Alle inzendingen over Schoolplein

En in de zomer, het was om te stikken, geen enkele kennis bereikte mijn brein, vlinders vlogen laag over het schoolplein. Toch zou ik weleens willen weten, hoe het zou zijn nog eens te gaan, naar het plein waar sneeuwvlokken vlinders kunnen zijn.…

De kinderen spelen op het plein hun lach klinkt als heldere klokjes zo fijn om even de klas uit te zijn wat ruimte voor rennende broekjes en rokjes De kleuren zijn vrolijk en felgekleurd ze duwen en trekken en vallen ze tikken en buitelen over de grond of spelen daar buiten met ballen maar eentje staat eenzaam buiten het spel hij kijkt…

Chocolade van Lindt of Verkade smaakt naar meisjesgenade...…

Lente in het land Het huis vol zomerzon En tuin en op het schoolplein En ook op mijn gazon Ramen staan nu open De deuren wagenwijd Schoolpleinkinderstemmen Tekort kom ik aan tijd Jongens leren schaken Op een tweemeterbord Meisjes in d'arena Gaan op in badminton Plots verschijnt een tourbus Met groepen acht en zeven Terug van een…

Ach leuke school aap noot mies tot schapen en schapen waren wij onbevangen lammeren een noord en zuidpool Amsterdam de hoofdstad maar `t schoolplein oversteken niet getikt of haken in de slinger kinderhanden vingers wit en bruingebronsd stevig in elkaar geklemd samen tikken richting stemmen het brede schoolplein vullen begrenzen…

bleef draaien Niets of niemand brak mijn trouw wachtend op het openzwaaien dan weer schoolplein fladderdas, fladderjas achter haar de deur weer dicht Beseft dat dat mijn dochter was in tegenlicht…

Straks weer het schoolplein, met het gekwetter en het geruis. Kapers van mijn oase van rust. Langzaam drentel ik wat voort, in mijn zak een opoe Smith. Die is meestal al voor het schoolplein aan de beurt. De sensatie van wegspuitend zoet vocht, tegen je lippen, je mond, van een appel die zo heerlijk geurt.…

Wie op het schoolplein voor de pesters juicht Zal men maar zelden strafwerk toebedelen Terwijl (zoals het helen leidt tot stelen) Zo'n pester voor gejuich altijd weer buigt Een voetbalbond die optreedt tegen koren Is dus niet vreemd. Maar domweg naar behoren…

Jij zit de dooie school te overleven daar op dat bankje op dat doodleeg plein; er komen vlokken op je haren sneeuwen als word je zienderogen oud. En klein dalen vanuit de hoogte meeuwen neer op je handen die het brood verdelen Dan laat eindelijk over de eeuwen heen een stem zich uit een verte horen: "Een vrouw, een man, een paradijs…

onkruid woekert op verlaten pleinen er zijn kinderschoenen nodig hinkelen en touwtjes springen spelen en zingen schrijven, tekenen taal en rekenen kleuren op de tegels, geen groen zelfs het onkruid mist regels wat niet vergaat, kun je verlaat alsnog snoeiuh lekker boeiuh er zijn kinderstemmen nodig…

In een brief vraagt de directeur ouders hun kroost erop te wijzen dat dergelijke praktijken niet horen op het schoolplein. Ook klapzoenen zijn uit den boze. (c) ANP…

op het oog een foto uit voorheen de USSR maar schijn bedriegt we schrijven 1954 in Den Haag op een schoolplein aan de Ferdinand Bolstraat rennen piepjonge scholieren tijdens een autobandenrace naar de blinde muur van de toekomst die later vaak zo kwetsbaar bleek…

Als alle neuzen dezelfde kant op zouden staan ja is dat wat we willen het zou dan ook wel weer saai zijn zo nu en dan eventjes een klein opstandje lekker dwars tegendraads ik hoor mijn kleindochter verzuchten “oma, mijn moeder kan me zo voor schut zetten” en zie je me gniffelen en denken aan een hinkelende dochter vlakbij het schoolplein…

Voor in de klas leergierig als ik was Grieks, Frans, Latijn zou de wereld altijd zo zijn briefje van Miriam alsof mijn gedachten bij haar waren het was René naar wie ik smachtte maar alles had zijn regelmaat het lawaai van de straat die naast de school liep klonk als muziek de oude iep die op het schoolplein in de middaguren zijn…

Hoe vaak gevallen bij de eerste stappen die keer met de fiets met tikkertje op het schoolplein toen je struikelde over de kat Wat raakte verloren de velletjes van de schaafwonden de geronnen tranen het jodium flesje de haastig geplakte pleisters Wat bleef het vallen en opstaan de littekens de tastbare aanraking het gerijpte besef…

