Soms kan een mens...

Soms kan een mens zo blij zijn, zomaar ineens,
om rozen die bloeien, om een vogel die je
in de verte hoort zingen, om een kind dat tatert
en lacht, al weet je niet waarom. Gelukkig is

zo ons leven, anders zouden we het misschien
niet volhouden om te hopen tegen alle hoop in
en te werken aan begrip en verzoening. Ook al
blijven de vragen en de nachten, de duisternis

en ook de dood. Het regent nu, maar morgen
komt weer de zon en verheugen we ons in
het blije licht, in de groet van de buurman, de

warmte van de koffie, het brood dat verkwikt
en voedt, al is er nog heel veel honger. Laat
ons ook dat blijven zien en er iets tegen doen.

Schrijver: Adeleyd, 14 mei 2014

rosa.olaertsskynet.be

blij zijn hoop brood

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.2 met 6 stemmen 357