Over en uit
de bloemen daar gelaten
zoeven banden
monotoon door natte straten
de radio gonst geluid
steeds vaster klemt het stuur
in zwart geschoende handen
de skyline slinkt achter mij
woesj, woesj, zingen bomen
op gepaste afstand langszij
het vlakke leven schijnt
gestreept in ochtendlicht
ruitenwissers zwiepen
regen op mijn gezicht
Geplaatst in de categorie: psychologie