Netgedichten

netgedicht (nr. 6.111):

Lieve zeeheld,

je zond me een stralende zomer
die werd zo - doordat ik dat las -
maar nu is het herfst, verre dromer
je liefs ligt verregend in de plas

dus mocht er wat warms overblijven
in dit drassige donkere tij
aarzel dan niet dat te schrijven
drijf je zin met de warmte naar mij

en vlot - door je zinnen gedreven -
zend ik, uit het meer voor jou mee
vanaf waar we waren gebleven,
stralend licht voor een uitzicht op zee