Alle inzendingen over Stralende zinnen

astarte al vóór echnaton toet-anch-amon als oog en verstand verblindende sfinks hart en ziel verbijsterend ten tonele gevoerd zelfs aeneas en caesar als een weke pyramus kort of lang bezweken voor haar diepste mysterie: haar schoonheid was volgens de bronnen der mythen en sagen niet voor niets in nevels gehuld haar stralende…

in het verschiet een open blik, een warme zoen een knipoog zo maar even tussendoor verstrengelde vingers, gelijke passen een gefluisterd woord, een luisterend oor swingende letters dansen verlangen stralende ogen en een mond die lacht tintelend zoeken handen en vinden het licht in deze duistere nacht…

de kracht neemt toe door een stil gesprek waarmee ik zwakke zinnen in de leegte wek om te stollen in een blozend lied dat men stralend in de verten ziet…

Prachtige vlinder je perkamenten vleugels laten licht stralen…

jou mee vanaf waar we waren gebleven, stralend licht voor een uitzicht op zee…

jij strooit lente in je woorden licht je zinnen uit met zon laat je ogen warmte glanzen door de koele ochtendmist in jouw stralende gezicht bloeien alle bloemen de prille kleuren van het voorjaarslicht…

Erato, Euterpe, Kalliope, Klio, Melpomene, Ourania, Polyhymnia, Terpsichore, Thalia hoeveel Muzen wil ik hebben zoveel kunsten kan ik doen inspiratie wil ik putten iedere dag in elk seizoen veel gedichten zal ik schrijven zo nu en dan zelfs een haiku maar of die verzen ooit beklijven ach wat doet het er ook toe…

dromen mijn verleden zie ik het glinsteren der sterren stralend over de liefde stralend over jouw liefde mijn liefde, onze liefde alle liefde ik snak gewoon naar dat geluk.…

Een preutse dame in Schinnen Verloor tijdens 't vrijen haar zinnen Ze wist zich geen raad Met 't gevolg van haar daad Want er schoot haar van alles te binnen…

jij schotelt mij je woorden voor en geurt mijn honger binnen ik proef het water in mijn mond de letters draaien in het rond ik lepel lustig zinnen…

de geur van kokosolie lokt jouw werklust dichterbij ik hou van zachte handen en ben vandaag gastvrij de zomerzin is blond en lang met sterk gespierde strofen druppels jongleren in het rond voordat ze ruggespraak beloven jij geeft mij puur natuur geen zonnebankverschoten karikatuur maar louter door ware zon overgoten literatuur…

verbloem het verlies in schone zinnen en laat bezieling in uw kamers dringen tot de grenzen van de koude vrees die men in vergeelde boeken leest…

Geluidloze woorden gegoten in trefzekere zinnen virtueel verlicht een keurig profiel een aardig gezicht het woordenspel kan beginnen voorzichtige verzoeken en beantwoorde vragen die je meeneemt naar de stilte van je hart Dan is er die ene stem en denk je razendsnel is hij het niet of misschien toch wel Een ontmoeting wacht je hoopt op…

beminnen ratio fluistert gevoel innerlijke stilte toe vogels moe door tegenwind dalen neer op het zandeiland ik beslis vandaag over een laatste brief die zal verhalen over jouw olifantenhuid jouw antwoord is een gedicht en dient terplekke als eelt op mijn ziel zodra we samen zwijgen in de steen ontvang ik jouw mystiek der zinnen…

ga niet te snel over nachtelijk ijs, eerst was je nergens nu met ‘n dodelijke vuurwens, overal en nimmer tastbaar altijd blijvend als gesteente in mijn hersenhemel als zinnen van huid en haar zonder uitgesproken woord…

We gingen naar het naaktstrand jij en ik daar waar golven hoog waren en zandvlakten breed taal ongerept. In dat septemberlicht onder de naaldbomen vonden wij ons huis terug.…

ik koester je hoofd zonder gezicht je lichaam aan mijn handen we branden voor elkaar het vuur, wierook als intiem gebaar je woorden schrijven mij in vloeiend schrift de schrijfhoek is mijn tegenwicht ik krul je letters en je marslijn rond de rechte lijn verdroom ik vertel me meer woorden en je witte regels letters uit je spiegelbeeld…

