Alle inzendingen over Vuist op tafel

Met de vuist op tafel, een voet tussen de deur, wanhoop op gezichten moedeloosheid voorop, wanneer is het nou STOP met die ellende?…

Nadat hij met zijn vuist op tafel had geslagen en daarmee de bodum glazen om zeep geholpen had, mompelde zij met de tong van haar moeder: krijg de mexicaanse griep... Olé.…

Ooit sloeg een vuist op tafel van dit land en is blijven liggen: een kasteel. Hij woont nergens, want er is hier niets anders: er staan muren omheen, maar het blijft nergens. Het is ook geen wonen. Het is niets meer willen en dat hier doen. Maar alles is te heftig in dit huis.…

Soms moet je ergens mee leren leven Soms moet je meer geven dan nemen Soms moet je meer nemen dan geven Soms moet je van alles slikken Soms moet je niet alles pikken Soms moet je met je vuist op tafel slaan Soms moet je je zelf even overslaan Soms moet je voor je standpunten staan Soms moet je voor andere beslissen Soms moet je wel erg veel…

ik proef gaten in gebakken lucht mensen praten niet maar kwaken elkaar de decibellen terug het onverstaanbaar koor schuift door naar waar leeghoofdigheid de magen rap vult aan de tap van ongeduld verhitte koppen dichter bij elkaar in alcoholische gezelligheid vuisten op tafel als het mes niet van twee kanten snijdt de kroeg is…

Na elke zege hijsen ze de vlag, ze kunnen hem veel beter laten hangen, je kunt niet meer dan tien grandslams verlangen, er kwam geen einde aan de prijzenslag Toen zij vernam dat mannen tienmaal meer verdienden dan de dames, sloeg ze kwaad haar vuist op tafel, toonde ruggengraat en trok de boel gelijk voor vrouw en heer Ze strooide met…

De hoofdpersoon is onmachtig, zijn vuist kan de tafel niet vinden. De hoofdpersoon wankelt, zijn voeten kunnen de strepen niet vinden. Alles is anders. Het bord is verschoven. Er is een lege plek in het midden.…

"Dag rakkers, willen jullie met me bouwen? Want jullie leven samen in een land; zijn jullie ook een beetje tolerant? 't Is vies om op een broodje poep te kauwen!" En zo verzamelt Doekle alle troepen om tegen Ome Wilders 'bah!' te roepen.…

Een steen op een steen op een steen, zo klim ik steeds -- verder naar boven.…

leeg was jouw eindeloze woordenstroom evenals de ingedroogde beek die eens overvloedig was nu groeit er spinnenrag in je voorheen weelderige haar beaamt uitgelopen mascara jouw echoënde treurzang bepaalt de vuist die keihard op tafel wordt geslagen basta…

Tussen de tegels Groeit een zondaar Die abuis en veel te rap Met doek en sjaal tot groen groeit En groter dan een reuzenstap Met vuist en hand op tafel slaat, Zo geeft hij toch zijn hand. Getrokken uit noodzaak Ligt nu een drakentand. Die met plezier de kegels raakt, Van dit benepen land.…

blauw beent ze door het natte gras opgezette voeten verbloemen de gekleurde was hier en daar raapt ze wat leugens op en hangt ze aan de lijn te drogen ze nam het hecht in handen sloeg haar kruis tegen de grond de hamer lag onbewogen vuile vuisten slaan niet meer op tafel de afdruk van zijn mond…

Een hand, vijf vingers: top van inspiratie kan men buigen licht en knakken, maar als zij zich samenpakken zal geen vijand kunnen vlakken word één vuist, mijn poëzie!…

'deze vuist op deze vuist deze vuist op deze vuist deze vuist op deze vuist en zo klim ik naar boven...' ook dit schreef Willem Wilmink en wel op een kladje onderweg naar een voorstelling met Ome Willem ergens in den lande...…

zonder mij toch niet zo prettig tafelen is…

Het raam maakt een kier en de tafel tot hier breekt op slag en de tafel is niet bij het raam maar hier naast me gaan staan aan de voet van de tafel valt het kleed van de tafel in het licht van het raam buigt het blad een armlengte knikt in de elleboog een reep in de lade, kruimels paperclips het stuk karton dat de tafel recht en het…

