Alle inzendingen over Schijn politiek

schijn doet me denken aan schijnheiligheid, schone schijn verbreid wijd en zijd. ik toon me liever naakt en bloot dan me in duizend bochten te wringen wil ik meer over recht voor de vuist,eerlijk en oprecht over vrij zijn blijven zingen…

Denkend aan slechts jou zie ik wijsheid en liefde Tijd van toen, nog steeds tijd van nu Wij denken zonder tegenzin nooit te sterven Sleutel van de Poort ligt aan het eind van die enorme regenboog Palet van kleuren Zompige aarde zinkt zonder bederven 't licht van de zon Daarentegen ben, hoe je het ook wendt of keert, jij zeer scherp…

Maar nergens tiert het sterker vooral in politiek...…

schijn doet me denken aan schijnheiligheid, schone schijn verbreidt wijd en zijd. ik toon me liever naakt en bloot dan me in duizend bochten te wringen. liever wil ik meer over recht voor de vuist, eerlijk en oprecht over vrij zijn blijven zingen.…

"Eerlijk zullen we alles delen" maar verdelen spreiden De politiek speelt niet voor Sinterklaas maar voor een zwarte piet een pik, pik, zwarte piet Een inktzwarte periode breekt aan "Heerlijk avondje is gekomen" vergeet dat verleden, maar ook het heden Het fundament, de grond van Nederland zakt zakt ver onder de zeespiegel, kletsnat…

Het werkwoord hebben en het werkwoord zijn; Hiermee was tijd, was eeuwigheid gegeven, De ene werklijkheid, de andre schijn. Hebben is niets. Is oorlog. Is niet leven. Is van de wereld en haar goden zijn. Zijn is, boven die dingen uitgeheven, Vervuld worden van goddelijke pijn. Hebben is hard. Is lichaam. Is twee borsten.…

ik neem uit het medicijnenkastje een aspirine en een dosis filosofie die de stoelgang bevordert en helpt bij de afvoer van afvalstoffen zoals een wandeling op het strand het schuldgevoel doelmatig afweert neem ik vrede met het keukenwerk en dis gedienstig het avondmaal op want ik heb zo waar de schijn tegen kan niet even schuilen voor…

Het gaat door zomaar, om de lieve vrede alsof het normaal is en we met z'n allen de schijn op willen houden.…

Ik probeer dezelfde woorden te vinden om mee te praten, mee te doen Ik boots hun lach na maar die van mij lijkt altijd net te schel of net te zacht Het is alsof ik hier niet hoor Per ongeluk in het verkeerde leven gezet op de verkeerde plaats Ik lijk verdwaald De wereld die wel klopt moet zijn verstopt ik zie het tenminste niet Probeer…

de toorts brandt al laag, vandaag wordt nooit meer lichter komt niet verder dan wat een hart verzucht kijk, snel naar de einder, het goud blinkt nog maar even…

en schreeuwt Iedereen, de wereld, zelfs jij Iedereen wordt en is en blijkt Terwijl ik alleen maar schijn Te zijn of blijk te schijnen…

Het engeltje op haar schouder was plotseling verdwenen en daarmee alle veiligheid in één zucht weg 't was zinloos om te vragen naar doel of naar de reden het bleef angstwekkend stil soms heb je in je leven pech…

aan het strand laat je een traan heel bewogen met het zand in je ogen…

Ik schijn met de lamp op de stal de heilige wordt verlicht in de lichtbundel. Is het schone schijn, of zou dit onder de noemer vallen van schijnheiligheid?…

wat je doet is niet zo vreemd je eet brood je drinkt water je drinkt wijn je slaapt en je denkt aan het zijn maar je weet niet door wat je gedragen wordt is het door je dromen is het door de lucht die je ademt is het door het water is het door de wijn is het door het brood of is het slechts schijn…

De glans van een ander De stijl van de tweede Hem, zij, ik verander Zo ben ik tevreden Tevreden in leegte Een gapend gat Verborgen met een spiegel Waan, woestijn, waardeloos, waardevol Een huls Niet van mij Mij is vermeden Mij is versneden Tot gruis In stof Verwijderd, verdrongen, vergeten Wat is eigen Wat is ik Ik is verdwenen…

