Alle inzendingen over Skyline

Daar lig je dan Stad van mijn Dromen die ik Liefhad en gehaat Heb, torenhoge Kerken met op De achtergrond Het cruiseschip Helemaal van deze Tijd - 'k rij Achter je langs Op nog geen kilometer Of twee en zie dat In de ruige wind van Deze morgen de Toppen van jonge berken Jouw contouren doen Vervagen - de paarden Hier…

Daar je nooit echt weet of de Ander bestaat Zowel Brug, Torens als 't Slot bestaan; skyline Zaltbommel, hoog uittorenend Boven die soms woeste Waal >>> Fictie kan herstellen Dus rechtzetten hetgeen Verloren is gegaan De noodrem wordt gebruikt In het schrijven vereist Tijd heelt op zeker moment wonden Met alles van de baan Schoonheid…

De Euromast destijds torenhoog bijna niet meer te herkennen de toren van de Laurenskerk al helemaal verdwenen tussen al het hoogbouwgeweld Maar het zicht is fascinerend met name vanaf de andere kant van de Kralingse Plas en dan proberen te raden welk silhouet welk gebouw is…

De trotse stad met de Erasmusbrug Kijkt uit over de Wilhelminahaven Waar zij haar oude moeder aan de Maas Verwelkomt met de torens in haar rug De skyline aan de oude wereldhaven Mag van de MS Rotterdam aan boord Al is het decadent en ongehoord Zo'n luxe hotel waar luiaards zich aan laven "Kom skyline, neem een helikopterview En wees…

Wolken tussen bomen steken af tegen hemelsblauw krabbers versus skyline welke schoonheid mij ontgaat eet ik een broodje bladgeritsel en drink 'n kopje zonneschijn…

en als ik dan mijn stad zo zie skyline flats kantoren voel ik mij even als verdwaald verleden is verloren geen school of straat waar ik ooit heb gespeeld groenteboer of kruidenier mijn stad nooit meer zoals het was alleen herinneringen hier…

Kruip door sluip door in Den Haag Centraal hier gedril daar geboor herken ik niets van wat ooit was Buiten gekomen word ik omringd door hoge gebouwen waardoor het in het niet vallen onontkoombaar lijkt Den Haag stad mijn stad met besmeurde skyline de vooruitgang wacht je op…

na een lang beroet verleden veranderde mijn bestaansreden, in een indrukwekkende skyline met uitzicht bij het avondlicht herkenbaar tot ver beneden kreeg ik een kroon aangemeten.…

de bloemen daar gelaten zoeven banden monotoon door natte straten de radio gonst geluid steeds vaster klemt het stuur in zwart geschoende handen de skyline slinkt achter mij woesj, woesj, zingen bomen op gepaste afstand langszij het vlakke leven schijnt gestreept in ochtendlicht ruitenwissers zwiepen regen op mijn gezicht…

er hurken huizen langs de dijk iets verder richten spitsen torenhoog en blauw, de wolkeloze hemel een skyline tussen toen en nu daken kaatsen terug water reflecteert de grote bocht nog mooier, nu er spiegelramen zacht ontwaken in de intocht van de morgen zorgen dwalen weg wandelen vergaat met uitzicht langs de winkelstraat die noordelijk…

Dat is de laatste trein naar Rotterdam dat weet toch elluk kind Hij vindt Amsterdam wel aardig maar doet een dubbele moord Voor zijn Mast, zijn skyline en voor Feyenoord En zelfs na tegenslagen die geen ander kan verdragen Steekt weer vol vertrouwen, de handen uit de mouwen En dan gaat hij trouw weer aan het bouwen Omdat hij weet dat, wat zijn…

wolken bevolkten vandaag een helder blauw in een middelgrote stad waarin de zon het moeilijk had in hun vormen stormden ze huizenhoog in een skyline die een weidse horizon verboog ik zag ze jagen hun druppels dragen in de grijze onderkant maar een koele wind hield alles in de hand totdat thermiek in het geniep een andere…

