Alle inzendingen over Won in 1948 door sam

zeg als: Regen en wind appel en brood Dik en donker bloed der vrouwen --------------------------------- uit: Gedichten 1948-1963.…

Ze zat met haar staartjes te spelen in het erkertje van de goeikamer van oma en opa oma was de hele dag gedurig bezig en was een werkertje zins ze bevrijd waren woonde ze bij haar grootouders die namen haar opvoeding op hun schouders vader en moeder waren allebei omgekomen in 1942 wanneer ze erover begon tegen oma werd ze altijd bitsig en zei…

9 mei 1948 ----------------------- Gedichten (1948)…

gevangen in een wereld die eens de jouwe was waar vrijheid ooit op straat lag geen vuiltje aan de lucht   tot machthebbers botsen over de hoofden van al degenen hier geen zeggenschap over hebben   breekt er een niet gekozen oorlog aan, waarin schaarste van alles de grootste gemeenschappelijke deler is   onveiligheid rukt op mensen die…

waar ik woon in holland in holland staat een huis een eigen huis mijn plek onder de zon met altijd iemand in de buurt die van mij houden kan die mij helpen kan waar ik woon in holland in holland staat een huis een eigen huis mijn plek onder de zon waar ik wonen kan samen - met anderen samen groeien wij daar groot leren en helpen…

vliegtuig dat oplost in dorpsregen een gedicht als een ding. ----------------------------- Uit: Gedichten 1948-1978…

Op het oog een aandoenlijk tafereel twee ranken die samenkomen hun onderlinge oorsprong één geheel, te vroeg nog om al te delen gelukkig zijn heeft meerdere kanten jonge loten groeien verbazend snel met snoeien even een pijnlijk moment om bij stil te moeten staan, terwijl hun wortels aansporen verder te gaan veel jaarwisselingen…

polderen en samen zijn de steunbalken van de maatschappij niet meer ikke en het ego zetten liever op de deur een slotje meer voor het weekend vrij geen gezeur maar de tijd naar eigen keuze zonder verplichtging alleen het leuke werken is voor door de week met alle onzekerheid voor de carrière dus de troostprijs is de verte…

Ik woon in de bergen, ik woon in het bos. Ik zit in de bomen en veel tussen het mos. Ik woon in een rivier, ik woon in de zee. Ik lig daar lekker te dromen en maak een heleboel mee. Ik woon in de duinen, ik woon in een baai. Ik zwem daar tussen de vissen samen met een haai. Ik woon onder de grond, ik woon in een kanaal.…

Voor Lina Nadat je met Geknakte benen Uit het ei gekropen was En je dit leven lang Niet zonder hulpmiddelen Door kon komen Zijn nu ook Je vleugels gebroken En fladder je vandaag Met gebroken vleugels De hemel in…

spinnenwebben van moeheid dragen over grandioze zeeën zijn ellendig hart. en toch zal alles zo blijven…

het oorlogsgeweld maar vooral de intollerantie en haat jegens homoseksuelen gisteren nog werd er een mes getrokken tegen mij jaren lang heb ik in oorlogsgeweld gewoond heb ik me als een kameleon moeten gedragen om te overleven ik ben het vechten moe wil graag zijn wie ik ben in vrede mijn studie afmaken en bouwen aan mooie toekomst samen…

Als je denkt: "ik ben verslagen", is de nederlaag een feit. Als je denkt:ik zal niet versagen", win je op den duur de strijd. Als je denkt: "ik kan het niet halen", is de tegenslag op til, want het overslaan der schalen, hangt voornamelijk af van wil. Moedelozen gaan ten onder, door hun twijfel, door hun vrees. Vechters winnen, door…

Want zwijgen is nog altijd goud, Dus Zwijg ik over liefdesjool. 1948…

. ----------------------------------------------- uit de 'Verzamelde Gedichten' (1948)…

samen wonen samen leven het leven samen delen samen lachen samen feesten het geluk samen delen samen zoenen samen vrijen de passie samen delen samen huilen samen rouwen het verdriet samen delen samen zijn samen trouwen het leven voor altijd samen delen…

wat moet je nu eigenlijk geloven waar kwamen die krachten toch vandaan wie weet hoeveel potjes nu nog doven tot die ook nummer één komen te staan hielden we het eerst op godswonder vertrouwend op wat hoog van boven kwam nu wisselt bloed via Magiërs per gram er wordt gelekt en geel krijgt gedonder in steden werd gelachen om Gino il Pio…

