Alle inzendingen over Scheve ogen

Ook barbiepoppen worden inclusief Ze zijn er al in genders en in kleuren Toch hebben de Chinezen wat te zeuren Daar zorgt die pop voor heel wat ongerief Mattel toont een beperkt gezichtsvermogen In China geeft die houding scheve ogen…

Losgeslagen tongen en Scheve ogen Welkom in de slangenkuil Woorden die zijn gelogen Vanachter de wolken klinkt gehuil Een roerloze mond en Een heldere blik Welkom in dit kalme oord Dat ben ik Stilletjes wordt mijn gebed verhoord…

Scheve ogen kunnen soms verraden, dat het gemiste in een ander wordt benijd. Jaloersheid om het niet hebben. Waaronder een hart gemoed soms zo verzuren kan. Dat het leven stuurt langs scheve boorders. Dat veel van een geluk ontneemt als men het leven zo niet accepteren kan.…

Je scheefgetrokken smoel, De uitgezakte kin die Met slappe lijnen als Vanzelf in het vooronder Van de tijd verdwijnen, Hoog opgetrokken wenkbrauwen Die louter onbenul uitstralen, Noesten die je scheve ogen Zo levend verbeelden Kijken mij spottend aan Als je ziet dat ik, Met de rug van mijn Rechterhand het schuim Van mijn…

Magnolia, wat groeit me daar Uw bezigheid in zoeter staar En alle bloemen bloeien Die manke Jelle die daar stond Zijn scheve ogen, open mond Met bloemblaadjes te stoeien Die Suze is zijn achternicht En alles is op hem gericht Dat tussen twee gestoorden De vlinders fladd'ren in het rond Ze zitten nu waar hij net stond Ze zijn het eens…

Vastgebonden aan leugens keur ik scheve ogen af Van wijzende vingers ben ik net zo min gediend Aan veelbesproken doch ongekende schaamte Heb je voor een groot toch zelf voorzien Moet ik het dan weer rechten Komt het weer op mijn schouders neer Moet ik voor je vechten Doet het jezelf te veel zeer Ik sta achter je Dat heb…

Daarvoor, 'n Chinees in geel kleed op 'n theebus, Met plat gezicht, hangsnor en scheve ogen; Op 't deksel stond een onoplosbre rebus: Karakters van onmetelijk vermogen. Daar staarde ik op en voelde mij rampzalig; Chinees en palmboom deden mij wegdromen Naar verre landen, meer dan Verne-boeken.…

Jij bent jong, jij wilt altijd samen zijn, jij wilt mij dichtbij in het koninklijke bed terwijl je inspiratie zoekt en volgens hen maar half aan het werk bent Je wilt mij, je wilt mij, je wilt mij altijd Jij ziet de wanhoop niet in hun scheve ogen jij ziet alleen mij, je wilt mij terwijl je moet werken en volgens hen maar half erbij…

Met mijn oog keek ik scheef, om te zien, waar of ie bleef, niet scheel of anderszins bleef ik alleen, want hij, was zogezegd: heen!…

Het is nog niet zo lang geleden, Dat ik scheve schaats heb gereden.…

het vlak is blind en ogen branden dieper dan het doel o, grenzen, horizonten en vervloeien. terzijde zal de wereld branden: een scheve bloem in wapperende mond der ruimte maar toen de luiken gleden voor zijn ogen, draaide de wereld zich een kwartslag om.…

Soms leiden gedichten tot scheve ontmoetingen. Je schudt de hand van een site en schrijft wat je beweegt. Voor andermans ogen. Kijkers die woorden volgen van een onzichtbaar wezen, een code uit een cocon... Lezers die plots toetsgevoelig in een satellietflits zeggen: 'In jouw bezonnen zinnen hebben wij iets herkend.'…

het lichaam losgemaakt van haar innerlijke bron vormt zich naar de regels van het grote monster de angst met de lucifer ogen niet wetende dat hij ons wil vermorzelen onder het gewicht van zijn scheve tanden en riekende mond vlucht ik naar de lavendelvelden met de kennis en kracht van hemelmacht ver weg van het kunstmatige…

de scheve deuren zijn uit hun lood geslagen ontzet verslagen…

tenen krommen in aangeprate schoenen zoeken een uitweg door versleten zolen scheve tongen wrijven dunne huid aan stukken ingesnoerd door veters iets te hooggespannen ogen verloren glans ongeringd rafelen ze de bijna uitgereten flarden bij elkaar en ongepast barst het vel in blaren uit…

