Alle inzendingen over Vadertje Staat

Vadertje Staat denkt voor ons Het begon met een prep-advies voor 3 dagen gevulde magen Daarna 70 euro cash de man Maar dan Gaan de deuren van de Lidl niet open als ik een kratje Kordaat wil kopen Preppen gaat in fases Angst zaaien is de basis Vadertje Staat, ik wil geen prep-adviezen Ik kan echt wel zelf kiezen Los problemen op van vandaag…

Prins Laurent moet voor het hof verschijnen Niet als beklaagde, maar om te getuigen 't Belgisch koningshuis valt haast in duigen omdat het prinsje regeringsgeld hielp verdwijnen en ondertussen weet vadertje staat werkelijk van de prins geen kwaad…

Thuis op de bank verfrommel ik de randen van het kotszakje De oude tijden, de oude liedjes de smoesjes bij het uitstel van de beloofde toekomst zijn terug, terug van niet weggeweest We zijn nog steeds thuis in Vadertje Staat, onze vrijheid was een droom Er zijn geen muzikanten en geen mooie meisjes uit Oekraïne meer De ijzeren…

rechtse en ook die van het midden met een eigen mening in het onderwijs, voor de klas over het politieke verleden, heden en toekomst van ons Koninkrijk der Nederlanden gebed in een Europese Unie, Federatie want vadertje staat der Nederlanden is in het geding, is in gevaar, in de boreale (noordelijke) wereld van Thierry Baudet laat ik…

wat staat en staart u daar nog?…

Vadertje Tijd, dag dag en nooit te zien of terug te vinden. Vadertje Tijd, één vraag: Is er misschien toch ook behalve tijd een eeuwigheid?…

Gebeeldhouwd tussen het laken, Met verroeste appelkop en op elkaar geklemde kaken lig je te staren naar de klok. Je dorre vel, een stuk tekort, vol bulten en neten wordt grauw en strak: een droge pel rond botten en spleten. Je ogen tranen, en zeveren doet je mond; je vals gebit valt steevast op de grond. Je babbelt met een paardentong…

de moeder ze spelen vadertje en moedertje ze voelen zich tevreden en blij ze zijn wie ze willen zijn…

tijd, mijn vadertje tijd je doet soms rare dingen belevingen die echt zijn en dingen die zo gingen ik weet dat jij in mij leeft en ik in jou leven mag maar mag ik dan ook wel zeggen ik huil soms en ik lach maar vader lieve tijd het gaat me heel erg goed hoe sneller soms de dingen dit had ik nooit vermoed…

Het meisje Vaak dwalen haar gedachten af naar hem Dan staat zij onder schaars lantarenlicht Deels vrouw al, deels nog een onnozel wicht Vadertje Tijd schrijft al een requiem Het is december, er heerst strenge vorst Zij staat wat eenzaam in een stille straat Hoort zij nu nog van schapen het geblaat Gebalk; de ezel die Maria torst?…

Daarom lieve kind, al wordt hij ook oud, zorg dat je steeds héél veel van je vadertje houdt.…

Zeg, vadertje van de wind laat mij spelen met uw kind nu het groen zo stilaan geelt en uw telg de zomer steelt Laat ons samen dwarrelen met de briesjes scharrelen met volle takken wiegen en naar de winter vliegen Laat ons blazen door het hout langs de flanken van het woud ook de vogels zuidwaarts dragen onze bries het zeil in jagen…

Nog even en Maart gaat op weg naar zijn staart, op weg naar het begin van een nieuw seizoen; op weg naar het licht ontneemt het straks het zicht op de voorbije dagen waarover niet veel viel te klagen wat winters weer betreft. Maar voor je het beseft is ook…

