Alle inzendingen over Strooit Brood Hoop

van de hoop in hun tuin bloeien de rozen…

maand roept ze blij maak jij je dan geen zorgen nee zegt zij want God is er bij op dat moment dacht ik heel even ik heb haar brood maar zij heeft mij weer zoveel hoop gegeven…

Gelukkig is zo ons leven, anders zouden we het misschien niet volhouden om te hopen tegen alle hoop in en te werken aan begrip en verzoening. Ook al blijven de vragen en de nachten, de duisternis en ook de dood.…

Je strooit stilte voor mijn voeten door duistere gedachtengangen slechts jouw licht schaduwt mij dat ene sprankje hoop vervliegt vuur en vlam zomaar gedoofd door het gitzwarte bestempeld hier tastende in het luchtledige mij wentelende om jouw as verwaai jij, mijn wervelwind…

De lucht bedekt strooit soms dons uit grauw wolkendek of huilt van koude. Natuur is als de mens somber, terneer geslagen gedoken, wrevelig. Toon hoop in kleine dingen.…

In de hemel is altijd brood zei de Afrikaan hij sprak woorden van hoop waar zal na mijn dood het verlangen dan naar uitgaan want hier is al geen nee te koop…

Op haar brood strooit ze vrolijke korrels hagelslag en de regen buiten zwaait ze weg. Zachtaardig natuurlijk, ze kent geen echte woede en is mooi als een rode roos, zon- der slechtheid, fijn geurend, betoverend-…

Ze is: vegetarisch, mijd elk stukje vlees maar rijst de vraag: onder welke noemer valt Tijgerbrood?…

Dat as strooit in je ogen en je haar ver- wilderd achterlaat Ik hoop dat dit gedicht je op de een of andere manier schaadt. (terwijl ik wegrace op mijn brommer..) Toch hou ik nog van jou, dat wil ik wel even kwijt.-…

dat geloof, hoop en liefde en eenvoud de onlosmakelijke mensen-eenheid vormen We deelden namelijk niet alleen het brood we deelden vooral de geest, onze geesten en dat is brood, broodnodig!…

Toch dacht ik van een man als Herman Brood: Die sterft zo lang al - die gaat nooit meer dood.…

Wat ik betreur te hebben niet bezeten Is het geluk van menig burgerman: De vrede van het huisgezin, en van De kinderen, die mee aan tafel eten. En ik weet wel, dat in mijn arm gelegen De liefste is bezwijmd van zaligheid, Dat ik de stem ken van de eeuwigheid, En van het hart, dat mijn hart is genegen. Maar dit is alles niets, al…

zo in de avond in die duisternis vol van Uw liefde in het verlaten daar was ik stil stil met U U droeg de hoop het licht naar mijn nacht een voelbare kracht de verbondenheid door brood en wijn met mijn aardse zijn (Witte donderdag)…

Nou vertel ut maar Brood wat moes jij met een elektriese apothekers weegschaal achter op je fiets (terwijl ut vroor & kraakte plus sneeuw - terzijde) ter waarde van een gemiddeld maandloon...? Hak geruild met een verslaafde neger voor een paar suede punt schoene en een goed gesprek. Hier heb je over nagedacht Brood!…

Gelezen op een stukje papier van Herman Brood in het museum in Groningen…

waar ging jij naartoe met al die treinen toen je je dochter meesleepte als een koffer van vlees en bloed waarom droeg zij jouw schulden tot ík ze voor een prikkie overnam zonder te weten hoeveel hoe was het voor jou om te liegen tegen iedereen die het niet horen wilde tot je stierf met drie tikken op je kist was je meisjesnaam niet een…

wat zoek je toch in mijn aderen schuilend achter bomen op de Grebbelinie waarom sloeg je dochter je van de trap met een bezem totdat ík aan haar voeten viel is het dan altijd een cirkel van wantrouwen waarin allen de vijand zijn was het een eik of een beuk en had je al je patronen nog terwijl je maten stierven werd toen de wereld…

een oneindige leegte genoeg kans om hem op te vullen maar toch wil ik dat niet kunnen de leegte steekt maar geeft een gevoel van veiligheid en rust niemand die iets weet over al mijn leed ooit ga ik zeggen dat het me speet hoe ik al mijn problemen verkleed dagelijkse twijfel moet ik mij openstellen? alles maar gewoon aan iemand vertellen…

De zwerver zoekt in de goot naar brood en wijn onder regenwolken die zweven naar grote droogte in een fluistering van hoop die smacht. In afstanden die steeds verwijden is er als kosmisch feit dat elke brug er één is van hoop wanneer zelfs het plat getreden pad weer slijt in een fluistering die helder schijnt.…

het regent mot en calimero strooit weer handgranaatjes…

zo Vlaams bescheiden de Haiku meester strooit met dankuwellekkes…

Moederdag 2017, Wanneer dochter bij me langskomt, in haar kielzog een kleinzoon van drie, komt de vraag: wat wil jij, welk gebak? Het ventje staat te denken, wat heb je en ik show hem de aardbeien- met slagroom, even als de appelkruimeltaart! Hij kijkt me aan en zegt, nee hoor oma, mag ik een boterham met smeerworst? En zo, zaten de…

loden hoofd gezonken in opgestoken kussenslopen als vloeibaar goud in koningswater opgelost zijn tinnen schilfers strooit hij op de vloer ik kon je val niet breken vader kauw je woorden als verfrommeld bruin papier rauw en hees versnipperd draag ik je voor…

Maar ook dit vers is verre van volmaakt; ik hoop alleen dat daardoor niemand staakt…

(Een hoop ijdelheid) Virtuoos doch afgeleid toont zijn kunsten achteloos Onderdaan der ijdelheid Roem en rijkdom- gekkigheid Om den brode nodeloos Lust als broze paria Publica hysteria Aanbidden van gebrekkigheid…

De prille ochtend strooit een vluchtig coloriet de berken dansen…

een zachte hand engelenwit strooit hemelse noten over het aardse gedonder…

Zo rijk de avond is aan schemer zo rijk het avondbrood was het maar dat dat ons het leven bood het ware al heel veel bij al die mateloze nood…

Wie werd er niet groot, Door het eten van wit brood. Aan de reclame te horen, Mag je alleen nog volkoren, Anders ga je eerder dood. De oplossing, als u die wil weten, Is een broodje half/om te eten.…

Vroeger aan het dwarsgebakken wit, Maar dat bleek snel slecht voor het gebit, Daarom terug naar brood waar graan in zit. De hele natuur op je bord, Alle granen, van haver tot gort…