Alle inzendingen over Vluchten voor geweld

Al die mensen vluchten voor geweld, al die mensen sneuvelen zijn nog niet geteld. Al die mensen waren op zoek naar een veilig thuis, al die vluchtende mensen komen nooit meer naar huis. Al die mensen, op de vlucht, zijn verdronken en dus: is de vlucht ten einde. Het vluchten is voorbij…

ganzen op hun vlucht vanuit noordoost naar zuidwest hier niet zo gewenst zij hebben toch ook recht op een bestaan in de natuurlijke baan om over mensen die vluchten voor het geweld dan maar te zwijgen…

Vertel me, hoe raakte Hij ooit in mijn leven. Een vraag die als de wind steeds terugkeert. In gesprek herinneringen en toekomst mezelf in het midden. Op een nacht verliet Ik Hem. Glipte weg terwijl Hij rustte. Ik koos mijn weg willekeurig. Zonder enig patroon. Ik liet geen enkel spoor achter. Niemand weet waarheen…

in de nacht komen de beelden van geweld gesloten ogen kleverige vlieg op je vel sla ze weg vind labyrint naar overdag daar komen beelden met open ogen ontduik geweld vlucht in dromen…

hoe bang ben jij, wanneer kogels je om de oren vliegen, eerst nog ver weg dan nadert het gevaar, er wordt verkracht geroofd en gemoord, in tijden van oorlog geldt het recht van de sterkste vele mensen veranderen in zieke geesten en jij, jij bent nog banger waar moet je heen, hoe hou jij je kinderen veilig alles van waarde wordt gepakt en…

Waarom zinloos geweld? Omdat het woord zinloos misschien wel erg zinvol is? In mijn ogen is elke vorm van geweld zinloos, de ene nog meer dan de andere, En dat maakt mij nou zo boos. De mensen die moeten vluchten, lijden pijn en hebben verdriet. Misschien omdat ze hun kinderen verloren hebben, maar dat zien wij niet.…

Geweldig, die ontdekking van een gen Dat lichaamsouderdom schijnt te bepalen Straks weet ik welke leeftijd ik mag halen En waarom ik daartoe veroordeeld ben Zodat ik mij kan vast gaan klampen aan Een datum voor mijn vlucht naar Ispahaan…

dit zijn geen goede tijden voor poëzie het is te koud mensenharten bevriezen klappen toe zoals hun beurzen wat brengen de jaren angst voor geweld en verlies zelfs de dichters vluchten in woorden verhullen en omfloersen maar de zon blijft weg…

Ik zou willen vliegen ver hier vandaan op zoek naar rust en vrede heel ver vliegen Ik zou willen dromen over een wereld zonder geweld het zal nooit gebeuren alleen in dromen Ik zou willen vluchten weg van mezelf mijn problemen achter me laten steeds maar vluchten Ik zou willen genieten van muziek, boeken en schilderijen…

Een vlucht voor de vijand en zijn onmenselijke tucht. Vijf jaren te leven onder een bulderen geweld. De vrede is stilte die zijn doden telt.…

kwamen ze in zwarte gewaden met lange, stoffige baarden en duivelse ogen geen zwaard werd geheven om ze tegen te houden er was slechts een leger van lafhartige hazen dat met het stof tussen zijn benen een schuilplaats zocht en de vrouwen en kinderen stonden in de achterste rijen want eerst de mannen, zoveel mannen vooraan, in een vlucht…

Opgegroeid met veel huiselijk geweld Altijd verzwegen en nooit iemand verteld. Niemand biedt een helpende hand Iedereen keek naar de andere kant. Het geweld was bij iedereen bekend Maar alles werd door mijn ouders ontkend. Het briefje voor gym werd geschreven heel vlug Want de handdrukken stonden op mijn rug.…

Wie het ook geschreven heeft, een dichter onzer site wellicht dank desalniettemin voor dat geweldig coherent gedicht dat niets aan helderheid en fantasie te wensen overlaat het is beperking die de meester maakt, want overdaad dat schaadt Met mij is zij geenszins voor Kafka's beren op de weg gezwicht zo voelt voor haar de vlucht naar…

