Alle inzendingen over Verspeeld

Ik heb de dageraad verspeeld het woordenboek gepakt en opgezocht wat ik verspeeld had ik heb de dageraad verspeeld het goud laten ontglippen een dag gepakt die al was uitgepakt terwijl ik ooit de beker wilde ruim gevuld met lichtend dauw toen hoopte ik daaruit te nippen…

waar ik al die tijd in kroop je zag enkel mij verdorren in de late herfst avond het doet me nog steeds de sporen bij elkaar zoeken maar elke aanwijzing zegt me met trillende stem dat die verdwenen zijn en hoe ze me ook zullen lokken hoe de klok me terug zal wenken, nooit meer zal ik met jou terug gaan in de tijd en nu, nu zijn we verspeeld…

spijt om strijd gestreden om tijd verspeeld om woorden niet gezegd zoveel paden onbetreden ach, had ze alles uitgelegd…..…

Ik kijk nog even achterom Terug naar waar ik vandaan kom Ik wil zo graag nog even terug Maar daarvoor is het nu te laat Ik kijk nog even achterom Huilend mijn tranen van verleden Ik wil nog zoveel met je doen Maar je hebt jouw deur gesloten Ik kijk nog even achterom Terug naar tijden van verliefd zijn Ik wil je mond nog één keer kussen…

Ze verspeelden voor ons triljoenen Aan het najagen van visioenen, Waarvoor onze hartelijke dank. De zandbank keert Als geld, als water wordt vereerd.…

En nu de wonde bijna is geheeld Wordt andermaal een gouden plak verspeeld.…

Haar open gezicht speelt met het laatste restje jeugd als zij dansend en argeloos nakende lente ontvangt wanneer hij zijn daden wast in verspeelde onschuld worden deuren té laat hermetisch gesloten…

Een uur krijg je Om op te rotten, Sprak ze streng tegen de Man die ze er zonder enige grond Van verdacht met een ander Het bed te hebben gedeeld - Na zijn heenzending Troostte hij zich met Verse droge worst, hij had Immers deze zaak zo goed als verspeeld…

Vaak uitgemaakt voor 'zeikerd' en 'verrader' Maar achteraf in elke speculatie De zo gemiste redder van de natie Al brengt dat een verspeelde kans niet nader Aan heel zijn loopbaan tussen paal en lat Kleeft, nu nog meer, het eeuwige 'Stel dat...'…

Ze lieten mij van grote winsten dromen Mijn aandeel was eenvoudig: geef uw geld Nu ben ik echter langzaam uitgeteld En voel mij daarom door de bank genomen “Niks aan de hand,” hoor ik bij Fortis zeggen Maar ik kan zelfs geen boterham beleggen…

Dat is wat frustratie veroorzaakt: verspeelde energie zonder speelgenot. Een straat zonder einde van haat. Een stroom van horten en stoten … Een waterval van bittere gal. Een verzopen leven in vrije val! De moed zinkt in de schoenen. Ze lopen niet meer. Verstrikt.…

Mijn kaars brandt aan twee kanten het vuur vlamt verteerd door gedachten Verlicht en verloren verwacht toch verdwaald verdoofd en verspeeld vlinders vermoord Een vlucht naar het einde gezwommen verzopen vechtend tegen de stroom in vermoeid verbroken ...…

de dichter nam de badkamerolie veel te vroeg, hij zat niet eens in bad en kwam toen hard ten val met zijn hoofd tegen de rand van de lavabo, hij wou het baden vanuit een andere hoek benaderen nu kwam met de buil het dagen dat hij de cue dusdanig had verspeeld…

heb mijn hand overspeeld vingers beeldhouwden linnen met beitel en mes hamerde rood tot de dood er op volgde bloed door pigmenten verzwolgen puntte met mes naar de ziel en verviel in historisch polijsten twee dimensies verspeeld kon het beeld slechts vervlakt doen herrijzen…

De strijd is gestreden Een strijd zonder winnaar Een breuk zonder aanwijsbare reden In gelukkige tijden ondenkbaar De strijd is gestreden Het is nu eindelijk welletjes Tijd om de horizon te verbreden Een einde aan psychologische spelletjes De strijd is gestreden Het afscheid kort en emotieloos De tranen reeds verspeeld in het verleden…

het waren geen luchtkastelen daar waar dolende ridders hun zwaarden nog streelden met bloed aan de handen en knapen bogen nog spanden hun leven verpandden aan de trillende snaar zij verspeelden de slag voor zovelen ja ik staar naar de zielen die dolen omdat zij werden bevolen te schieten op lucht de vijand zat ondergronds in…

