1589 resultaten.
Obstakels
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 119 Ik drijf waarheen geen hand mij gadeslaat
zal wederkeren naar de stille stee
angstvallig mijden een te groot entree
of u en iets dat anderszins mij schaadt
van water heb ik mij een baar gemaakt
geslapen in een uitgebeende zee
het land gelaten dat in laatste wee
tot kaken in het eigen bloeden staat
waar woeste hoogten tot mijn navel reiken…
Cahaya baru
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 57 De nacht hangt groot en wijds en onbestemd
in eukalypta's duisternis verborgen
zwijgend houdt de achterkant der maan
als nachtwacht moeder aarde in haar greep
als langs de zeeën tot de verre kim
er vonken gloeien bij de oosterpoort
die kale rotsen van takla makan
in lichterlaaie zetten, woeste hoogten
van lhasa, tibet en de himalaya's…
Blaeskaek
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 73 Weer heeft de twijfel bij mij postgevat
Een storm op woeste hoogten in uw brein
Laait op zo nu en dan, krijgt hij mij klein?…
Land of Liberty
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 149 Onbedreigd ligt staat 'Aloha',
eilanden rond een vulkaan,
elk omringd door een koraalrif
midden in de oceaan
en in Alaska, wildernis
van woeste hoogten, gletsjersneeuw,
waart de ruige grizzlybeer
tot aan de kust der Stille Zee.…
Woeste hoogten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 175 Het noorderlicht van
gloeiende zuchten
tussen lakens,
oogstrelend in
verlangen,
krioelende vingers
klauwen en knijpen
krassen en grijpen
naar hoogtes
en hoger
tussen sterren
van roze en
hemellichamen
en verder dan dat.
En wij die ergens daarboven
orgastisch kwamen,
om daar in
oneindig zwart
tijdloos
te zweven.…
Wuthering Heights
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 442 wachten en zwijgen,
gedachten vliegen steeds verder
telepathisch komen die
klinkende woorden door.
Ze kloppen weer niet maar
komen steeds nog ongevraagd
naar binnen,
zwijgend in hun eigen taal
en spreken dan
in een wachten en zwijgen
hun vreemd
maar liefelijk verhaal.
Niemand wil horen
die deur blijft gesloten,
negeert het roepen…
smachten
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 400 Wanneer de lage luiken opengaan
En het ochtendwit naar binnen glipt
Lig ik nog terneergedrukt
Te moe om op te staan
Afscheid van een wezenloos woeste nacht
In gedachten tot grote hoogten
‘Het blijft behelpen’, roept de eenling
Die nachtenlang naar de ander smacht…
een woeste man
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 109 ik ben teleurgesteld
noch kwaad of pissig
gebelgd evenmin
ik ben witheet
ziedend razend
woedend ja
WOEST ben ik jaha!…
Uit de hoogte
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.009 het werkte averechts: hij kreeg de hoogte.
Z'n bierconsumptie, die de pan uit rees,
gaf aan z'n vrouw een nieuw soort hoogtevrees:
de angst, dat hij de hoogte had gekregen.
Ze dacht, zodra ze aan het spuiten sloeg,
dat zij hierdoor de hoogtevrees verjoeg.
Het zat, doordat ze high werd, ook al tegen.…
HOOGTE......
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 309 Fier boven alles
reiken HOOGTEpunten
Luisterrijk en prachtig
door heuvels omringd
De DUOMO en CAMPANILE
SANTA CROCE met standbeeld
van Dante
SANTA MARIA NOVELLA
met koor dat zingt
PONTE VECCHIO
het BAPTISTERIUM
Van bronzen deuren van
Ghiberti voorzien
Handel, verkoop kunst, vanalles
Prachtige luchten. Hemel op aarde
Florence…
Uit de hoogte
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 231 Daar stond ik dan
op de hoek van een middeleeuws pand,
waar ooit op zolder een heilige leefde,
maar tegenwoordig wemelt het van de heiligen
voor wie goed kijkt
ik keek omhoog naar de toren van de Goudse Sint-Jan
en ik keek minzaam omhoog naar de gaten
waar de klokgeluiden doorheen dansten
minuten lang klonk de klok
met een denderend geluid…
marseille , la bouillabaisse
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 247 vanuit de hoogte waakt de dame
over haar zinderende stad
op het kruispunt van eeuwenoude wegen
knorrige obers mopperen
boven pastis en kruiken koel water
in hun onverstaanbaar patois
bedelaars, straatdiefjes, straatmadeliefjes
rollen met hun donkere oogjes
vingervlug je zakken leeg
weemoed klinkt door de hese "paloma…
woest
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 1.447 WOEST
gister heb ik mijn woede geuit
ik heb alles van me af geschreven
tranen met tuiten gehuild
in verwarring achtergebleven
bij het schrijven merkte ik
wat ik nog steeds niet had verwerkt
wat ik allemaal had opgekropt
dingen die ik nooit heb opgemerkt
nu zit ik hier alleen
verward, verdrietig en vol schuld
maar het moest eruit
het…
woest
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 209 waar zeelijn schurend
het land wil vertekenen
kruist de dood hun pad…
Niet eerlijk
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.584 En dat...alleen al, maakte mij woest.
Hoe ik mij daar; op dat moment voelde,
daar dacht zij totaal niet aan.
