Hilly!

Irmlinda de Vries, 15 jaar geleden

Je gedicht als wens en vervulling tegelijk, mooi geschreven!

ingridvoerman, 15 jaar geleden

liefdevol gedicht.

Geef je reactie op deze inzending: