Alle inzendingen over allergie voor huismi

bij ons thuis aan de fluwelen burgwal heerst de huismijt vooral rond de matras waart zij en masse baart echte schijt voor prikkelbaarheid men kan de kont niet keren of er is voeling met haar fijne deeltjes gehoest geproest in slaap gesoest ze blijft komen tot in noeste dromen vluchten kan zeer wel met een sterk gestel slaapt…

Ik kan er niet meer tegen Braak woorden met stukjes Uit mijn hardgeworden maag Ik sla dicht na elke vraag Vrolijk, zelfs vriendelijk Begon ik onvermoed lijdensweg Ik hoor u denken Die is ver heen In schenken Zet ik het verkeerde been Draai alles om, U gaat, ik kom Vriendelijk en vrolijk Uitslag versla ik olijk…

Een enkeling besmet met doden als gevolg met de duivel een duet dat ’t levenslied opzwolg Besmetting wordt epidemie Het virus grijpt in ’t rond Voor vrede heerst een allergie Daar aan het aanvalsfront Een vaccin dat steeds weer flopt Om de oorlog te verslaan Als de kogelgriep niet stopt Gaan we er allen aan.…

red me van de nostalgie ik ga eraan tenonder je bent nog slechts een allergie je te vergeten is gezonder ik zag je gister op je fiets je kwam en fietste uit het niets je fietste gezwind jouw leven in ik liet je gaan met tegenzin red me van de nostalgie ik vraag niet om een wonder jou vergeten is niet veelgevraagd maar wel een stuk gezonder…

Ik waag mijn vingers te grabbelen en bid – met duizend toverstokjes – tot ik er hoofdpijn van krijg. Vervolgens hap ik in een boomgaard, droom zo hard ik kan want je weet maar nooit je zal maar verdwalen met je mond vol. Ik tel tot vier en prijs me gelukkig de wereld is niet ontploft mijn zelf, onaangedaan dus genoegzaam lik ik…

irritatie voelbaar door de dag heen het dichtslaan verzacht heel even prikkelt lente de zintuigen een heel seizoen lang…

Van kinds af aan moet ik al letten Op alle voedingsetiketten. Je staat versteld wat ik moet weten, Van alles wat ik niet mag eten. Glutenvrij, zonder lactose, Ook kleurstoffen zijn uit den boze. Dan is mijn broer veel beter af : Die is autist, maar da’s geen straf.…

Hun vermeende allergie is maar een nephik na flink doorzuipen in het stamcafé PVV.…

Ik ben al donateur De trein was weer eens laat Helaas, ik heb geen tijd Ja echt, het is mijn maat Twee glaasjes maar per dag Ik was een beetje ziek Dat heb ik nooit gezegd Ja echt, het is antiek Dat staat je erg leuk Ik heb een allergie Die bladen lees ik niet Nee echt, ik ben niet bi Je had me moeten zien Ik heb niets met die griet…

Tijdens het krijten bij de opdracht op het bord snerpte jouw vingernagel het krijtje was te kort je schreef over de liefde geschoold als ijsjesfrik en schetste schuine letters van zwart-witte-wijzersblik bij allergie voor piepen komen krassen te hard aan blijf hier het liefst niet eten maar sla een stemvork aan steels luisterend naar…

In ‘t centrum de nagelstudio ‘s in elke straat -’k lees in krant van allergie op acrylaat - een kapperszaak op ied’re hoek sportscholen met veel apparaat Donners rukken op de vlugge Febo’s de verleiders her en der mobieltjes dokters en providers vaak dichtgeplakt een winkelraam Eenzaam hoog Lely op ‘t lege plein met een verloren oliebollen…

tjonge jonge wat een hitte ik zit zwetend in de tuin de zon staat knalgeel aan de hemel en ik word rood in plaats van bruin nu begint mijn huid te jeuken kleine bultjes op het lijf allergie verplaatst zich sneller terwijl ik van mijn stoel afdrijf wat een onzin hier te zitten terug naar binnen gordijnen dicht en een grote ventilator slechts…

Het aantal, dat de afwas deed, was drie. Een komisch trio was hiermee belast: twee droogkomieken en een afwaskwast. De laatste leed aan afwasallergie. Een specialiste constateerde, dat de afwaskwast een vaataandoening had.…

ik zag hoe zij het gordijn scheurde dat zon kleurde uit de eerste hand ze humeurde morgens vreselijk had aan ochtendlicht altijd al het land er was geen verontschuldiging zon watervalde ongestoord de kamer in ze is snel weggegaan heeft als genoegdoening alle deuren van het huis open laten staan om aan deze illuminatie door…

Mijn handen trekken, mijn vingers branden nu ik mijn oude huid verlies, mij losscheur uit te strakke banden en jeuk krijg van ik-weet-niet-wat-precies. Ik wring en wrijf en lig te woelen, vlij mijn verlangen aan jouw zachte borst, kom weer open, golf van voelen en krijg verschrikkelijke dorst naar nieuwe woorden, vrije lijnen, verse vellen…

nog pluist het in het pluizige pluisgras waar jij met jouw allergische status vertroetelde met een niezige kus zonder enige schroom de leidster was gewas laat veelal scherpe sporen na als je er overgevoelig voor bent een warme lentedag die ons verwent rollend door grasland en de slag daarna paardenbloemen pollen geen lentefeest vergalopperen…