Maar goed dat ik niet onsterflijk ben Want dan zou ik vergeten Dit schoolplein, deze boom En als ik dan driehonderd was Mijn verjaardag Het is goed dat ik ooit doodga Dan is er een ding zeker De rimpel in mijn oude huid Zal de kleur altijd onthouden Van je ogen Als de zon de laatste keer En mijn film begint Elke scène op het plein…

in wezen ben ik een vogel en scheer ik over het schoolplein hoog in de vlaggenmast kunnen ze mij niet raken ik kijk toe op hun gedoe later krijg ik wielen en rijd als een Flintstone overal tussendoor met vuile voeten who cares?…

de woorden rennen wat rond ze zijn een soort kinderen op een schoolplein maar dan opeens volwassen zeggen ze dat ze stilstaan en denken aan de lucht en de vallende sterren en met Kerst een volle maan terwijl je in het Vondelpark aan vroeger denkt en zo lekker ooit een zoete Zatte in het proeflokaal met een goeie vriend die je…

En niemand ziet hoe alles wat het was bijeen met zichzelf nu rent over de vloer als een kleuterklasje met speelkwartier over het schoolplein naar de zandbak waar alles vies wordt als kastelen worden gebouwd waaruit prinsessen worden gered omdat die vroeger, opgesloten door vaders, stiefmoeders glashartige toverheksen, nooit hun eigen…

Eenzaam is alleen sociaal arm contact- gestoord Eenzaam is de mens waarvan 't woord niet wordt gehoord Eenzaam is 't kind op 't schoolplein in 'n hoek helemaal alleen Eenzaam is de muurbloem in de disco alle dansenden om haar heen Eenzaam zoveel mensen zo alleen toch zoveel mensen om hen heen…

Hoe ging dat op het schoolplein ook alweer Soms was er eentje die je liep te pesten Als mikpunt zat je aardig in de nesten Hij bleef maar aan het sarren, keer op keer En heel de klas wist best dat dat niet mag Maar meester die deed net of hij niets zag.…

Soms kunnen dingen zo simpel zijn, Je zet er een op ieder schoolplein. Een maatjesbank om op te gaan zitten, Als een kind het even niet ziet zitten. Kinderen kunnen erbij gaan staan En vragen, wat scheelt eraan ? Mis je soms een speelmaatje Dat wil ik wel zijn, kameraadje. Dan ben je niet langer alleen Met al die kinderen om je heen.…

het stormt weer jeugd door straten die ontdaan zijn van hun oubollig suf imago’s weer klinkt kindergehuil uit de zich snel vormende files van druk kletsende moeders die net hun kroost uit de eerste leg op het schoolplein hebben af gezet en nu racen naar de dichtstbijzijnde super voor gratis koffie de twee halen en een betalen…

Voor een paar seconden bestaat er geen schoolplein, geen hek, geen groep roepende moeders om kwart over drie. Ogen doen de rest. Het vest, de tas, ze vliegen door de lucht. De dochter zweeft en vader vangt haar op een manier die doet denken aan de Vader die zijn Zoon omarmde op een prent van Rembrandt. - De schilder zwaait naar Titus.…

In gedachten tover ik een lach op zijn achterkant Fantaseer ik een glooiende zon zakkend achter de bomen aan de horizon van een typisch stukje heideland ...Denk aan het mooie van een zeeuwse kustlijn aan verse, nog onbelopen sneeuw op een schoolplein Of aan: gewoon een blik op de stadslichten vanuit het raam van de laatste trein Want hoe…

Je wordt groot twaalf de grap wat wil je later worden dertien wie niet is onze grap Je gaat je belt geen kus meer op het schoolplein Wel thuis en in de tuin de poort uit vrienden wachten dit leven niet dus haast en weg ben je Pap gewoon half zes als zout over je schouder ik ken je onschuld De regen komt of schijnt de…

Dan zie in jou, net zo dapper als ik, het schoolplein op gaan. Je zwaait, en heel, heel de wereld wordt wakker.…

Mijn oude schoolplein ik heb er laatst gestaan ik moest in de buurt zijn en kon het niet weerstaan kinderen speelden diefje met verlos en al die oude beelden kwamen zomaar bij me los ons kleine pleintje een voetbalstadion hier kreeg ik van een meisje mijn eerste sigaret en eerste zoen de lucht was altijd blauw we dachten niet aan morgen…

De meester kwam een plaatje brengen, een aai over de bol, een vriendelijk woord, - ik had het al voorheen gehoord - Voor het schoolplein in de straat, een paard kleppert over de hobbelkeien, aan de wand een oude Jetses plaat.…

toen zag ik jou, aan elke hand een kind, jouw lichaam krachtig, jachtig in de wind van frisse zomers wijdbeens zeker stond je daar het schoolplein vloeide terug tot waar ik enkel nog jouw blik ontving ik brak in zachter lachen uit en luidkeels klopte toen mijn hart jij zag mij ook, je keek en streek een kind wat door zijn haar, het…