Alle inzendingen over Sterren Voortgaan Verdeling

De ster van Bethlehem welke naar Jezus' kribbe wijst glanst groot en wenkend wordt getroffen door de stralende Morgenster Christus in schier voorbije nacht Die haar doet verkleinen tot een zwervende vonk maakt zij verdeelt zich tekens dringt door in de huid van Gods trouwe volgelingen stroomt mee in de wenteling van het levende bloed…

Op de gedichtensite zijn sterren te verdelen: één ster: ik zit mij grenzeloos te vervelen, vijf sterren: dat wil ik graag nog eens lezen. Daar zijn dus nog drie sterren te verdelen. Die zal ik hier nu niet gaan duiden. want eerlijk gezegd smaak differeert: waar de een de klok zal laten luiden is een ander ten diepste geaffronteerd.…

meeuwen op de gracht over de hele lengte schreeuwen naar elkaar…

Vierde Verdeling 't Staat vast: ten ware door een Goddelijk bewegen, De grote Baaierd had noch ongeschikt gelegen. ..........................*...................... De verse melk, gestreeld uit volle prammen Stremt, door een stadiglijk geroer, Tot gele boter, die de Boer Ter marte veilt, waar stedelingen op vlammen.…

Er wat van zeggen is nooit genoeg tevreden zijn waarmee begint de rust?…

In rode damp van bloed Doet haar dampende voortgaan de arbeid. Zij gaat in 't Al de sterren tegemoet, Waarvan de smart en strijd haar onderscheidt, In wolken van bloed, en tranenbeschreid, In van pijn en rouw nacht en gloed. De aard is in goudene sterren rood En zwart van stromend, geronnen mensenbloed.…

Elke morgen klinkt: steeds vallen en weer opstaan, voortgaan aan Gods hand.…

.....Maar de verhalen van kunsten .....wetenschap en politiek .....die ons verdelen in verschillen .....zijn te klein om ons te verenigen…

Ik wil kijken naar de waarheid in mijzelf Wat is het waar ik nu niet naar wil kijken?…

Er staat aan de heldere hemel, een hele felle ster elke avond kijk ik, en met mij anderen evenwel ik denk dat bij mezelf, da's het lichtje van jou maar tegelijk denk ik: hoe kan dat nou? Want het hondje van de buren, wat ingeslapen is wordt door de buurtjes vreselijk gemist als ik 't mensje hoor, daar op 't balkon kijken we naar dezelfde ster…

in een nooit aflatende harmonie een weerspìegeling van gezaaid en geoogst een uitkristallisering van begin in overdrachtelijke zin zo zal het zijn, blijven en voortgaan…

De bezigheden in het daagse leven, die als vanzelf voortgaan, zijn elke dag weer een gunst van onze Hemelvader.…

Elke dag voortgaan vol blije zin, gezegend door de goede God, is eveneens een dag door de duivel beloerd.…

Voor een leefbare wereld en een goede toekomst zetten veel mensen zich met beloonde moiete in wellicht is hun werkend gemoed daarbij een stormende zee een grillige springbron of een statig gaande stroom doch een gedachte vol zegen: bij al ons streven zijn en blijven we in Gods ogen NIETIG…

luidkeels doet de zelfzucht kond van zijn behoeften maar o wee als het om delen gaat dan laat de stem het af hoofden draaien weg van nijpende gebreken lijden het zonder protest ikke eerst en dan de rest zwijgend wordt er ingestemd met andermans ellende armoe blijft gemeden als de pest…

Het gegeven is bekend hoewel nimmer toegegeven het westen is gruwelijk verwend vervreemd van natuur en samenleven Brood en zorg minzaam aangereikt het meedenken gewraakt tot zwijgen de massa volgt indolent in het menselijk zijn verwurgd is de tolerantie alles te verkrijgen In Soedan vraagt een kind om water in een leven waar het nooit voor…

waar schone schijn spiegelt kooit roddels zaaiend heerszuchtig de leider waarheid pikkend bedriegt hij leugenend de een met de ander hooghartig en zwart speelt hij zijn mensen op tegen en uit elkaar zo touwtjes trekkend speelt koning heers het marionet verdeel waar zijn succes kraait nestelt dit koekoeksjong zich met andermans…