Wie jij was ging ontastbaar verloren in de uren die werden gedeeld omdat jij je aan mij hebt verspeeld. Wat je wordt blijft voorgoed ongeboren. En hoewel ik door tijd ben verbonden drijft ons elke tel verder uiteen want we hebben elkaar slechts te leen; nimmer worden wij samen gevonden.…

De winteravond is verspeeld.…

Een wakend oog, mijn opstaan er zijn geen grenzen aan de dagen heldere nachten bij volle maan vetverchroomde volle magen Een starend oog, mijn leven er hinkelt een treurwilg door het beeld vage zaagsporen, achtergebleven onze huid als behang verspeeld Een slapend oog, mijn dood er roest een spijker in mijn hart verzwolgen in de moederschoot…

Ik heb al mijn reserves verspeeld Mijn geduld op de proef gesteld Tussen hoop en vrees gebalanceerd Op de rand van de wanhoop geheld Ik heb alles zomaar laten gebeuren Al het onacceptabele geaccepteerd Mijn grenzen te ver overschreden Nu weet ik dat was echt verkeerd Ik ben er niet beter van geworden Het heeft me niets goeds gebracht…

Een wakend oog, mijn opstaan er zijn geen grenzen aan de dagen heldere nachten bij volle maan vetverchroomde volle magen Een starend oog, mijn leven er hinkelt een treurwilg door het beeld vage zaagsporen, achtergebleven onze huid als behang verspeeld Een slapend oog, mijn dood er roest een spijker in mijn hart verzwolgen in de moederschoot…

over moed en macht heen mag hij op verzoek van zijn iele goden niet langer de trom nog roeren noch stil noch luid maar zich bekeren tot de stilte in hart en hoofd en terugkeren naar het begin hij nog een soort visje was teveel al verspeelde hij woorden aan de dove oren der toeschouwers van zijn laffe daden daags het gevlucht onder het…

Halverwege waar de zon scheen las jij mee in Middelsprake uit het boek dat je als kind kreeg spiegelbladeren voorbij soms als die jongen die heel even in een sprookje was gebleven met die kinderlijke ogen die verbleven over zee Je schreef verhalen ver vooruit nu om verspeeld ze voor te lezen aan twee spiegels die je meenam diepgenegen aan…

Op een te vroeg vergeeld tapijt statig en majestueus, machtig en muistil door lengende nachten en de morgen kil grotendeels het blad al kwijt Een mistige blik over het gesluierde park een vijver werpt het spiegelbeeld de twijgjes hebben hun elan verspeeld vallen dor in de tanden van een hark Zijn makkers in de bomenkring zien zwijgend de…

Vrolijk kleur jij de bladzijde inspanning tekent je gezicht de ijver geeft je rode blosjes het is ook 'werk' dat je verricht Je tong tussen je lippen geklemd geen minuut die je 'verspeeld' geeft de klok allang bedtijd aan als jij nog stiekem een minuutje steelt Vooruit, nu toch echt naar bed voor vandaag is het genoeg geweest een kort…

achter het loket zat te verbolgen om te rijmen de oude Vondel maar we hebben toch op de Oost op werkelijk overal gevaren desondanks blijven ze jagen op meer en groter wild de captains of industry en blijven de kleine luyden zuchten naar kastelen in Spanje waarom herinnert niemand zich de reusachtige geweien die verspeeld…

het en een koe stond er gekliefd met bolle ogen aan de grond en keek hen na tot aan het water waar haar stalletje met hooi stond voor haar grazende gerief wat niet veel later door de boterlieven stiekem werd gediefd Ze waren zacht - de boterlieven en er bij als wilde raven toen de zomerzon hen zwierde zoals menigeen haar blieft en ze verspeelden…

Zijn ster die geeft nog licht De aarde zucht, hij ziet het leven sterven Door gif, door gas, door plastic in de zee Het lijkt erop dat straks niets valt te erven Nog niet getreurd... niet álles is passé De mensheid lijdt, je ziet het aan de beelden Op de tv, in krant, op internet Het lijkt erop dat wij onszelf verspeelden Nog niet getreurd…

Heel veel uren heb ik verloren Heel veel uren heb ik verspeeld Heel veel uren je gezeur aangehoord Te veel uren met jou gedeeld... Jij kunt die uren niet meer vergoeden als je dat al willen zou Nu moet jij er zelf voor bloeden want, ik hou niet meer van jou...…

zijn vingers trilden na een nacht doorgehaald hij was te laat maar zijn lach ontwapende zij waren alert hadden vast de juiste stand van zaken al lang in de gaten nog kon hij op hen bouwen ze vertrouwen maar zijn credits had hij al verspeeld hij sneed zich een weg in de vreemde tussen alle hulp door die zij hem verleenden…