Ik zit aan dezelfde tafel, eet mijn bord. Wrijf mijn palmen over haar nerven. Het voelt aan als vertrouwd. Als iets dat er nog is.…

de woorden zijn er eerder daar waar aards voedsel gewoonlijk passeert de geest en gevoel dringen zich op hier strijden behoeften opdat inzicht wordt geleerd welke type speeksel draait dan aan de knop het moet gezegd dat het een persoonlijk aansturing kent soms neemt het graan de leiding terwijl de ziel kiest voor haar moment het vraagt…

jouw kwaad in een dik gewaad met gebalde vuisten vrat het rillend door het duister je kon het buitenskamers horen het stapelde zich op klaar om geslagen te worden met jouw lange handen op haar smoelwerk in de laatste ontmoeting heeft zij zijn geest gebroken en de kans bestaat dat dit eindelijk voorgoed is…

ik tel verder steeds maar verder alsof er nooit een eind aan komt of ik niet reeds ben afgestompt ik tel verder steeds maar verder hoewel er niets te tellen valt niet meer op mijn vingers alleen vuisten nog gebald ik tel verder steeds maar verder alsof er nooit een eind aan komt…

Ik stond dit weekend heel lang in de file Omdat ik Amsterdam wilde bereiken Om autovrije zondag te bekijken Dus werd ik woest: mijn mooie dag ter ziele Verkeersregelaars valt veel te verwijten Dat zijn maar zelden nog autoriteiten…

Mam geeft mij een mep omdat mijn kleine broertje te ver weg zit. Hij kwam weer te laat voor het eten, maar bracht wel zelfgeplukt onkruid mee voor in een vaas. Zo'n joch van zes, dat al precies weet hoe een moeder moet. Hij, het mooiste zoontje, zit tegenover haar; ze wil hem in haar ogen - de lelijke zoon moet in de buurt van haar handen…

Vragen wij vandaag aandacht voor de lucht Zie haar trillen! Kijk hier buigt zij rond de schoorsteen! Hier wordt zij uitgespuugd! Kijk hier raakt zij water! Vliegt zij over een ijsschots! en rent door de huizen! De lucht gaat in het schaap! De lucht gaat in de bever! Hier verdwijnt lucht in het toetje! Kijk die vla haar vasthouden! Die moet…

om hier in huis te staan het licht terug te geven te spreken van het leven van leeg te mogen gaan maar ook weer vol te worden als bekers en als borden te delen brood en wijn en niet alléen te zijn…

Noch handen noch ellebogen konden weten, wat z'n dromen waren en hoe het leven eruit zag in zijn knoesten houtogen. En hoe vaak hij ving op de onderkant van tongen en borden, het gezegde en ingeslikte woorden. Zijn kennis drong dieper dan pijn van hete pannen en hij wist het. Ooit een van de stemmen zal zeggen "Die is oud geworden".…

Het hemd is het dubbele van de tafel. Het motorblok is twee keer het hemd. De herrie is twee keer de geste. ----------------------------------- uit: Parmentier jrg. 10, nr 3, 2001.…

Vraag jij mij Ken jij De tafel van twee? Antwoord ik jou Ja,daar zit jij aan.…

Wit zijn de muren vier keer een wand bruin is het dak als je komt gaan we samen ja op die plek spelen dat ze ons kunnen horen doet er niet toe ze zien ons niet speel met me en samen zijn we een vader en een moeder in ons eigen domein plek voor twee.…

Boven op een smakeloze brij schept hij een jus van vette gebaren, opstaan, armenzwaaien, vuisten, bestek rechtop in de knuist. Zij hoofd een hogedrukpan. Bellen hete adem borrelen dicht langs haar vork. Messcherp ziet ze de ravage, klaprozen, rode vlekken. Ze slikt.…

op tafel staat de rijst en de papaya en de zout gekookte blauwe eieren we proeven, we genieten terwijl de regen z'n sluiers uitgiet op tafel champignons,paprika's tuinbonen, broccoli, chinese kool terwijl we praten over de wereld en bang zijn, zo bang, nou ja, beetje…