Alle inzendingen over Zijn we iets verleer

hemel wordt weerspiegelt en uiteindelijk uit glas blijkt te bestaan het tart geluk in elk dierbaar moment waarvoor een naam is gekozen, magisch licht om de schalen van de wereld te breken, kroont zichzelf met tederheid waaruit een nieuw embryo zich met lauwerkransen presenteert,het taaiste ijs als dunne vliezen breken zal, zijn we…

volle borst Hèt leven smaakt altijd naar meer Hèt leven smaakt altijd naar meer Hèt leven smaakt altijd naar meer dat begeren nooit verleren dat begeren nooit verleren dat begeren nooit verleren Dat is mooi een stoere man een mooie vrouw oerlelijk of aartsdom een echte man een echte vrouw wie zingt er mee…

Is er iets geroepen omtrent vlees, zoals nu weet met niet hoe snel het menu moet worden aangepast, zodat we zonder last, hoeven te denken aan nare gevolgen.…

Laten we vergeten dat we waren te gedogen om niet te verleren verwaaid, verstrooid geroofd in onwetendheid vloeit helder bloed uit onzichtbare wonden vreugde raakt de pijn, bijna volmaakt refrein, uit de poriën van het lot gedragen, gedachten onbesuisd niet geringd, vogelvrij, deze luxe lijkt onuitputtelijk er wellen tranen die…

als praten spreken wordt kijken in omzien verandert horen het luisteren verstaat komt stilte stapvoets binnen een zacht handbereik…

Jij meisje jij dat zomaar ergens staat, staart mij bekeert verleer ik wat het was om te (on)pas je verwonderende ogen te kijken, je te stralen en te verhalen over hoe grauw nostalgie is in contrast met jouw meisje jij-zijn.…

Als als ons niet meer is gegeven zullen we het denken gaan verleren zal de mensheid niets nieuws beleven uit creativiteit niets nieuws nog uit proberen Als het ooit zover komt Zegt men op z’n plat Bargoens: ’t is kut met peren…

Hoezeer ik ook probeer steeds mezelf te zijn hoe meer ik dan verleer te geloven in de schijn Zijn we allen niet vervat in één of ander cliché? Voorgekauwde toekomst en idee, groep en stand en beeld Anders dan elk ander is dat wat jij wil zijn?…

Zoals een zwerver die dwaalt door vele straten dool ik in mijn ziel.…

niet verleren.…

Om het luide psalmodieren niet te verleren liet hij de kerk restaureren de gemeente zingt nu luid de hele noten uit laat Juffertoren onbekommerd vibreren.…

Toch hebben we meesters zonder tal. Dat weten we veelal niet, omdat je ze niet ziet. Ze blijven op de achtergrond, houden ons stiekem gezond. Toch zou het beter voor ons zijn te beseffen dat ze er zijn. Ons hartje klopt van vroeg tot laat. Houdt over ons de wacht, want...…

terecht een mens, dat wordt je niet dat ben je wat ken je en wat leer je hoe meer je weet verleer je die primitieve drang om hard te slaan en lang en dat maakt me zo bang gewoon en ongeremd lief hebben wie je kent maar ook die vreemde die bange en die boze die domme grenzeloze en tot slot lief te kozen wier haat je slaat en…

Wij zijn in oorlog met een gevaarlijke vijand we noemen hem Corona of Covid 19 naar 't ons belieft, hij die ons heeft gegrieft door ons land aan te vallen, talrijke slachtoffers zijn er al gevallen De overheid heeft ons in bescherming genomen veiligheid maatregelen genomen om de vijand op afstand te houden Wij zijn in quarantaine…

Ik ben, zei Sapiens de wereldwijze, wijsgerig als 'hómo universális' ik treed buiten wat binnen perk en paal is, daar waar Petrarca en Da Vinci reizen ik denk, net als Descartes, dus ik besta, al had ik twijfels over grond en reden: besta ik in de toekomst of verleden toen in mijzelf de geest zei 'ik ontsta' sindsdien werd ik wie ik…

Ik weet niet wat ik jou zou zeggen, als je hier bij mij zou zijn. Ik denk wel dat er tranen drupten, omdat ik blij, zo blij zou zijn. Het is natuurlijk dwaas, om zo te denken. Mijn fantasie gaat dikwijls met mij op de loop. Het verlangen naar jouw blauwe ogen, vervult mij telkens weer met stille hoop. Een mens moet blijven hopen, op zich…

