Alle inzendingen over Steve

dan weer vast in het zand Maar Steven staat op want de nacht is voorbij En hij neemt zijn pen weer ter hand Steven Steven, schrijf zoals je bent Steven Steven, eens komt jouw moment…

Och, Steven had zonder 't te weten bij 't picknicken muggen gegeten. Hij was buiten zinnen, toen deze hem binnen z'n lichaam nog hadden gebeten. Met jeuk in z'n maagstreek heeft Steven zich naar een geneesheer begeven, die - wat 'm verblijdde - om jeuk te bestrijden een krabcocktail voor heeft geschreven.…

de rode draad ontrolt zich als een vaargeul het roer zoekt mijn eigen koers de steven kiest richting…

In m’n dynamisch leven zijn veel dingen gebeurd, gevoelens verontreinigd, levensvreugd besmeurd; ik moet m’n geest nieuw leven inblazen, voor de buikvlinder sterft en ik mij nooit meer kan verbazen.…

het zijn kwadraten uit egard onderwees je, je leeft mij uit in voorbijstreven zo voeren enkele kunstenaars over eindeloze golven ongebonden aan tijd voorste steven je telt landelijk zicht uit…

Hij heette Steven Demetre Georgiou en toen Cat Stevens, want hij werd een zanger. Maar in Amerika wordt men steeds banger en daarom laat men Yusuf daar niet toe. Met naamsveranderingen is niks mis, maar zou hij nu nog weten wie hij is?…

Nog op dezelfde dag heb ik gebeld, En hem bij de Steve Jobs-school aangemeld.…

Trots van een zeevarende natie die ooit bestond Nu gekluisterd in een Rotterdamse havenmond Haar slanke steven met kettingen geborgen Wacht zij angstvallig op de slopers, de dag van morgen Waar zijn ze, met wie zij de wereldzee mocht bevaren Zeebonken die haar veilig loodsten over de baren Stormen trotseren met ongekende windkracht De spiegelgladde…

Steve Jobs heeft er niet veel van opgestoken; De nieuwjaarstweet van onze koningin ‘Eenieder voor z’n iGen’ – met die zin Is nu de nieuwe iPad doorgebroken Het iSonnet op digitaal papier Je leest het heel gedichtendag lang hier…

Phil Spector heeft ‘the wall of sound’ bedacht, Maar maandagavond om een uur of negen Is die bij Little Steven overstegen: De blazers bliezen er met windkracht acht. De ronkende recensie van de show: ‘Bevlogen entertainment van niveau.’…

Als huisdier ben je vaak een lonely pet Waardoor je seksueel soms ernstig kwijnt Je libido wordt eeuwig aangelijnd Gelukkig komt er hulp op internet Daar kun je daten met een Deense Dog En sjansen met Steve Irwins pijlstaartrog…

Behoorde Reich tot de avant-gardisten Die stukken schreven voor kleine bezetting En nootversiering legden aan de ketting Met Glass was hij een der minimalisten Ongelimiteerde in de tijd verlopende Ritmische, repetitieve frasen Subtiele consonantenvariaties Metamorfosen in een transformatie Bij Glass de blazers, orgels…

Vier orgels vertrekken tezamen Ze schrijden met slepende benen manmoedig maar moeizaam Ze hebben de hoeden van hoger gezag op Hun sleepbenen reiken naar achteren, langer en dunner Hun schouders zakken steeds schuiner naar voren Ze vallen, de hoge pijphoeden kruipen vooruit met armen zwaaiend en maaiend door slap wordend zand dat vermoddert…

, toen wendde hij zijn steven naar het noorden. “Zelfs professoren zijn er oliedom. Mij wacht een taak daar, nooit kom ik weerom”.…