De adelaar die boven onze levens zweeft, Met zijn sterke en krachtige vleugels, die ons hoop geeft. Hij kijkt neer op de wegen die we gaan, En fluistert ons toe: Blijf nooit staan. Zijn ogen zijn scherp, zijn blik doortastend en vrij, Hij leert ons te stijgen, voorbij de schaduw, voorbij de spij. In de lucht van dromen, zo wijd en diep, Vinden…

Het blijft een wonder, hoe mijn hart wordt geraakt door jouw zinnen. Onuitgesproken oplichtend in jou ogen Als ik je aankijk in stilte hoor ik wat je zegt al spreek je geen woord Een stralende glimlach roept Ik kan niet meer zonder jou. Ik laat je nooit meer los. Twee handen strelen: Ik ben er als je me nodig hebt.…

De stralende ogen, zijn dof en kijken in het ijle. De woorden zijn geen zinnen, alleen onverstaanbaar gebrabbel. Geen emotioneel moment meer alleen agressie tegen …. niets. Ik zou bij haar willen zijn, in haar wereld zonder begrip. Ik hou zo van mijn moeder, maar zij ontglipt mij. Haar wereld heeft voorrang op mijn pijnlijk hart.…

Ze zitten in hun bunker lezen van hun schermen wat ik denk en wat ik voel Ze weten alles wat ik doe Mijn tandarts is medeplichtig, commerciële belangen aanhangig Ik knars mijn tanden - de ruis die de transmissie stoort Kan je denken wat je voelt? Ik denk er maar op los gedachten zijn gratuit Ik ben ze te slim af Ik ben een open boek…

Een ijzerbewerker in Dalen Behandelt de roestigste palen Al klinkt het wat sterk Maar is hij aan 't werk Dan loopt ie voortdurend te stralen…

geen bloemen meer om weg te geven ook zij willen bloeien en leven ik neem je mee naar de plaats waar zij groeien zacht door alle seizoenen vloeien zij openen en wiegen op de wind die wij voelen kleuren in warme zon vertellen in vruchten hoe generaties vluchten voor noodweer en onvruchtbare grond zij overleven en willen het stralende…

[Senryu] Diep gelukzalig omvat ze de bloemenbos met beide handen.…

zij rijdt 't avontuur tegemoet gedragen door alles wat vleugels heeft baant zij zich een weg door principes die aan de kant geschoven lijken voor nu kleurt de grauwe hemel zacht daar zij straalt als nooit tevoren…

Ik zit op m'n balkon met m'n ogen dicht en geniet van de stralende zon op m'n gezicht Ik luister naar de vogels die zingen en de geluiden van de dag die mij omringen Zo kan mijn dag niet meer stuk want ik koester dit kleine moment van geluk…

Positivisme wordt geboden Stralend in al haar pracht. De vleugels ontluikend. Tegemoetkomend aan de openheid. Omsloten handen ontvouwend. Wegvliegend in alle vrijheid.…

Waar zijn mijn zinnen alles wat blijft om jou te beminnen ik weet dat je bent gegaan op een reis achter de maan waar sterren fel fonkelen je bent nu een stralend hemellichaam en hier op aarde probeer ik jou te zien vanuit mijn raam en terwijl ik de sterren tel om jou te vinden kan ik woorden weer aan het papier binden.…

Het blijft een wonder, hoe mijn hart wordt geraakt door jouw zinnen, onuitgesproken oplichtend in jouw ogen als ik je aankijk in stilte hoor ik wat je zegt al spreek je geen woord Een stralende glimlach roept. ik kan niet meer zonder jou. je oogopslag sprekend: ik laat je nooit meer los.…

Het blijft een wonder, hoe mijn hart wordt geraakt door jouw zinnen. Onuitgesproken oplichtend in jouw ogen, als ik je aankijk. In stilte hoor ik wat je zegt, al spreek je geen woord. Een stralende glimlach roept: Ik kan niet meer zonder jou. Je oogopslag sprekend: Ik laat je nooit meer los.…