Alle inzendingen over Stiefmoeder

Stiefmoeder, is zo'n bot woord, Stiefmoeder, is iemand die er nooit helemáál bij hoort, Stiefmoeder, sommige scoren hoog en sommige laag, Stiefmoeder, het woord is echt een plaag.…

Het woord wordt vaak geassocieerd. Met feeks,heks een vervelend mens Maar dat is echt verkeerd. Ben juist blij dat ik haar ken. Ze heeft me vaak geholpen. En biedt een luisterend oor Voor de kinderen een lieve oma En daar bedank ik haar ook voor. Maar wat is ze voor mij, een moeder? Nee,daarvan heb je er maar een. Soms is ze een soort…

- maar hij bleef met de boze stiefmoeder verse sporen trekken…

Kleed je uit. Buig je hoofd. Kijk me aan als ik je met een natte dweil in het gezicht sla. Je denkt dat je een prinses bent een prins zal je komen halen maar alle prinsen op paarden die jou komen halen zullen zijn als ik. ---------------------------------------------------------- uit: 'Het moest maar eens gaan sneeuwen', 2003.…

onder de wachtelboom zong een vogel het lied iewiet, iewiet stiefmoeder kookte broertje in de pot vader at hem op zusje weende tranen tot de moordenaar verpletterd werd door een molensteen vogel werd weer broertje toen leefden zij nog lang en gelukkig…

‘En God ook niet’: haar stiefmoeder. Toch bad ze om een wonder. Wanneer hij dit hoorde, veegde hij haar tranen af en deed een snoepje in haar doos.…

En niemand ziet hoe alles wat het was bijeen met zichzelf nu rent over de vloer als een kleuterklasje met speelkwartier over het schoolplein naar de zandbak waar alles vies wordt als kastelen worden gebouwd waaruit prinsessen worden gered omdat die vroeger, opgesloten door vaders, stiefmoeders glashartige toverheksen, nooit hun eigen…

In yellowstone park loost old faithful zijn vocht Hemelwaarts oprispend eenmaal per uur Spuit stipt zijn aardbodemdampen van vuur En gloeiendheet water dat een uitweg zocht Bruisende vuurvogel laait con fuoco Eeuwige wederkeer naar mama coco…

Ik laat U los Oh, moederziel Om tot mij te komen Hardvochtig strijd ik tranen Oh, moederziel van weleer Laat mij los om waar te maken Waar een moeder zich verliest Strijd niet voor zoons en dochters Die u voor zijn gegaan In de nacht van donkere tranen Strijd dan voor bestaan Help mij moeder om te leven Laat mij leven tot de dood Woon…

Ze is welkom, stiefmoeder, koningin. In het vuur hangen koperen schoenen met hoge hakken: om te eren of te wreken, ze weet het niet zeker. Ze ziet de andere gasten grijnzen, zelfs haar eigen koning, en tot overmaat van belediging grijnst hij iets milder. Nu vergaat haar trotse schoonheid. Hard gevochten, toch verloren.…

een simpel mooi meisje heel alleen op de wereld geen broers of wat zussen haar ouders gestorven zij woonde en weende met stiefmoeder en dochters moest wassen en plassen nooit geen liefde verworven maar dan voor éénmaal wat geluk in haar leven een prins kwam haar vragen een glazen muiltje te passen dus, ze ruilde haar leven…

mijn stiefmoeder baart weer een bastaardkind dat ze door het turbulente leven sluist teder aankijkt, verzorgt - al wordt hij verguisd hij hoopt dat ze geen onwaarheden verzint uit een blok essenhout moet hij gesneden zijn licht gekloofd, wel met een stralend gezicht ze voelt dat het hout goed in haar handen ligt de rimpels bij de ogen plaatst…

aansporend tot risico’s: zelfbeheersing vliegt uit de bocht verbaal vermogen op stamelniveau onverwacht feest voor stotteraars bekwaamheid lijdt nog het meest Voorzichtigheid is het hoekje om het overlijdensbericht blijft ongelezen een roep in de woestijn de schreeuw van Munch onvindbaar na diefstal in de hoek niet vouwen breekbaar stiefmoeder…

Op wegen en in herbergen zien allerlei mensen mij kijken verrast of afgunstig slaan soms hun ogen neer getroffen door een felle zon waarbij bloemknoppen blinkend splijten dauwdruppels van de wijde velden duizenden vrije spiegeltjes vatten elk mijn weergaloos aanzicht steeds anders - maar even wonderbaar doet een toverkol die bekoring…

veel te nuchter voor nog nooit ben ik een dromer geweest ooit door jouw ogen dan misschien Stap toch gewoon uit die wrede hoek sprookjesfiguren lachen eigenlijk nooit leg jouw hoofd in mijn zachte handen zodat ik jouw kinnetje kietelen kan en morgen blijft tóch wel land van ooit Zonder valse stemmen , oh wat ben je mooi dat schudden stiefmoeders…

Grauw is uw hemel en stormig uw strand, Naakt zijn uw duinen en effen uw velden, U schiep natuur met een stiefmoeders hand, – Toch heb ik innig u lief, o mijn Land!…

Liefde is een maan, ze verandert per dag, wordt -- groter, wordt kleiner.…

Kampioenen Kok en Jutta Femke en Leerdam Koninginnen Op de schaats De jongste aan de stam IJsprinsessen Snel en jong - Wat snel komt is ook goed Stiefmoederlijk Bedeeld geenszins De schaats zit in het bloed Want Kok jut Jutta Op en Jutta Haalt sportief haar gram Ich habe nur Die eine kampioen Noch nicht geküßt Ik ben…

Maar toch kon je uiteindelijk die boze koningin verslaan Met een dolk in haar hart Meedogenloos neergestoken Of dacht jij niet zo gemeen te kunnen zijn Zoals zij altijd was Ja, dat was even schrikken Die levensgrote spiegel Spiegeltje Spiegeltje aan de wand Wie is het gemeenste in het land Het lelijke eendje aan de waterkant Ze maakte haar stiefmoeder…

spreek’ geen vreemdling, spreek’ geen nageslacht aldaar, met weemoed stilgestaan bij zuil en grafgesteente, dees strenge erinnring uit, der doden recht ten zoen: ‘Op Dante tot der dood stiefmoederlijk verbolgen, kwam bij zijns Dichters lijk Florence boete doen; — maar Bilderdijk ontsliep, en Neêrland bleef vervolgen.’…

Dit is het verhaal van Lei, herdersknaap op de Brunsummerhei, en van z’n stiefmoeder, een vreselijk vals loeder. Op zondag moest Lei altijd naar de kerk en verder alleen maar aan het werk: werken, eten, werken, slapen; in de stal, bij de schapen. Een beetje water en wat brood is wat loeder hem aan voedsel bood.…