Fijn, dat kat en muis samen niet kunnen leven en hij, de muizenjacht niet zal verleren. Een standbeeld voor wie Felis sylvestris heeft gedomesticeerd.…

Taal bezigen is in wezen liefde bedrijven.. Lichaam en geest overstijgen om meer te leven! Het over en weer aanvoelen en begrip tonen. Elkander in de ogen kijken, genieten van het schone. Om dichter bij elkaar te komen. Opdat de ziel luistert aandachtig. En alles wordt gezien als waarachtig.…

voor Sparta geen probleem Sparta we zijn weer terug En iedereen zal dat weten…

Geduld is weer geloven dwars tegen wanhoop in zo komen we wij te boven wat droevig maakt en stil; je vreugd niet laten roven en niet je levenswil.…

geen titel zal ik dit schrijven geven geen naam mag het hebben er valt ook niets echt zinnigs in te lezen en ik probeer er niets in uit te leggen want veel te snel geven we namen aan iets wat dat niet mag hebben veel te vaak menen we dat teksten iets waardevols zeggen menen we iets nietszeggend als diepzinnig uit te moeten leggen…

Wat is leven. Is het mijn hartenklop? De omloop van mijn bloed? De regelmaat van mijn adem? Die vragen komen in mij op. Dit zijn slechts de instrumenten, die voor het leven nodig zijn. Hoe komt het dat ik vreugde vind in de schoonheid van een bloem. En blijheid bij het spelen van een kind. Hoe kan het dat ik liefde voel, voor iemand die…

nabijheid en ik glimlach het beeld zo broos in je gelaat of in dagenverte wanneer, zo licht, ik naar buiten kijken mag heel even zonder geluid vond de tijd de zee in jou en herkende ik het huilen om al het beminnen wanneer is liefde eindeloos, vroeg je, aan het eind van de dag ik wist het antwoord en stierf opnieuw…

tot op heden vlogen de woorden mij om de oren als ik weer inspiratie vond door te schrijven met een pen, vol betekenis golfde het op het papier. Dat nu ook al jaren het internet als vast hulpmiddel wordt gebruikt komt door de korte bochten, Zonder ook maar een omweg geeft google Mij de betekenis van eenzelfde woord Maar de site waar ik…

vreemd blijft het om het bed te zien kussens liggen stil, haast gerangschikt als museumstukken in een eigenaardig, oud licht het wordt koud, killer dan buiten ook dit schrijven kost meer tijd zoals de weg langs muren en loze lakens het doet pijn wanneer jij beweegt in een veranderde blik en ik vecht voor eigen recht de hemel leeft met…

Vergeten tijd ligt achter ons, in angst baren we het leven, tussen geboorte en de eindigheid, we zijn schipbreukelingen van de hemel en de diepten van de zee, we zijn het ontgonnen land, borelingen uit de eierstokken van de zon en maan, de horizon lijkt verder, zeilen bollen minder, blouses minder wit, hét ontbrekende in de volheid…

Toekomt en verleden schuiven nader zonder gevaar en berouw, het maakt niet uit waar en wanneer het verval zich dient, want we zijn nu bij elkaar en overal mijn vriend.…

de ander vlecht de loten met lemen wortels in het gras, nectar vloeit uit kristalen wijsheid te ademen uit zelfstandigheid zijn we vrienden in een lot? zijn we van een gelijk ras? krom gebogen in z’n denken waarin hij het meest gedijt?…

Wanneer ik je morgen moet verlaten ontkleedt me van mijn angsten als stoffelijk wezen en leg mij in het glazen ledikant, waarin ook jij geboren werd, vertel me je verhalen als ik ooit weer naast je wakker word, zodat ik over je kan waken in het moment van stille dood die tijdelijk wordt opgeschort, laat me meevaren in jouw…

hoe voelt het om weg te zijn, om nooit meer gezien te worden om te weten dat tijd alles zal wissen en dat je aan de dood om een uitzondering vraagt is het niet zo dat door te tellen tot oneindig alles elkaar aanraakt zacht of stormachtig traag en dan weer razendsnel is er een herinnering of nog iets van het onbewuste van wat wij…