Vervelen, vervelen, vervelen, vervelen Verdelen, verdelen, verdelen, verdelen Vertalen, vertalen, vertalen, vertalen Vermannen, vermannen, vermannen, vermannen Verzorgen, verzorgen, verzorgen, verzorgen Vermoorden, vermoorden, vermoorden, vermoorden Verdorven, verdorven, verdorven, verdorven Verloren, verloren, verloren, verloren Verzopen, verzopen…

grauwt gisteren graag vandaag verdelen vogels zonder zon zonde lust lepels lollies … zonder vandaag grauwt lust gisteren verdelen lepels zon lollies vogels zonde graag … vandaag graag lust zonder zonde vogels verdelen lollies lepels zon gisteren grauwt … zoals gisteren en vandaag is de lust zonder zonde ook al grauwen vogels…

een pulserend strand in een neon verlichte hemel maan en golven slijpen verborgen gedachten door de nacht geroken verlaten wij opnieuw deze warme progressie onder de sterren chaos ritme en muziek penetreren overal om ons heen fragmenten verdelen als vuurwerk de film achter gesloten ogen langzaam dwalen we af naar dit bezinksel…

Hoofd dat niet Meer wil - Benen vastgebonden Door onzichtbare Banden uit het Verleden die mij Het voortgaan Beletten Zachtgesponnen Zilverdraden Die als een Onverbiddelijk cocon Het lichaam omspannen Met verstikkende deken, Laatste halte voor De dood…

vlakken verdelen kleuren passend binnen zwart vormend een geheel…

Verlangend voortgaan op het lange pad; aan het eind ervan prijkt een stralenkrans, noodt én vermaant, omringd door milde glans, die soms vervaagt _ tot star, neerslachtig mat.…

Wolken boven mij verluchtigen in grenzeloos voortgaan. Ik zoek een zwaartekracht, krachtig genoeg om een luchtkasteel aan de koude grond te binden.…

Daar zitten zij, de vier geklofte heren Te toosten, in een opperbest humeur Maar vrijgezelle Mark werd formateur Ik vrees dat het door hem straks gaat verkeren Want wie het aantal vrouwen “bijzaak” noemt Denkt vast dat zij tot “bijzit” zijn gedoemd…

Traag voortbewegend opgaand in de duisternis, als beelden bevroren in de tijd De inktzwarte nacht biedt onderdak aan hen die de onlevenden genoemd worden Grillig is hun bestaan zoekend naar zielsverwanten moeten zij eeuwig voortgaan…

In het blije leven bij voortgaan aan Jezus' hand en Zijn gebod nastreven is het nodig dat Satan je soms aanschiet tot harde strijd uitdaagt wil het eigen geloof en vertrouwen op de Heer ware kracht doen glanzen.…

Het peinzende kind toeft bij straks later de verre toekomst oostelijk avondblauw aan de vage einder geeft slechts wachtende vragen daar verschijnen langzaam kronkelige nevelslierten winden zich door elkaar al dichter - hoger wekken blij vertrouwen moedig verlangen tonen zwarte sterren die hard star en roerloos hun geheime…

Biddden geeft het grote voorrecht steeds te mogen spreken tot de Heer der heersers het zoeken naar God kan ieders voelen en denken strelen als zacht stuifmeel vol zoete geuren zal soms een pijnlijke gang door weerbarstige struiken met venijnige dorens zijn kent het hart geen verlangen de Vader toe te behoren wil het zich afwenden…

Een beek stroomt eeuwig, stort zich in zee en heelal. Zo blijft steeds Gods Woord.…