Alle inzendingen over Zure krieken

Uit de bundel: "Zure krieken en morellen "…

lange grijze rimpels van de nacht staan dun de stengels diep dicht bijeen met hun fluwelen pluim als wachters roerloos verzonken aan het oppervlak verwaaid met losse vlagen zwaait de wind, de weg soms kwijt, uit streken onbekend, zijn adem naar alles wat hij tegenkomt, brengt beweging aan de dood gewaande stramme struik en boom bij het krieken…

zie hoe het zonlicht dralend de wereld opkruipt en ons langzaam doet ontwaken terwijl de dampen van de koude grond opstijgen kringelend naar omhoog ruikt het naar ochtendgloren de gouden zon hangt laag 't belooft 'n prachtige dag…

Gehouden tegen het van het licht van hun weerbaarheid als zure morellen die te vroeg werden geoogst, had ik het maar bij de prille bloei gelaten zoals het was,waren zoveel zouten tranen niet vermorst, opnieuw te kiemen als ik eerder was getroost. Foto: Pama ( ontluikende citrus - Od/Pt )…

ach dat arme gras bij het krieken van de dag al zo in tranen…

Drents gedicht: "Zuur" Er is mist 't Is ja zo voag 't is weggrist 't reegn't gestoag Er is snei het is als een deek'n doe bist dr as de kipp'n bij das ja wel gebleek'n 't is kolt geen holt op 't vuur kille, kolle vrouw wat kiekst ja zuur!…

Wanneer de ochtend aanbreekt bij het krieken van dag Staat de gouden ochtendzon hoog aan de hemel met een lach. Elke dag begroet zij de mensen op de wereld hier. En wenst zij hen een fijne dag. Een fijne dag met veel plezier. De zonnestralen vallen op de aarde neer. Geven de wereld warmte. Elke dag maar weer.…

Nog voor het krieken van de dag. Nog voor het zakken van de maan. Ik dacht: ‘nu gaat het komen’ En toen bleek het al gedaan.…

Zoet is het verlangen en zuur de leegte zout zijn mijn tranen Zoet is je strelen en zuur het gemis zout is de hartstocht Zoet is je aanraking en zuur de eenzaamheid zout zijn jouw streken Zoet zijn jouw kussen en zuur is je afwezigheid zout is het leven Zoet is de liefde en zuur is het ontbreken zout is je passie…

donkere nacht stilte in eenvoud doordringend tot de kern mijn gedachten zuiverend helder als kristal om dan stilaan te vertroebelen bij het krieken van een nieuwe dag…

Een merel blijkbaar knus gezeten serveert alweer zijn hoge C bij 't krieken van de dag een schetteren van jewelste een wedijveren een concerteren een salueren een hooglied voor de zon…

Het leven is fijn maar drink je een fles azijn wordt je leven zuur.…

Als je weet van elkaar, over last en lust van liefde en haat zoet en het zuur hoog bij laag. als je elkaars geheimen kent, tot het diepst van de ziel. dan overwint liefde alles.…

n melodie, geroofd uit tijd en zinnen en zwijgt in het beminnen Wikkelt zich het zwart fluweel van de naderende nacht, huivert In de vracht van een vlakkere kaars, torst het borstbeeld van zijn vertraagde werkelijkheid Bloedend uit de poriën van de strijd, die niet te winnen is valt de vrucht uit de bron van de stilte, gerijpt en zuur…

weinig woorden waren nodig om pijn te voelen in de blinde nacht afgeworpen tot aan de laatste draad de kleren van de taal de zoute poëzie van afscheid brandde weerloos op onze lippen…

Vroeg bij het ochtendgloren werd de eendagsvlieg geboren 't Was bij het krieken van de dag dat hij voor 't eerst het daglicht zag Hij vloog, hij vloog als maar omhoog Viel plotseling naar beneden voor hij het wist was de dag om en is toen overleden.…