De 84ste etage van een wolkenkrabber van het formaat: “Empire State Building”… Een luxe appartement voor mij alleen met uitzicht over de skyline van New York spreekt tot de verbeelding. Design meubels, Jazz muziek bij zonsondergang… een uniek schouwspel betovert mij; de zon zakt net als ik onderuit.…

ik raak zacht de skyline aan hoogbouw en de meer bedeelden die zich met auto en tuin nog altijd vervelen hoge lichtjes knipperen frequent omdat je in kleine kamertjes de ruimte uitgetekend hebt in samen delen ben je al heel snel met velen laagbouw flitst en filmt in schrik en afwering waar sensoren je bezoek te vlot registreren als…

ik rijd door velden van mijn jeugd de skyline ach,.... mistige velden doorkruis ik het zijn de polders in Mondriaan-termen geschetst ik weet dat, maar zie het nu niet en stuur haar vooruit, zoals vroeger nu echter wat ingehouden kan ik hem nog vertrouwen lijkt zij te denken de leidsels enigszins gevierd ruimte geef ik haar ik voel haar…

het bloed achter de ogen de geboorte, het kind elke straat, elke taal deze plek is van jou alleen van jou jij bepaalt met wie je deelt deze lucht is jouw adem dit cement zijn jouw poriën hier at je brood, dronk je verdriet huilde je vreugde deze horizon draagt jouw naam hier liggen jouw ouders hier wacht jouw steen dit is jouw skyline…

De zon breekt door, en de skyline is prachtig. Superlatieven zonder interpunctie. Want slechts twee weken na mijn liposuctie, en mijn upgrade naar 5G, heb ik voor het eerst binnen: een match op Tinder! Hieperdepiep hoera! Ballonnen, vlaggen en taart! Het leven is een belevenis, meer selfies in de badkamer.…

De stad, zijn skyline en zijn grenzen. De vogels die vliegen om de wolkenkrabbers kunnen zich haast geen grotere vrijheid wensen. Een veelheid van lichamen vliegt straks uit; onwetend van het dierenleed dat straks in de confrontatie met stalen vogels zijn laatste levenskreten uit. De boze man zie hem gaan.…

schreeuwen van sirenes zou de A-Train nu nog gaan - dacht ik verdwaalden van de nacht las er een bladzijde vooruit tot waar de wind mij was gebleven Tot waar de wind mij was gebleven met vaganten van de stad leek alles anders - aangedaan het was een jaar of wat geleden leek wat overbleef in vrijheid nimmer meer vanzelfsprekend leek de skyline…

De stad, zijn skyline en zijn grenzen. Vogels vliegen om de wolkenkrabbers van de stad. Zij kunnen zich haast geen grotere vrijheid wensen. Een veelheid van lichamen vliegt straks uit.…

Mensen kinderen die in kunstenaars vervellen Hij schilderde maskers die gezichten onthullen Stranden bleken bonte tableaus te verhullen Als de noorderwind de kust komt geselen moeten rolluiken Ensors schatten beschermen Voor wie belt neemt een mondain kunstenaarshok grijnzend zijn volks rijhuiswinkelmasker af Zijn atelier toonde ooit een skyline…

op deadhorse point in de grand canyon Bij ons is rembrandttower maar een dwergje Maar ook die arrogante tweelingspitsen Van kuala lumpur en die in taipei Streeft Burj Khalifa soeverein voorbij De empire state zet hij tweemaal opzij Verscholen naast manhattan's chrysler tower Nog uit the golden age of banking power Van new yorks skyline…

Boven op de Domtoren biedt de stad aan wie Utrechter wil zijn; een skyline grillig door het blauw doorsneden van de Vecht en de Kromme Rijn. Dat van een handelspost tussen de stadse rivieren werd het tot het Trajectum voor de Romein. Boven op de Domtoren biedt de geschiedenis de stad zijn historisch verhaal.…

een klooster Geen beren op de weg, maar voor het raam De miljoenen en miljarden vliegen ons om de oren Stijgende patiënten getallen We krijgen het dagelijks te horen Schrikken niet meer van grote aantallen We genieten van schone luchten Werken en studeren online Wat zal het voor velen opluchten Minder verkeer en een verdere skyline…