Wie roept er in de nacht? Welk aards gefluister groeit uit de diepten tot gejuich of klacht, welk is die stem slechts hoorbaar in het duister? Wie roept er in de nacht? Het zwelt, het stijgt; dan wordt het fijn en teder en kaatst als zeepbel op een effen plas; het zweeft, zo licht als een verwaaide veder, over het donker gras. ’t Is het…

Ik ben vermoeid. Toch ben ik nog gestegen Tot op de heuvel in het late licht. En vóór mij kronkelen de duistre wegen van ‘t avonddorp, dat daar verlaten ligt. Is nu de wereld zoveel eeuwen ouder? Alles lijkt mij zo vreemd en toch bekend. Ik mis alleen een vriendelijke schouder, een lichaam, dat mijn lust voelt en herkent. Ik ben alleen voor…

Er was een aardworm die vanuit zijn z’n diepe hol naar de oppervlakte klom en dacht ik heb voldoende zwarte grond gezien, tijd voor wat ontspanning met een boven vrouw misschien? Ik zoek het hogerop , mijn ambitie ligt aan de wereldtop, ik bestijg de bergen en de Eiffeltoren bovendien, ik verkies de lichtheid van het leven, dat…

Wanneer ik daar door dat laantje loop stil mijmerend over de vergane dag met zachte stap, dat bergje oploop, steeds nader dichterbij... dan denk ik aan jou mijn liefste dier, slapend in het zilte gras, slaap rustig, slaap zacht, onze herinneringen blijven daar waar geen mens weet hoeveel jij voor me was... Hoeven lopen over je vergane…

Wij samen, we bouwden een home. Geen kasteel, nee eenvoudig en knus. Jij bezegelde toen onze droom Van de toekomst met een lach en een kus. Mijn schat, ik kan alleen nog zeggen. Het zijn woorden, al vreselijk oud, Maar heus, ik wil het altijd wéér zeggen, ’t Is: “Dat ik zo heel veel van je houd!” 1948…

Ik leg de lakens toe Ik doe het licht aan Ik ben er nog niet Wel haar geur Maar dat geloof ik zelf niet ---------------------------------------------- Uit: Gedichten 1948-1993.…

. --------------------------------------- uit: Gedichten 1948-1993, 1993.…

Ze wonen samen, maar gaan er gebukt onder, kunnen niet zonder, maar ook niet met elkaar. Typisch construct – relatie. Mooi lied, maar steeds gedonder.…

Ik kan het niet zeggen als ik je zie staan, denk ik aan de sterren en zie ik de maan. Je lacht naar je vrienden ,je haar is zo blond, ik wil zo graag zijn waar jij daarnet stond. En dat jij dan bleef en me aankeek en zei, wat ik graag zou willen van jou en van mij. Maar je bent al weer verder ,en achter mijn bril , verstop ik mezelf en…

Samen kunnen we het aan, samen kunnen we het vinden. Niks kan ons stoppen, want samen zijn we sterk. Ookal zijn we bang, dat er iets gaat gebeuren. We kunnen het aan, want we geloven in ons zelf.…

weg, weg hier vandaan, hoe is het zo ver gegaan? Ik voel nog steeds de vieze hand, het lijkt dat hij nog steeds op mijn buik brand. Ik heb net gedoucht , maar voel me nog steeds vies. het is nu definitief. Ik kan nooit iemand vertrouwen, ik moet het maar opnieuw opbouwen.…

Mensen gaan je haten Haten omdat je liegt Het is een psychische aandoening Maar niemand beseft hoe rot dit is Zelf ben ik er zo een Mensen lopen met een grote boog om me heen Ik wil wit niet Ik doe mensen pijn Ik moet ervan af Degene die dit leest denkt vast 'dit is allemaal schijn' Ik haat mezelf er om Ik kan er niets aan doen Het is…

Boos Bang Verward Zo voel ik mezelf Zo kijk ik om me heen Niets is wat het lijkt Het was een harde les Nu mijn draai zien te vinden in deze wereld Het is niet makkelijk Ergens verder op zie ik een klein lichtje Als ik dat lichtje volg, ben ik vrij…