Alle inzendingen over Voldoende dichterbij

de wereld houd je staande let maar eens goed op luister je nog wel luister toch ik hoor het hem nog zeggen zo uit het blote hoofd tegen al die mensen waarvoor hij met zijn woorden vocht zelf ga ik richting een voldoende schat mezelf niet in ik hou mezelf staande net zoals de wereld is…

Ik ben nog wel even doende Met mijn gedicht over voldoende. Is het behoorlijk? Is het bekoorlijk? Is het afdoende? Pas als het aan al die voorwaarden voldoet, Besteedde ik mijn tijd weer goed.…

dichters liegen de waarheid niet, maar ze zoeken wel,de beste woorden om juist te vertolken wat hen boeit, door hen heen groeit en stoeit, als vlinders fladderen in hun buik en het voelen dan belangrijker wordt dan het denken bij de lessen seksuele voorlichting.…

van op een afstand zijn alle roze rozen gelijk dichterbij :geur anders.…

Ik wil jou zo graag herkennen, ik wil alleen maar wat dichterbij. En wanneer jouw lichaam het mijne herkent, worden we gesust door het warme gevoel dat liefde heet.…

Bij de baard van de profeet De grond onder onze voeten Door heilig moeten Wordt het allengs te heet.…

Denk aan me, hou van me, maar kom niet dichterbij.…

Dichterbij Luierend aan het strand bedacht ik lieve flessenpost brieven welke door de onstuimige zee de golven zouden doorklieven met woorden doordrenkt van verlangen hoe wij destijds onbevangen onze liefde voor elkaar beklonken die opnieuw nog steeds lonken Met deze gedachten vol genegenheid genietend van de voorbijgaande wolken in het…

dichterbij elkaar in ongemaskerd verdriet we lachen samen…

ik dicht je zing je het liefst dichterbij ik licht je graag zo graag bij ik zwicht het liefst voor jou dicht ik jou en mij het liefst dicht ik zing ik ons dichter dichterbij elkaar…

het geweten wrikt zich naar boven omdat het wortel schiet tot aan het hemeldak waaruit het denkgoed zich vallen laat en openvouwt waarop dezelfde daad net iets anders is geschreven en tot dusver voldoende fantasieën in voorspellende dromen overlaat.…

Het is allemaal goud wat er blinkt door de gouden gebogen plafonds welke op mij dwingend afstralen in 'Die Erlöserkirche' in Gerolstein, Eifel, Duitsland Ik denk:  "Is God Goud?" "Wellicht wel!" volgt m'n gedachte Maar dan flitst het door mijn hoofd "GOED IS GOD GENOEG!!"…

Je hoeft niet alles zelf te kunnen want: met vragen is niks mis, het wordt pas een dilemma als er niemand meer te vinden is: Die je helpen kan, want weet: hulp is dichterbij dan je denkt. Dus pak die hand- en neem die schouder geloof me je bent echt niet alleen!…

Wanneer is het genoeg, als je voldoende hebt? Wanneer is het voldoende, als je meer hebt? Wanneer je meer dan voldoende hebt, heb je meer dan je aankunt en ooit bezitten zult. Maar wanneer is dat? Want tevredenheid is in deze tijd nooit genoeg.…

Is afdoende Altijd voldoende? Wat ik me afvroeg Of is het net genoeg Voor een voldoende. Maar zo doende Was het onvoldoende.…

dichterbij dan in jouw gedachten zal hij toch nooit komen mag je enkel dromen dichterbij dan in jouw hart zal hij nimmer zijn maakt je kansen klein dichterbij dan deze afstand zal hij zich nooit begeven … … niet met haar in zijn leven…

ik zing mijn hart dichter bij jou ik heb je zo lief zo verschrikkelijk lief het geluk lacht me toe als nooit te voren in jouw armen wil ik me warmen…

De dichter, kwam allengs dichterbij en het gezelschap van poëten deed aarzelend een stap opzij. Nu zijn er dus nog meer proleten want er is weer een dichter bij.…

Een woordenloos verlangen gevangen in een diepe zucht gevoel dat brandt in gedachten geprikkeld door jouw liefdeslucht…

en in koffers had verzonden op een reis die niet bestond al zag hij nog een laatste maal zijn schouders op de golven dansen als een dronkenman die slepend er zijn evenwicht niet vond Het was te lang -te lang geleden dat de wind hem had gemeden maar nu zuchtte hij zijn ogen waarna hij het venster sloot de dood was verder weg dan ooit en dichterbij…

als het licht feller is als ooit te voren en ik je beter zie dan ooit zie jij nog steeds niet hoe mooi je bent laat me toch laat me dan toch van je houden als je zegt dat je me lief hebt ik twijfel geen moment maar laat me toch laat me dan toch van je houden als ik zeg dat ik je lief heb dat ik om je geef zie dan ook hoe mooi…

Kom maar dichterbij dan, bevrijd me van duizend woorden en neem het er maar van, Leren leven, louter lachen doet geen pijn, Simpel samen, soms heel even, genieten van het mooie is heel erg fijn! Lome liefde voelt warm en intens, relaxen is goed voor ieder mens, Lekker liefhebben en volop genieten is een mooie mensenwens.…

op hoge poten verlaten herinnering en verwachting de werkelijkheid mijn troebele, immer aanwezigen verdringen elkaar buitelend in de coulissen klaar om me naar alweer een ander doolhof te leiden om beurten klaren ze de klus vergelijking en voorstelling staan te trappelen en werpen zich in de strijd met zwier leiden ze me om de tuin de niet gekende…

Het einde lijkt misschien dichtbij, Maar voor een dichter, immer dichterbij.…

Mijn sporen heb ik Achtergelaten in dit Blok hout, vingerafdrukken In de tijd die mijn bestaan Bewijzen, en elke steek Die mijn leven hakt in Wat ooit boomstam was Brengt mij dichter bij Mijzelf, de mens die Ooit ik was, en die uit Het niets geschapen werd…

je ligt dicht bij me dichter dan de waarheid die zich als een olievlek verspreidt door mijn lichaam niet te horen haast sluipt de kilte op kousenvoeten binnen het huis vult zich met een loden leegte buiten blaft de hond naar de maan…

Vluchtig, zoals alles dat voorbijgaat In de razende tijd die vandaag heet, Waarin alles van waarde afgeraffeld wordt In de doodvermoeiende trant van Matthijs Die het tempo dat hijzelf bepalen mag Allang niet meer bijhoudt, zijn wereld Draait door, net als hijzelf, Had hij maar iets meer van de serene rust Van de moestuin van onze Maarten…

het is de onmacht die soms regeert niet ieder kan geven wat de ander begeert het leven is werkelijkheid vaak even wegdromen dichterbij het feit kan ik niet komen…

Hoe langer ik in mijn isoleercel verblijf, in mijn kluizenaarshol mediteer, hoe meer ik vereenvoudig, hol van gedachten muteer naar een milde reuzenkwal, deinend op de golfbewegingen van de Stille Oceaan, uit mijzelf gekropen Atlantis in mij laat kruipen en het hemelrijk alsmaar dichterbij begin te zien.…

Ik bezocht jouw uitzichten en zag je dichterbij, soms kan iets opeens ophouden te bestaan, het is voorgoed weg maar sluimert ergens halverwege tussen kwijt en terug te vinden. Echo's die je achterliet dichterbij kom ik niet.…