Het is alsof je nooit wegging, maar toch waren er momenten dat ik niet aan je dacht Het is alsof ik vergat dat ik je stem had onthouden, die fusie van strijkers en een harp, met de nodige drum Het lijkt alsof het donkere bos van houtblazers nooit heeft bestaan en de wind van akkoorden en noten je niet wegvaagde Als dat maar zo zou zijn…

Hoe de zon blaren streelt, een fusee van kleur in zachte astergeur en ontvolkte bossen bespeelt. Alles verlaten achterlaat teruggeworpen op zichzelf terwijl ze haar gewelf ontspint als Groot-Gelaat van dood en wrange waarheid, zomers tot illusies maakt dan komt kille eenzaamheid. Een vechten tegen haar verraad in angst en bitterheid…

zodat mensen weer kunnen betalen de vele rekeningen overbodig want soms is geld broodnodig stopt die oorlog in vreemde landen, legt het terrorisme goed aan banden of blijft het weer bij uitleggen of zeggen moeten we ons kopje weeral leggen ja, stop nu maar met praten er zijn mensen die dat haten wanneer zullen we verdwalen door al dat politieke…

Zoals ze lijken zijn ze wijze mensen. Weten is hun woord. Want denken is hun brood als ze spreken en beloven wat we weer voor de volgende vier jaar mogen geloven.…

Of is dit politiek, de verkiezingen komen er aan. ---------------------------------------------------------------------- Minister de Geus zei in Buitenhof dat het oogstjaar 2006 de lonen mochten stijgen, maar ook werd medegedeeld dat het ontslagrecht wordt aangepakt.…

maatschappij verkankert ooit verankerd in waarden en normen aanvaarden, niet vervormen normen en waarden iedereen moet hier kunnen aarden dat is best wel moeilijk als je niets hebt te potverteren ook al denk je goeilijk ik kan nog iets van jou leren nu denk ik alleen maar wijs mij uit geef mij 7000 euro wegwijs…

Progressieve gedachten verlaten de boom Ongecensureerd in wervelende stroom Vrijheid van denken geveegd op de hoop Streng beoordeeld door de leidende Cycloop Vrijheid van uitingen zonder betoog Afkeurend bekeken met een oog Wanhopige woorden genegeerd De Cycloop heeft ervoor geleerd Het past niet in het geheel Die vrijheid wordt hem te…

u liefst de laan uit met flink wat wachtgeld in de hand wie laat u voor u werken wie maakt het u naar de zin met prachtige en loze beloften gegarandeerd, u stinkt er altijd in politiek is zoiets als poli-ziek het is een komen en gaan van de meest uiteenlopende gevallen in het menselijk bestaan…

Ik sta niet voor niks in de politiek, da's wel bekend bij het grote publiek. Ik ga mij verdiepen in jouw probleem, da's iets dat ik voor mijn rekening neem. Er is grond van waarheid in jouw verhaal, maar denk eens aan mij in het stemlokaal. Ik ga je nu laten, ik heb het zo druk, 't was fijn met je te praten, ik wens je geluk.…

links, rechts bezorgd, verzorgd het gaat om niets op de achterbank of op de fiets het komt alleen maar aan op een goed betaalde baan de politiek heeft schijt aan mensen met wensen kliek, ziek, politiek…

ik laat me spindokteren door 'n libelle met een meerkoet aan mijn zij snap jij 't of snap ik 't mijn hoofd kan er al lang niet meer bij…

De Groningers zijn jaren voorgelogen: “Uw veiligheid staat, logisch toch, voorop”, Maar stiekem opent men nog meer de knop, Ze zijn besodemieterd en bedrogen. Gepapt en natgehouden en bedonderd, Maar wie nu, is daarover nog verwonderd?…

Beloftes die niet nagekomen zijn hebben valse hoop gecreëerd omgezet in vertrouwen en verwachting wie is de beste in valse toezeggingen niet eenmalig doch telkens weer een onschuldige herhaling dikke bult: belofte maakt schuld voor hoelang!…

hun macht taant zichtbaar: knallend Kamer’s vuur voorwaar een helder teken aan de wand het kabinet zwijgt blèrend: help ons! brand! want heus, voor velen naakt het laatste uur en toch, ook dit keer helpt gedraai beslist met woorden: doofpot, zoekgeraakt, gewist…