mensenkudde

de dichte sluier van 't omfloerst verstand
zweeft tussen ons en de realiteit
als 'n wolk van stof die zonder onderscheid
de wereld overdekt met 'n laagje zand

niet buiten, maar van binnen zit een wants
die ons verveeld maakt, moe en tweedehands

de chocoladekoppen van de krant
die honderdduizend keer voor de klandizie
gedrukt zijn, overschreeuwen onze visie
blinderen 't oor, verschrompelen de plant

het tere twijgje dat zich opwaarts vecht
als het zich voeden kan met waar en echt

als zombies, zielloos, van onszelf beroofd
gehersenspoeld door meningen, opinies
is onze staat down, onverschillig, cynisch
we zijn geen baas meer in ons eigen hoofd

maar da's niet erg, verzamel ons in kerken
en laat ons blaten, niemand zal het merken...

staat van de menshei

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 121