Alle inzendingen over Regels

Voorgeschreven regels Vrijheid binnen vormvaste Gewaarwordingen Mijn haren, recht Overeind mijn ei Kan nooit kwijt Scheldend, kerend Onmogelijk tij En dan toch, bewust, strijd !…

een goede morgen op het kruispunt stoplichten rood met denklussen…

Telkens als ik een regel schrijf laat ze tijd verdwijnen op het onzichtbare papier aan de andere kant Gaat ze rechtlijnig door vlechtend haar weg in oorsprong van volmaakte eenvoud Ze trekt haar kleren uit en strooit zachtjes zingend haar poëzie uit in een bevredigende verbazing…

Regel een heeft er alle schijn van. Regel twee maakt er geen geheim van. Regel drie maakt er een gordijn van zodat regel vier het dicht kan doen. Maar regel vijf wil nog naar buiten kijken. Hij zal regel zes licht over haar haren strijken: sextetteke! knettert het dan.…

Ik huppel alle lettergrepen af Ik moet hier absoluut geen fouten maken Ik mag niet van het juiste pad af raken Ik scheid het koren grondig van het kaf En mocht ik ergens toch de mist ingaan Dan heb ik dat dus opzettelijk gedaan…

regels staan in kamers tussen muren met constructiefouten pennen kruipen door cement de muze slaapdronken in het stof van nadenken geluiden in scherp gekras nee er komt geen wending regels staan hier nog niet vast……

Zaagt ge nooit van gaan en komen, Ebbe en vloed de vaste regel, Nu in harten, dan in stromen? Want dat schonk een god op zegel, Koopbrief van uw tijdgedragen, Etherhel en bloedwarm leven.…

REGELS regels in het verkeer regels op het werk regels van fatsoen zoveel waar je iedere keer weer aan moet voldoen regels in de kerk opgezegd namens onze Lieve Heer regels als moraal geschreven hoe als vrouw of man te leven er wordt ons zo veel opgelegd regels volgeschreven fijntjes tussen de lijntjes met wat er al wel niet moet…

Er komen hoge hekken voor het spoor, Vrij uitzicht legt men tiranniek aan grenzen, Ze zullen ze wel leren die dat wensen, Want regels in dit land gaan altijd voor. Het volgende wordt hier steeds meer normaal: Het middel is vaak erger dan de kwaal.…

Maak geen regels. Regels maken jou.…

Deze regels zijn voor U die ons zag en ziet, En telkens laat weten Dat U ons nog zag Toen we onszelf allang Waren vergeten…

Wanneer u ooit een versje van mij leest Dan moet u zich daar wel gepast op kleden Ook ruim van geest zijn en van goede zeden En zorg dat u niet langs de regels sjeest En achteraf applaus, geen lang gezicht Want dan stuur ik u weg uit dit gedicht.…

de kiem is gelegd voor de solidariteit overeenkomstig de wil van mensen de toekomst tegemoet zien jouw ziel is het genezend lied voor kostbaar leven dat je onbeschadigd door het corona tijdperk tracht te loodsen in eenheid met het orkest het eeuwigheid lied van de violen…

je buik is volgeklad met onverteerbaar jij was platter en zatter dan de wereld verbijsterd heb je morgen als eeuwig gezien gevangen stilte met donker vermoord ik heb je gelezen je woorden gehoord…

je buik is volgeklad met onverteerbaar jij was platter en zatter dan de wereld verbijsterd heb je morgen als eeuwig gezien gevangen stilte met donker vermoord ik heb je gelezen je woorden gehoord…

je woorden heb ik gedronken je zinnen zoog ik op toen proefde ik je regels en spoelde goed met sop…

Verkenner Plasterk doet verslag: 'Misschien Dat straks de PVV met BBB En NSC in zee kan, ook doet mee De VVD, maar hóe valt te bezien Bespreek eerst maar de inhoud, dan de vorm' (Een kabi- is geen snelsonnettennorm)…

Tussen de regels door las ik je eenzaamheid tussen de regels door je angsten en je spijt. Tussen de regels door las ik je verdriet tussen de regels door ik begrijp het niet. Tussen de regels door zag ik mijn spiegelbeeld keek ik naar mezelf of heb ik me dat verbeeld?…

Zóveel regels en er is maar één regel toegankelijk tot het hart en de ziel. Eén regel waarnaar geluisterd mag worden.…

Mij aan de regels houden zonder mij aan de regels te houden door daarheen te gaan waar de regels niet meer van toepassing zijn.…

op regel op regel op regel op regel op regel op regel gebroken naar het land van Ebola verstoten de aarde lijkt gespreid…

Vier regels om zo’n vers mee aan te vangen. Omarmend rijm, de tweede regel hier rijmt op de derde, één op regel vier, elk - metrisch - aan vijf jamben opgehangen. Twee regels nog, een laatste rijmduet en zie, daar staat een puntgaaf snelsonnet.…

Ik schrijf elke dag twee regels Twee regels op papier Vandaag gaat het zo lekker Dus worden het er vier…

De regels in dit land ze worden nimmer nageleefd, ze nemen je hele hand ook als je maar een vinger geeft. De regels van dit land lapt ieder aan zijn laars, ieder vecht voor het zijne en is zijn eigen baas. Dan denk ik toch; het moet toch anders kunnen zodat we met z'n allen het land goed kunnen runnen.…

langs de paden staan er borden: “verboden op het gras te lopen” “verboden het gewas te slopen” men roept ook jagers tot de orde “verboden hier het wild te stropen” ach, men ontmoet hier hele horden van slaapverwekkende verdorden die die praatjes zomaar kopen ik stel mij daar tegen te weer en zo bega ik euveldaden daar nadert reeds de hermandad…

hoe mijn echtheid blijft bewaard staat vast als stelregel in schrift op mijn tegel ik schrijf ik als ik als ik iets verklaart zo samenvallen voldoet bijzonder waarbij ik in één geval uitzonder ik weet ook heus wel ik ben niet geheel goed snik deze ik-figuur dient gemeden om tweeërlei reden ze lijkt op dwangrijm plus dat niet ik…

regels worden met de regelmaat van rechtlijnigheid geschonden door wie slechts het ego verstaat van eigengereide gronden hoor en wederhoor vermeden rollen koppen over straat terug naar af zonder reden langs de witregel die openstaat…

Zoveel regels, in bepaalde geloven, die allemaal volgend hen, worden ingegeven door hem van ‘daarboven’ Zoveel regels, teveel om op te noemen, sjaals die moeten worden gedragen, vrouwen die achter de man moeten lopen, vrouwen die de deur bij aanbellen niet mogen openen als daar een man voor staat.…

De dikste stapel stond regelmatig voor mijn neus Nooit meer zal dit gebeuren Het lot heeft beslist dat ik voortaan slechts klún in plaats van glijd, schaats en rijd Echt nooit meer zal de tijd serieus tot inkeer komen, zodat 't verblijdt Helaas zeker echt nooit meer zal de dikste stapel mijn uitzicht belemmeren…

De eerste regel is om te beginnen. De tweede is de elfde van beneden, De derde is om wat terrein te winnen. De vierde moet weer rijmen op de tweede. De vijfde draait u plotseling een loer. De zesde heeft het twaalftal gehalveerd. De zevende schijnt zwaar geouwehoer, De achtste bloedserieus. Of omgekeerd.…