Netgedichten

netgedicht (nr. 47.537):

Aardvorm?

Er was een aardworm
die vanuit zijn z’n diepe hol
naar de oppervlakte klom
en dacht ik heb voldoende
zwarte grond gezien, tijd
voor wat ontspanning met
een boven vrouw misschien?

Ik zoek het hogerop , mijn
ambitie ligt aan de wereldtop,
ik bestijg de bergen en de
Eiffeltoren bovendien, ik
verkies de lichtheid van het
leven, dat was me daar beneden
niet gegeven, ik ben met het oude
geloof besnaard, ik weet niet of ik
nog wel aan de oppervlakte aard.

Hij beklom de steile trap naar boven
om in zichzelf te geloven en bezag
de wereld in vol ornaat, de goedheid
maar ook de kattenkwaad, hij zag een
vrouw in het glanzende brokaat, verlicht
boegbeeld op de hoek van de straat
hij glom van kop tot staart en besloot
dat hij daarmee z’n leven delen zou
en noemde zichzelf een glimworm,
het glimmen was maar voor de vorm.