Wat zij wilde! heb ik haar allemaal gegeven,
en nog was mevrouw niet tevreden.
Mijn besluit stond vast, en ik ben weggegaan.
Zo kon ik met haar niet verder,
ik kon 't niet meer aan.…
dat verenschuddend fluit
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 361 jij pluizenbol
een handvol zwart
dat verenschuddend fluit
af en toe het nest af duikt
in woeste lentevluchten
kijkt me aan uit groen
dat pas ontloken is
vliegt en flitst naar
prooien die zich levend
plooien in jouw bek
je schaart de wind
knipt in lucht je vleugels uit
probeert een steile klim
hoogte zit er nog niet in en
duikelt…
Antieke Moderniteit
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 Veronderstel geheel de omtrek,
van diepte en hoogte,
van engte en breedte,
horizon voor horizon,
omtrek voor omtrek,
diepte voor diepte,
hoogte voor hoogte,
engte voor engte,
breedte voor breedte,
Horizon voor horizon.…
uitzicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 114 tracht het recht te trekken
het touw dat slap hangt en mij
tussen de gebouwen, eroverheen
te lopen en niet hopen op een wonder
maar gewoon zo zonder dollen
ik dit uitzicht van torens en straten
en huizen onder mij als een platte-
grond door te lopen en dan het dak op
en het trappenhuis de trap af om uit
te komen in de wolken?
dit…
Eikels
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 80 [Haiku]
van grote hoogte
storten eikels op de grond –
bomen in de dop…
VLIEGREIZEN
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 286 Vanuit het vliegtuig
neerzien op bergen en bos...
Verlangen ontwaakt
om naar beneden te gaan,
dit gauw even verkennen!
Bij avond vliegen
van Tel-Aviv naar Eilat;
steden lichten warm:
een leger vuurvliegjes
glijdt gemoedelijk voorbij.
Traag daalt het vliegtuig,
volgt de vuurrode einder,
avondgloed, die dooft...…
Af en toe
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 954 Af en toe
in de hoogte kijken
en onthaasten
af en toe
als een vogel zweven
als een buizerd
een doodgewone valk
af en toe
geen hoogte vrezen
en geen vrije val…
Gij stápt met tóórnig ópgestreken zeilen
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.124 Maar toch, woest slimmertje, die 't al uitrékent,
Rekendet ge óók uit de óórzaak onzer feilen?…
kunst en vliegwerk
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 63 schijnbewegingen
hoogte choreografie
van de kunstvlieger…
Op blonde hoogte
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 74 je danste
met de eerste
regensluiers
in je haar
nog was
het droog op
blonde hoogte
maar druppels
holden achter
elkaar aan en
slierten in het
snel naar
beneden gaan
water in je nek
je lachte
schudde miezer
in het rond op
de draaiende
beweging als hond
de warme bui gaf
je een tweede huid
die als gegoten zat
waarin jouw…
Op eenzame hoogte
snelsonnet
3.0 met 15 stemmen 941 Je voelt je in de Airbus eregast:
een dubbelbed, je kunt je benen strekken,
en hapjes om de lusten op te wekken.
Alleen wordt seks beschouwd als ongepast.
De passagiers had ik het best gegund,
maar ach, zo'n vlucht is één groot hoogtepunt.…
GROTERE HOOGTEN
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 212 Wij willen
de hoogte in
Torens bouwen
en torenflats
Van twintig hoog
of hoger
Willen we tasten
naar een hemel?
Of naar de pot met goud
bij het eind van de regenboog?
Wij hebben geen
hoogtevrees
Naar ik lees
over de Toren van Babel.…
Hoogte en diepte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 173 ons in het leven
geven weerstand in een luchtig bestaan
we laten ze gaan in ontkennen
kijken de andere kant op
willen niet aan ze wennen
maar er is geen bloem
zonder bladeren en wortels
geen zoen zonder liefde en trouw
laat donker en licht
elkaar in vrijheid ontmoeten
zonder dat het je leven ontwricht
probeer te laveren
tussen hoogte…
Vanuit de hoogte
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 227 (voor André Kuipers)
Je draait soepel in het rond
als een goudvis in zijn kom,
je ruimtehuis bevalt je goed,
terwijl je vrolijk reageert
op de aardse vragen van
familieleden en verslaggevers,
verberg je als een ware joker
de pijn in je hart over de
vervuilde en vernietigde delen
van de aardbol, die je haarfijn
kunt waarnemen, net als God…
Op grote hoogte
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 150 jij hebt
de kracht
om alleen te groeien
te bloeien
op de richel
van een steile rots
wilt geen kleur en geur
met anderen delen
daarvoor ben jij te trots
maar in het vergezicht
van eenzaamheid
zijn de nachten koud
erbij horen
geeft aan het bestaan
toch iets vertrouwds
het is de prijs
die jij betaalt
als je op grote hoogte…
Op knisperende hoogte
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 641 hoog kleurt geel
tussen betonnen muren
de onderkant afvallig groen
jij waaiert bladeren
op knisperende hoogte
wervelt kleur in herfstoogsten
maar rust dan als
de avond valt en het
tapijt je eindelijk bevalt
mag ik misten in het
ochtendgloren zo dat de zon
zichzelf weer rood kan kleuren
een klein detail
ik loop buiten en de mensen…