Bommenregens vormen Rode plassen in de straat Oneindig groot verdriet Slaat om in blinde haat Met onwaarschijnlijk groot gemak Word de waarheid ruw ontwricht Door de oorlog af te doen Als schoon en doelgericht Vertel dat maar aan de man in Hilla Die het geweld wilde ontkomen En bij zijn angstige vlucht uit de stad Zijn familie hem…

, vlucht, vlucht ...…

volharding, het grenst wezenloos aan het maatschappelijk tarief want hoe kostbaar het leven ritmisch krakeelt en poppentheaters vluchten voor ’t geweld blijft mijn adem kleven aan de restanten van mijn o zo wankele moed er is geen blazoen dat de overwinning kan spellen op mouwloze pantserwagens, het afgrijzen duikt weg achter dode…

ontvluchtend haar dochters meesleurend uit kruitdamp gehulde ruine stad bedreigd onbeschermd zag een bloedbad haar grens was bereikt hartverscheurend velen vluchten richting route grens rennend door bossen over weiden probeerden geweld te vermijden zelden zichtbaar tsunami van mens andere staat ver weg van haar grens voelde zich machteloos…

ik vind het geweldig dat ik je ken met je kan lachen en met je kan praten ik vind het geweldig dat ik je ken steeds vertrouwen en elkaar vrijlaten ik vind het geweldig dat ik je ken mijn zorgen mag delen en met je kan huilen ik vind het geweldig dat ik je ken ik zou je voor geen ander willen ruilen…

Geweld neemt toe, in de meest harde vormen, zou iemand weten hoe het tij te keren? Ik zou zo graag al was 't maar een klein beetje de mensen willen leren, dat geweld niks oplost. De ene na de andere stille tocht moet worden afgelegd, als er voor de zoveelste keer een slachtoffer is gevallen.…

Verbaal geweld Geweldadig verteld Woorden.... als kogels afgevuurd mondeling ingehuurd door de lippen bestuurd komen keihard aan Schelden doet meer zeer dan slaan.…

Ontoereikende gedachten konden dit geweld niet verzachten, alleen maar verder verkrachten. Een kronkelende tranenlach sijpelt door in een vernietigende genadeslag. Een harde wereld is het gevolg.…

Onherstelbaar leed Een klap te veel uitgedeeld Weer een dorp in rouw.…

Wij aten weer kalkoenen, ganzen, vissen Maar eerst vroeg papa: Heer verhoor de bede Wij vragen U, geef ons voor altijd vrede Dan kunnen wij zo heerlijk samen dissen Mijn mama had het niet zo goed begrepen En daardoor heeft ze hem toen flink geknepen…

zo geweldig alles is eindig gelukkig ook dit gaat voorbij vooruit of opzij achteruit of omgedraaid verdriet uitgezwaaid de wereld is van mij geluk verloren en hervonden door maan en sterren mijn hart oneindig verbonden met jou…

“Ik verafschuw geweld maar wil graag mijn zin Op dat gebied ben ik een sluwe vos Dan timmer ik er maar stevig op los Want geweld druk ik met geweld de kop in” “want ik, als Lid van de Tweede Kamer Weet wel raad met de Voorzittershamer” ------------------------------------------------------------ …Kamerlid voor de PVV Hero Brinkman ontkent…

De dag is een feest een klaproos je kan er niet omheen geweldig ze staan er met tientallen koeien een pracht van een beest…

Buiten, ver van het zonlicht Mijn ogen springend open Een flinke flits van een bliksemschicht Kapot en geslopen Regen druppels rennen weg Laat het stoppen ik wil me niet verstoppen Het einde is in zicht zie ik daar in de verte weer licht? De bui is over Ik buig me voorover…

Ik voel: mijn ziel zweeft want jij bent geweldig! Altijd zo geweest zo sterk gebleven in de beleving precies zoals je zei. Geweldig dat je nog steeds het bezielende leven bent! Geweldig, jij zo ongekend zo ongeloofwaardig.…

Steeds beter ga ik het beseffen Het maakt me warm Het maakt me blij O liefje, wat heb jij het toch geweldig Geweldig getroffen met MIJ!…

Slappe koude thee verroosterd brood verschimmelde kaas dat is zijn middagmaal en dat niet één dag, maar allemaal alle dagen loopt hij gekweld hij accepteert lijfelijk het huiselijk geweld zijn dagen zijn geteld.…