Ik hoopte dat u duvels waar misleidend vol van list gij toonde dat ge lager was en ik werd uw trappist Ik droomde dat ge bokkig en vol rond niet aan te tippen zich schonk teneinde kriek te zijn en u kwam aan mijn lippen…

Lach er om doe niet zo zuur het verhogen van de huur mag dan aan je geldbuul vreten -wat betekent minder eten- maar dat went wel op den duur lach er om en doe niet zuur.…

Als Ochtendgloren Goud in de mond heeft Wil hij Die vrouw wel 'ns zien Als ze dan gaat krieken Gaat hij Met haar en de Dageraad Op zoek naar de Zingende Merel En als er dan ook maar één haan Gaat kraaien Dan krijgt de dag Een gouden randje…

Kwart voor zes, 'k heb nog een kwartier toch hoor ik buiten al veel vertier want daar brengt een tjilpend mussenkoor het krieken van de dag ten gehoor Zo heerlijk om door hen te ontwaken voor de wekker dat nare geluid gaat maken…

Maar één man heeft - hij lacht zich dus een kriek - geen last meer van Strauss’ vogelpolitiek.…

schone uithangborden in Pajottenland markeren onze tocht, op zoek naar de geuze en de kriek, vertelsels en liedekes gevels mee varens en muurleeuwenbek den subieten Dood, den ouden Spijtigen Duivel, het Stroblommeke van Papier en Het Vossegat, hoeveel kriekskes brengen ons naar den ondergaande zon vandaag Suuske van Looi geeft een bazenbierke…

Heel vaak begeef ik mij in de mist, waar het soms kil en koud is. Het is een prachtkans om geweldige momenten mee te maken. Afwisseling is er genoeg, want mist is divers, zeker bij landschappen en in de natuur, waar het fraai kan accentueren. Mooi is het om de ochtend in alle vroegte mee te maken, er is zoveel moois en het is…

de grijze grafstenen tussen de bomenrij geen vrolijk aangezicht maar hoe het ook zij hoor toch een behoorlijk aantal zangvogeltjes schattig ogend wie van hen zingt het mooiste lied volg met de ogen de kraaien duiven/meeuwen/ zwanen vergeet hen niet straks heel apart kraait de haan vanuit de kinderboederij toch een…

Ik ontwaar bij het krieken van het ochtendlicht. Een nieuwe dag toont langzaam zijn ware gezicht. Ik stap onwennig voort naar het ochtendlicht. De eerste zonnestralen ontsluiten wat de nacht heeft verdicht. Een haan kraait het ochtendreveil. Een hele droomwereld gaat aan mij voorbij. Ik weet de natuur houdt stand bij wet en macht.…

zelden klonk er zoveel schoonheid in de stilte sierden zachtere tinten het krieken van de dag dommelden klooster en akkers in zijden nevels bleven woorden langer zwijgen m’n zinnen vromer dan gedacht…

wakker zijn hangt aan de ochtend als krieken uitgestrekt beweegt meedraaiend met de middagzon die naar het westen toe begeeft het rustend traag verzinken achter bergen in de zee kus ik mijn lief naar hemelsterren en het slaapzand gaat niet mee…

Bij het krieken van de dag de zon tegenhouden is zwaarder dan ik dacht ik zoek de schaduw maar die wijkt waar ik plaats maak voor verbazing en mijn val het is het mos onder mijn gat als natte droom van een zacht bed ik pluk het met mijn winterhanden langzaam uit elkaar ...…

Niet ieder lied zal straks gezongen zijn; er blijven droefheid, leed en pijn en heel veel vragen, angst en zorgen, maar bij het krieken van de morgen klinkt toch heel zacht een nieuw refrein. Laat het voor jou ook Pasen zijn en weet je hart bij Hem geborgen.…

De vroege zon zendt, als de dag gaat krieken, haar stralen naar het dal als ochtendgroet. En ’s middags stuurt ze met een roze gloed een teer adé aan de besneeuwde pieken. Ik kijk om 8 uur naar het nieuws, verbaasd naar hoe het in de mensenwereld raast.…