Fijnstof is erg ongezond. Ook wanneer ik me scheer, moet ik steeds weer niezen. Dat is ook een ramp, meneer. Snorrestof is schadelijk. Bijna niemand die dat weet. Lijfstof is onbekend gebied. Bekend zijn scheet en zweet. Snorre- en schaamstof. Okselstof en navelpluis. Stop toch dat wilde scheren. Ban lijfstof uit uw huis!…

Meneer pastoor kwam zondag voor me staan En zei: “Zo, jongen, doe je mond maar open." Veel liever was ik langzaam weggekropen, Maar met zijn handen drong hij stevig aan. Nog net op tijd deed ik m’n hoofd opzij, En riep: “Die hostie is niet glutenvrij!”…

Die previews op tv zijn om te huilen, Veel vooraankondigingen trek ik niet. Te vaak is het niveau lach of ik schiet, Het is een vorm van milieu vervuilen. Wat men daarmee bij mij weet te bereiken: Ik weet precies waarnaar ik niet moet kijken.…

na regen komt zonneschijn voor velen is dat heel fijn maar als je jeuk krijgt van de zon zou je willen dat het iets vaker regenen kon een kind van drie hoort toch te spelen lekker naar buiten zoals zovelen maar je hebt een zonne-allergie dus je kunt dit allemaal niet je moet een pet en handschoenen dragen als jij je buiten wilt wagen stonden…

men heelt er bloemkooloor of voetbalknie versleten voeten, blafhoest, eksterogen verstuikte enkels, tennisellebogen verlatingsangst, eczeem of difterie de zwaarste ajaksitis, allergie vermoeide borsten na langdurig zogen een aangetast -de drank hè- denkvermogen een gonorroe, moderne poëzie de bof, de plankenkoorts, de rode hond men weet…

bijtje, heb je hooikoorts of allergie, de nectaritis of een stuifmeelknie... vloog je domweg tegen een boom, je vleugeltje lam en angelsyndroom... heb je griep of een meeldraaddarm, een zoem in je hart of een stamperarm... kreeg je een mep voor de vierde maal, geen zonnig bestaan en een bijnierkwaal...…

Rutte of Timmermans Clownspiet of wegkijkstaat Volvo V40 of BMW3 Iedere dag wel een Ietsvanhetjaaruitslag Dat wijst bij mij Op toptienallergie…

Een kind dat opgroeit op een boerderij Blijkt goed gewapend tegen allergenen Het kan zich daar van jongs af al in trainen Ikzelf ben niet van allergieën vrij En welke ik als ernstigste beschouw Die doet zich nu juist voor bij Boer Zoekt Vrouw…

dat ik het daglicht niet wil zien Ik steek de kop op en niet in het zand Ik bewandel vele wegen en allen op de rand Ik straal als de zon, zelfs wanneer het brandt Ik heb zoveel te klossen het ontbreekt me echter aan kant Het is een kwestie van ondergaan Ik begin altijd onderaan Het analyseren kost zoveel energie Had ik maar een simpele allergie…

Stelselmatig is niet hoe ik werk Rust, regelmaat en reinheid bevinden zich in mijn allergie Dagelijks stuur ik aan op zelfprogressie Hier en daar wat ontspoorde uitspattingen maken mij sterk Elke vergissing ontaardt in een nieuwe ontdekking Zoek naar uitdagingen in een probleem Vind uit door ondervinden Leer door te leven Ken angst…

“Aardbei-allergie en slechte knieën” had ze kortaf uitgelegd. Hoog in de lucht moest ze ineens niesend gapen… En zo viel ik dus naar beneden en kwam ik hier terecht. Ze wil nog steeds mij als hapje eten. Ze is me nog niet vergeten. Ze staat heel stil, die sluwe reiger met haar wil. Verderop daar bij die lage grijze steiger.…

Medicatie is geen optie voor mij die maakt brokken met mijn lijf, want meneer allergie is ook van de partij die laat me niets nemen, hij houdt zijn been stijf. Auto blijft op stal, want het is verboden om andere onschuldige mensen te doden. Een aanval komt er zonder besef uiterst gevaarlijk voor op de weg.…

Er was eens een boterbloem die als 'echt' droomde van een boterhammenland Van lekkere belegde boterhammen Na het eten, smullen, slikken bijna ongegeneerd schrokken voelde hij zich zo overmand en 'voelde zichzelf aan de tand' De boterbloem concludeerde: Er was helemaal geen boterhammenland en dat smullen van belegde boterhammen…

Laten wij, mensen, leven voor vrede op aarde en elke ademhaling hierbij stilstaan. Als we vrede van binnen hebben en dragen kunnen wij dat ook wensen voor de ander, en als we allen een stille innerlijke vlam bewaren dan vragen wij niet meer als de wereld aankan.…