tenen krommen in stukgeschopte schoenen zoeken een uitweg dwars door versleten zolen scheve tongen wrijven dunne huid in stukken ingesnoerd door veters -te hooggespannen- ogen hebben glans verloren ongeringd rafelen ze de bijna uiteengereten flarden bij elkaar ongepast barsten vellen in blaren uit…

tenen krommen zich in verlopen schoenen zoeken een uitweg door versleten zolen scheve tongen wrijven dunne huid aan stukken ingesnoerd door veters net te hooggespannen ogen verliezen glans ongeringd rafelen ze de bijna uitgereten flarden bij elkaar en ongepast barst het vel in blaren uit…

Gele ogen, Een scheve mond. Apart, drie banden, Voor elkaar. Zwarte strepen, Een gele velg. Raadsels, wat zijn dat, Op z’n kop. Punt en boog, Een dikke vraagteken. Actie, snel-weg, Rennend racen. Stok met bord, Een protest.…

je lacht een scheve lach jouw ogen glanzen om de grap ik neem een hap van zout en zoet en moet ook meegenieten in mijn glas glanst op de maat een slok verworven wijn en pijn zet zich voortdurend om in positiever kwaad mijn angst latent aanwezig geeft me slechts de aller-slechtste raad…

ik kruip soms weg ver weg en wil niets meer van mezelf weten speel met poppen waarvan ik de koppen maar niet kan vergeten grote neus was mij het liefst scheve mond had altijd praatjes donkere ogen voelden diep de kleinsten waren steeds mijn maatjes ik word gespeeld gezichten ken ik niet de koppen hebben iets aparts in lijven koud…

ik zag gezichten in niet begrijpen een vage groet ging langs mij heen ik was alleen ogen bolden tolden om en om een akelige lach die gele tanden zag in een scheve mond voelde een hand in sprakeloos raken proefde ik toch een angstig misverstand en komende paniek ik was het niet en wilde weg de deur van hout voelde vertrouwd…

kruip soms weg ver weg en wil niets van mezelf meer weten speel mijn spel met poppen waarvan ik de gezichten niet kan vergeten grote neus was mij het liefst scheve mond had altijd praatjes donkere ogen voelden mijn verdriet de kleinsten waren steeds mijn beste maatjes nu word ik gespeeld gezichten ken ik niet lijven kroelen om het…

Wat ik horen en voelen kan Dat zorgt voor mijn geluk Scheve ramen, scheve kast. De muren vallen om. Dat ik van jou ging houden God wat ben ik stom. Jezus wat een klote zooi, heb ik er van getrapt Niemand die het schelen kan, en niemand die het snapt Waarom blijf je nou vragen naar wat er met me is.…

Wat ik horen en voelen kan Dat zorgt voor mijn geluk Scheve ramen, scheve kast. De muren vallen om. Dat ik van jou ging houden God wat ben ik stom. Jezus wat een klote zooi, heb ik er van getrapt Niemand die het schelen kan, en niemand die het snapt Waarom blijf je nou vragen naar wat er met me is.…

er te pletten dat hij opzoog uit zijn hand waarna zij vlug haar ogen sloot omdat zij wist dat hij daarna voor haar de Marseillaise floot…

Die ene wenkbrauw van jou Die je fronsend optrekt, Die ene scheve blik Die geen enkel vertrouwen verraadt, Ogen die langs me heen kijken Om me vooral niet te hoeven zien Woord dat waarheid is Maar nu nog te zwaar - Te zwaar in ieder geval Om rechtstreeks in mijn gezicht Te laten exploderen, Vertrouwen dat er van Jouw kant nooit…

haer zwart haer en ogen lief…

De fans zijn niet in Thialf uitgegleden Geen stadionverbod is opgelegd En geen politie- of ME-gevecht Geen hooligan een scheve schaats gereden Ireen en Sven wil ik natuurlijk eren Maar ook het voetbal kan er wat van leren…

in de loop van ongeregelde getijden kolkend weg uiteindelijk tijdenloos langs scheve vlakken schuivend weg uiteindelijk afgevlakt de loopse tijd is uitgedrift het schuinse vlak is afgeschoven…

na rij, de haakjes geopend gehoorzaam adem ik in weinig zeggen en spoel de scheve woorden door het is niet wat ik wil zien maar hij lacht wel zijn rechte tanden bloot…