Alle inzendingen over Ze schuift het boek

Ze schuift het boek opzij klapt het dicht het is stil zegt zij, ik knik het is hier stil en vrij.…

ze schuift het boek opzij en klapt het dicht het is stil, zij vraagt en wie ben jij?, ik knik, er rollen tranen over het gezicht het is hier stil en vrij. Het lichaam blijft sterk, de geest treedt terug op zachte watten. Dementie: een sluipmoordenaar.…

Geef nooit het hele hart , want liefde zal nauwelijks iets waard zijn voor hartstochtelijke vrouwen, als alles zeker lijkt ; zij houden er niet van dat het van kus tot kus verbleekt ; alles wat lieflijk is, is maar een kort en dromerig genot. O, geef het hart nooit onverkort want zij, wat men ons ook verteld, leggen hun hart in het spel.…

Tenen krommen het boek, geplooid in zinnen schuift poëzie even op en valt terug aan wielen, de banden kunnen zelfs een tafel op voeten zijn Gedichten reiken te ver voor begrip en beelden raken slaap aan, één bladzijde wil rusten.…

Voor Gaston Burssens Onder de maan schuift de lange rivier Over de lange rivier schuift moede de maan Onder de maan op de lange rivier schuift de kano naar zee Langs het hoogriet langs de laagwei schuift de kano naar zee schuift met de schuivende maan de kano naar zee Zo zijn ze gezellen naar zee de kano de maan en de man Waarom…

schrijf ik op het lege blad al aan het nieuwe boek temidden van de resten van het onttakelde decor…

hoe is het op je werk goed zeg ik bij jou hij draait verveelt zijn loper alles gaat zijn gangetje we schaken geslagen pionnen gaan in de kist heb je mijn boek nou al gelezen ja god dat boek van jou ze zeggen het is echt gebeurd is het waar hij kijkt over de tafel neer op het spel schaak we verschuiven nog wat stukken tot hij…

Haast elke Pool verliest bij ons z'n baan Terwijl in Pólen afgedankte banen In handen waren van de Koreanen De tijd maakt die tendens thans ongedaan Zo gaan verschuivingen elkaar te boven: Waar niks geschoven wordt, wordt veel verschoven…

Het morgenraam schuift blauw en blinkend rechthoekig door mijn dromen heen. Splinters geluid doorboren mij en blijven steken in mijn hoofd. De klok slaat waarschuwend alarm en dreigend rolt de kamer op mij aan.…

Zijn oog glijdt aan het vreemde oog dat haar oog is Zoals een zeil aan d'einder schuift Daarvan gij denkt nu schuift het om de einder om Maar lang zo glijdt het zijn glijden al maar door Zodat het roerloos hangt aan d’einderkom Of roerloos ligt in d’einderkuip…

Gezapigheid troef het lood dat losgeschoten de slokdarm in schuift.…

En ik los op, gewricht schuift van gewricht, De spinnen stappen naar mijn ogengaten; Ik voel mij langzaam uit elkander vallen.…

[Haiku] als een envelop schuift daglicht onder de deur van het lege huis…

Traag schuift de schaduw voorbij de vijveroever naar de avond toe.…

Ik kijk naar de maan voor troost, maar ze schuift verder – zo troosten manen.…

Van licht tot donker een laag wolken schuift voorbij in de openlucht.…

met twee baby's op zijn rug met Denkrimpels in zijn hoofd voorover gebogen In 't schemerig zicht de verdrukte; met boeken in haar mand Zij verdoemt zijn handel ; en ontkomen door Cherubijntjes Aan dat wat hij vasthoudt met zijn ijzeren hand.…

Het regent zachtjes witgele krans om de maan een wolk schuift erlangs…

Zacht schuift de zon langs de einder heen zacht schaduwen warmtestrepen over de tijdslijn heen kind als zon en schaduw grenzeloze vreugde geen blok meer aan mijn been zo schuift de zon schaduwstrepen door de tijd zo brandt zij door de jaren heen denkend aan de tijd lichtend lief kind van de eeuwigheid.…

Een mooie melodie de ziel bespelen Onszelf terug vinden in elkaar zonder ironie Liefhebben kwetsbaar kunnen zijn een cocon Van zachtheid dat tussen gedachten schuift Gelijk een bloeiende bloem gevoed door pokon…

Fier het schuift zijn werelden terzijde en wordt als adem adem in haar zoen.…

Een donkere wolk schuift over me heen de wereld vol mensen maar toch voel ik me alleen…

----------------------- ------------------------------------ regen op het raam een wolk schuift voorbij de zon de meeuw zweeft op licht. ------------------------------------ ----------------------…

het maan zilver schittert voor mij waar donker diep de vijver troont schuift de zilveren maan voorbij de koude nacht die sterren toont en rust het water rimpel broos in stilte van het ogenblik en deinen zacht de eenden kroos tot troost voor mijn bezwaarde ik schuift de zilveren maan voorbij en sprankelt nog gevoel van mij…

Het plakt zo nee het plakt niet maar het schuift zo nee het schuift niet maar het zakt misschien wel weg en wie zakt mee. En zelfs niet even gaat het want men weet hoe even werkt in levens nee? ------------------------------ uit: 'Laatste lezers', 1994.…

Als de dag de nacht opzij schuift En tot het verleden verklaart Dan weet ik wat ik nog niet wist toen gisteren morgen was…

‘de tijd is een kind dat met damstenen schuift en het spel bepaalt’ was dat maar zo heracliet je maakt me blij en bang…

wolk glijdt voor de maan maan schuift achter wolken weg wat beweegt mijn blik…

onder de grijze slierten schuift de zilverblauwe rivier boven de bergen schuift het oog van de zon de bron rijzend uit de zilverblauwe rivier peinzend rust mijn oog op het watervlak wenend om de schone lelies die zijn gebroken om haar witte hart dat voor de wereld niet bestaat ontwaakt, blij ontwaakt omdat…

wier en zout boeken die zijn verhaal kennen flessenpost met storm voor zijn muur Ooit toen de wind uit zee ontstond liep zij nog aan zijn zij de eeuwig aanvullende golven samen ontwijkend Joz zucht en tuurt de verte in de zee geeft en neemt…