Dit oergevoel kan nimmer leven op een plek zonder cultuur het brakke water wendt de steven buiten de oorsprong van natuur laat ons elkaar een eiland geven voor liefde van het eerste uur geen strakke regel houdt ons tegen wij zijn minnaars, wij zijn puur.…

zag je gezicht in de gepoetste roodkoperen olielamp je ogen van groot naar klein in de zwaai van de kajuit je lach deinde op de golven buitengaats voor de wind het zeegat uit maar op de valreep wendde je het steven jij zocht de ruimte niet het avontuurlijke van alles op te geven voor jou geen schippersvrouwverdriet…

je stierf door wrede rassenhaat hun angst verwerd tot doden biddend en wel tot Gode bevreesd voor zwarten, roden we weten toch hoe dat gaat je stierf door wrede rassenhaat apartheid vroeg om doden geweld was in de mode en wet in de apartheidsstaat je stierf door wrede rassenhaat vermenging was verboden verzet de enig juiste daad bevrijding…

de boekanier plachte zich te redden door het vlot dat op de plecht gelegen vooruit te duwen naar de steven doch hij verzonk met moed en zeemanstaal maar niet voordien hij at en dronk van het laatste avondmaal nog eenmaal restte hem het zicht om de boeg te zien weerzinken toen het schip bij het gericht zich knielde in de avondvinken…

De geniale topman Jobs vertrokken. In iedere reactie die je leest, staat dat een saaie toekomst wordt gevreesd. Ook aandeelhouders zitten met de brokken. Men moet, hoezeer het ieder ook mag spijten, toch even door de zure Apple bijten.…

Wakker werd ik deze ochtend Echt geen nieuwsbericht was positief Wakker werd ik weer van Tanks op de plaats waar Jezus eerder stond, was Nu slechts ongerief Ook zanger Steve Earl wil vrede Met hun zwaarden die zijn neergelegd Respect voor elkanders Geloof; verschillend maar in de kern gelijk Krom, in het hart recht…

Voorstuwende kracht van de wind laat je dansen op de golven van het water je steven klieft de weerstand van het diep ranke masten als een houvast de zeilen bol op volle kracht de trots van hen die jou bevaren rechtsaan voortbewegend naar je doel vastbesloten zoekend naar een haven meer je aan in rust met kalm gemoed…

ik zie jouw naam, in zwier geschreven, met plezier, gedreven lig jij hier gebeiteld jij zint op faam, ziet dat graag ingewreven, maar ik wend mijn steven, ik laat jouw indruk achter ik neem mijzelf in voordat jij dat doet jij bent mij te min ik laat je zelfs geen groet.…

voor bestuurder Steve Stevaert geen moeilijke vraag het is een fabriek met een hart een ziel én een maag…

Oreade is haar naam, zo geliefd kompaan, zie haar krans, de steven,…

Ik vertrek zonder een kus geen hand slechts tot ziens als afscheidsgroet Maar rust dan even later mijn oog op Neer’lands kust ben ik me van de kolkende zee in mijn ziel bewust golft de branding woest haar slagen ritmisch door het hart waarin de pijn verstart als ik … mijn landje zie vervagen en toch … wend ik de steven vertrek…

Nu wendt de van koper spattende steven zich naar het smeltwerk van zon en zee, net voorbij de Punta della D. Rechts deint een kleiner eiland met een abdij, waar Unesco tijdelijk haar kwartieren heeft, en Fontana een retrospectieve. Oorlog wisselt met vrede zoals verkrachting met gebeden.…

Ach, laat mij nu maar even alleen met de mist in mijn hart mijn toekomst wendt zijn steven en gaat eigenlijk weer van start Alles troebel en niet te raden wacht ik op dat mooie moment mijn verdriet is zwaarbeladen het lijkt een gebed zonder end Ach, laat mij nu maar even het komt allemaal wel weer goed het verleden staat geschreven…

Ik verscheep mijn hart vaar met mast en zeil door woeste zeeën ik ben een banneling in deze gerezen tijd doorklieft verga ik vol van pijn en zielendorst; het anker is verroest tot aan de jaren waar boeg en steven mij de wind en knopen geven maar het varen herbergt geen doel waar het roer zich ook naar went; het liefst althans in…

Wend De steven nu voorgoed en paai de gondelier. Drink wijnen. Slurp het gistend bier. Stil de honger in de maag. Want Op de kaaien liggen rood, de taaie haken van de dood. ---------------------------- uit: 'Avond val', 1993.…

de tijd bleef even haperen voor de alledaagse vitrine met de aanblik op dreigend somber en aan de overzijde een helder licht uitnodigend geestdriftig naar een speelse uitstalling versierd met een dynamisch leven waarop hij zichzelf over een andere steven wende en werd meegesleurd door een ontroering van bloeiend geluk verlangend vluchtte…