Alle inzendingen over Vertering

Haar lange blonde haren dansen losjes op haar rug haar pasjes gaan lichtvoetig het pinnen super vlug de ruiten spiegelen ogen gehaast en ongeremd haar handen dragen tassen woeste blikken onbestemd wil zij alleen maar shoppen schouwt elk pand als tent langs etalagepoppen verkleed als vrouw of vent haar leegte draagt steeds zwaarder…

Twee vogels, ganzen? vlogen op, voor de rietkraag De ene ver voor, de ander gehaast erachteraan Dan samen, blij, leek het Wij op een bankje, aten brood, dronken wat Onverteerd verleden lag stil op de maag De hemel staalblauw weerkaatstend in sloten Mooi hè, zei ik. Ja zei je…

Een beetje humor, dat is toch genieten? Dus plaatste Tofik Dibi voor een keer, Een foto van een man met schietgeweer, Die deze maand terrasjes zou beschieten. Want ja, het is ten slotte ramadan, En wie niet vast, moet sterven. Lachen man!…

Van de caravan en wij die daarin hoe vreemd, maar ook hoe knus de pap die je maakt, de bloesjes die ik maar zoeken blijf, die had ik toch meegenomen? van het geblaat achter de strook bomen van de wadden, de wijdte de oplichtende zandvlakte in de verte de vele vogels, de vuurtorens de oude huisjes met bloeiends op de stoep de verschillende…

mijn lichaam bewaart de herinnering aan wat geweest is attendeert op wat vergeten leek de sporen volgend verteer ik het onverwerkte…

Groot is de leegte die je vol praat met kleine woorden die als insecten je leugens verteren. Je bent geen tovenaar maar je goochelt met emoties van iedereen die volgt als je lacht en weet elke zwijgende dankbaarheid is jouw deel.…

de bladeren vallen in ontelbare kleuren vormen en getallen van bomen naar benee zij dwarrelen gedwee, nemen de zomer mee kleuren met hun kleed de grijze aarden wallen de tak, het blad, de steel, de nerf wurmen zich weemoedig in de aarde ondergaan het ondergronds bederf om verder nog dan ver te gaan in waarde vergaan, verlaten…

er was geen nieuwlichterij maar wel historie die de eeuwen hadden gegeven ter nagedachtenis in merkwaardige parallellen waren dezelfde fouten niet te vermijden het goede bleek heimelijk connecties te hebben met al wat liefdevol en heilig was of werd verklaard het slechte was de duivelse aard vol demonisch hete verbindingen van verterend…

ontelbare handen die hun lading als reprimande gaven in dit protest # ook ik prevelde hun mantra’s die uit een diep gevoel van onbehagen aan de oppervlakte kwamen ongeweten formuleerde de demonstratie oneliners van een onontkoombare waarheid over het dagelijkse bestaan maar het strelen werd al vlug stelen brandend vuur een verterend…

is de kudde niet het ultieme feest voor de simpele van geest of is de stal de schuilkerk van het heden waar opstand wordt beleden acties worden voorbereid in het wollig niemandsland zonder enige morele verantwoordelijkheid bij zwarte schapen lichten ogen op door een alles verterend vuur zij kennen plaats en wachten op het uur de…

die ik maak is een ontdekking in het kleine die ik raak, in ieder woord leeft het beginsel om zich uit te willen drukken in een dubbelslachtigheid als leegte en gewelf, Heel de wil en gedachten zijn ervan doortrokken, het bloed ijlt door de longen om de laatste vezel zelf te bevruchten van de levenshonger waaruit ik werd geboren, verteer…

Verteerd worden en verteren. Uw lijf en leden zullen eens vergaan. Stof tot stof. As tot as. Als mest zult u wederkeren. Uit mest bent u ontstaan. Verteerbare schrijvers hebben gewoon geluk. Wat zij schrijven en lezers willen lezen, blijft onsterfelijk bestaan.…

verteren het tot een herinneringsplek. peinzend herkauwend.…

is Peters En Laat me jou verteren In mijn brandend maagzuur.…

Dromen op de klippen Van de lach om haar snoetje Snijden dwars door me heen Verhang me aan haar lippen een dodelijk ondergoedje Vurig verterend als Acetyleen...…

Een gast in een eethuis in Veere Liet onlangs een schnitzel serveren Hij werd spontaan ziek 't Was net elastiek Zoiets is toch niet te verteren?…

Kabels verterende, motorontmantelend knabbelen rovers door marteralarm.…

draag mijn schaduw tot aan het donker waar angst slaap zal ontberen want het zal weer morgen worden zo had de zon bedacht -een stralende opkomst- maar voor mij niet licht te verteren…

op de buis is discussiëren wat je niet behoeft te leren alle dames en ook heren willen daar vaak iets beweren wat ze niet konden verteren in het kort: dat’s communiceren….…

Haar en mijn leven vergelijkend tot schoonheid te beperken laat onderling leed als verdringende modaliteit bezweren; zij en ik tot in een lengte van decennia te doen sterken, in harmonie met het karakter dat eens schoon te verteren.…

in kleine porties is het beter te verteren je zou stikken in een bord vol het smaakt bitter als uitgekotst gal resten in de put moeten met grof geschut worden doorgespoeld dat is al ik hoef niet meer…

wanneer wanhopige alles verterende angst mij bekruipt in die gestolen seconden van onachtzaamheid hak ik mij los in camouflagekleuren sluip vermomd door het traliewoud effen een pad dat leidt naar een vrijheid een denken oplettendheid…

Ik rook aandachtig en besef dat vuur gedachten verteren kan. Sombere gedachten. Pijnlijke herinneringen. Dat vuur verwarmen kan. Vuur inspireert.…

Pasen als poëzie, door de tijden, hard of zacht, altijd verteerbaar. Opengevouwen openbaring van de spijs, kleurt dichters brood. Verhaal blijft drinkbaar evaluerend prisma in glas, vol gedecanteerd.…

verdriet is een brokje graniet met scherpe randen verdronken in tranen en pijn diep in het gemoed het duurt lang menige eb en vloed voor het een glanzend keitje wordt maar het blijft voor altijd want graniet dat verteer je niet…

als kind een woordenwonder slechts een wereldzonde want een wereld zonder eveneens een zon gaat onder eet me op en trek mijn gedachtenspinsels met je kiezen uiteen verteer mij tot de stoffen waaruit ik ooit ontstond draai me terug…

hand gelopen éénetmalig plan de zonnegodwagen door zwaartekracht neerwaarts getrokken met stuurloos paardenspan, verschroeide aarde onder zich achterlatend zich niet bewust van hybris' zonde valt Icarus zelf zieltogend ter aarde hominidae verterend neanderthalers sparend…

wat de observator onderscheidt is surplus aan opmerkzaamheid kraakt het bed onder zijn vrouw die zich klaar maakt in een vouw met van buiten soortgelijk geluid hij zal het meteen determineren bijvoorbeeld als schielijk verteren door muizen van een rol beschuit…

Als ik de wind ben en jij het vuur, zal alles verteren. Tot de wind zich legt en het vuur is gedoofd, de melodie blijft klinken. Eindeloos.…

levend begraven in de zwarte aarde van het verleden bijtende kou zaait verwarring in onrustig denken tranen verteren lang gekoesterde hoop op een lichtpuntje van de wereld verlaten in verstikkend donker lig je daar…