O Vadertje vertel mij, zult U eeuwig bestaan En bent U misschien een eindeloos spiraal? Ons leven is maar kort , zeg gerust minimaal. Al hebben we zo veel mogelijk ons best gedaan. O, is ’t al zover? Een paar tellen nog, ik kom eraan.…

diep in het Oblast nog honderd en twee werst in de trojka doorheen geschilferde berken snerpende wind zweept ons voort door het kale bos Chlynov nog ver maar dat bestaat niet meer ook de Vjatka zal ophouden met stromen alles verdwenen zelfs vadertje vorst weet dat de lente komt en de berken weer de Vorovskogo Ulitsa zullen…

zou ie het nog weten, die belangrijke man hoe wij vroeger knikkerden om de pot busje-schrap deden en hard wegrenden om niet gevonden te worden steppend met luchtbanden om de hoek sjeesden moedertje en vadertje speelden met een rol Mariakaakjes bij slecht weer de tafel naar het raam geschoven Dinky Toys en blokkendoos de wereld zou ie zichzelf…

De Staat In staat van verwarring; Staat, een brede naam, altijd en overal regels; voortdurende controles, van de wieg in het graf, geen simpele benadering; intens, zonder opsmuk: we zijn verdwaald, stuurloos, zonder samenhang drijven wij rond, een en al onzekerheid; we gaan allemaal het pad dat naar het water leidt.…

met in haar ogen en op haar lippen het geluid van de stilte gedragen door het fluisteren van de wind…

`k zucht nog wat en begrijp heel goed wat er nog te wachten staat.…

Hier staat u buiten en boven het gangboord de paalworm die traag door het zachte lichaam trekt stuurboord groen bakboord rood waaronder de wolken als alles roerloos geworden is het zuiverste maaksel geen enkele vorm elke vorm stuurboord rood bakboord groen waaronder u hier staat. ----------------------------------- uit: 'De blauwe…

Wat er niet staat in woorden maar wat opgeroepen wordt door de stilte ertussen dat is van belang, dat opent horizonten. Wat we niet kunnen uitleggen, enkel vermoeden, dat draagt ons bestaan, dat geeft steun en houvast, dat telt.…

Voorheen ontging mij elke amplitude De nahup en de anderhalve schroef Mijn kennis van de rekstok; armoe troef Ik had ook niet de juiste attitude Maar u moet straks eens op mijn handstand letten Want ik ben omgeturnd door Hans van Zetten.…

kan ze razen luid - zij blaast ze uit Daar staat zij dan Met dank aan de fotograaf Helmuth Houtermans.…

Alles staat er nog, maar het geeft me geen idee -- wat ik ermee moet.…

er was grote onenigheid geweest bij mijn buurmeisje aan de overkant ik herinner het me nog al had ik eerst geen idee wat er aan de hand was daar kwamen we gauw genoeg achter dat kwam ervan als men zo graag Vadertje en Moedertje wilde spelen..zei men dag kindertijd ja , boze woorden en akelig was het allemaal geweest.…

Alles staat stil geluidloos kleurloos alleen jij bent te zien jij alleen ik alleen wij samen wachtend op wat komen gaat verschillende gedachten jij de jouwe ik de mijne zo verschillend wij zijn zo verschillend maar alles voelt zo vertrouwd en dat is waarom ik zo van je houd…

Recensenten zwammen in weelde tussen de letters van de kunst Gij, die het alfabet verdeelde verleende hen daarbij een gunst liefde voor taal laat letters dansen snoert soms critici de mond schrift en pen krijgen nieuwe kansen zij sluiten een uniek verbond vermaledijd maar soms ook geliefd worden commentaren ontvangen af en toe is een woord…

wakker worden op een zaterdagse lentemorgen met de zomer in je bol want het is immers al juni de zon straalt door het open venster de wind fluistert beloftevolle geheimen en je neuriet mee “You are not alone, I’ll be there” een tevreden glimlach kleurt wangen blozend je wordt warm van je kruintje tot je tenen als een hand je teder streelt…

Heb geen foto van je gemaakt jouw beeld staat in mijn ziel gegrift ontstaan in gelatenheid, ben ik in verlegenheid geraakt. Je knielde en telde lidtekens van een zwaar verleden, verteld door zandkorrels in het zand, ze gleden als waterige tijd door de dunne vingers van je hand.…

tweedehands de chocoladekoppen van de krant die honderdduizend keer voor de klandizie gedrukt zijn, overschreeuwen onze visie blinderen 't oor, verschrompelen de plant het tere twijgje dat zich opwaarts vecht als het zich voeden kan met waar en echt als zombies, zielloos, van onszelf beroofd gehersenspoeld door meningen, opinies is onze staat…