13 resultaten.
antennes
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 166 ze ontmoetten elkaar
op een dak langs een drukke straat
het was zoals dat dikwijls gaat
liefde op het eerste gezicht
over hun huwelijk stond in de krant
geen enkel bericht
hun dak was niet erg schoon
de ceremonie was niet frappant
maar de receptie was buitengewoon…
lakenhal
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 159 de gedachte was lakenhal
staat er niet voor niets op
klein deurtje poppenhuisje
je weet het gewoon niet
of en wat daar achter school
nu heimelijk schuilt
kijk naar dat silhouet
heel droog is je schaduw
wie weet van die open mond
jij ziet geen geluid
horen wij antennes
wie weet wat daar puilt…
Palet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 240 ik weet wat mooi wordt in begin
en verder zoek ik met penseel
antennes leiden naar goudgeel.…
TV consumptie
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 723 ’t onrustig bloed ontstijgt spelonken
de dag houdt amper zich aan ’t scherm nog vast
in sneeuw behoedt een hand de levenswegen
voor dat er zwarte schaduw dreigt
antennes grijpen naar de golven
de aderen vangen vreemde wereld op
in sporen vormt zich licht tot beeld
dit medium is geworden tot een god.…
kinderen dansen
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.004 de kinderen dansen
kijk, ze zijn er weer
een specht die tikt
hun tijd voorbij
de honden janken
daar, in de hoek
van deze grote tuin
waar wij eens spraken
ze zingen, ze springen
raken de lente
gevoelige antennes
ik zie ze wel
kinderen dansen
tuin wacht
ik wacht
waar wij eens spraken…
Visionair
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 207 Waar zijn de dichters die gelijk profeten
hun geest antennes richten naar omhoog
en sondes sturen door de hemelboog
waar toekomst wordt gezaaid door ijskometen?
Die zij als fakkeldragers van het licht
dat Michel Nostradamus deed verschijnen
in cryptisch enigmatische kwatrijnen
vertalen voor het huidig tijdsgewricht?…
Ons heelal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 Laten we ons eens levendig voorstellen,
dat we samen met al wat leeft,
mysterieuze antennes zijn.
Van onze cosmos.
Dat we samen open ogen zijn.
Van onze wereld.
Dat we hier op aarde werden geboren,
om door het toeval uitverkoren,
waar te moeten nemen.
Om alleen maar bewust te zijn.
Om mogelijkheden te zien.
Om samen bij te dragen.…
Laatste ballast
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 100 Koffer in de hand
Met daarin alles
Wat hij nog bezat,
Druilerige dinsdag in
November, het regent
Eenzaamheid en verdriet,
Kale bomen langs de gracht
Steken als magere antennes
Omhoog zonder ooit met welk leven
Dan ook contact te maken,
Al helemaal niet
Met die man hieronder
Die zich de laatste mens
Op de wereld waant -…
Onbekommerd
gedicht
3.0 met 39 stemmen 8.325 Uit ontelbare vervuilde neusgaten
blaast ze kwaadsappige dampen
over haar daken vol televisie-antennes
en duiven, waarboven de hemel
licht wordt en weer donker, sterren
balanceren een paar minuten op de spits
van een kerktoren, carillons
mengen hun valse stemmen in
de oorverdovende musique concrète
van auto's, ambulances, pneumatische
boren…
Schuilhut?
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 45 Ik zal een mondiale paraplu van
uit het donkere heelal openen
om je in je onbezorgde slaap
te beschermen, misschien hoor
de zon graven in de modder,
of luister je naar de fluister snaren,
antennes van de natuur, waarvan
het kleinste tot het grootste zich over
holle spiegels water buigen met ons
als kleine mens op de achtergrond.…
Tezeer verleden
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 128 Als dode antennes grabbelen ze naar het luchtledige.
Zielige tentakels van een ontzielde spin.
Geen familie van de wolfsspin.
Eerder van een iel schrijvertje.
Maar ik schrijf toch!, verzet ik mij toch nog.
Over wat allang voorbij is!, knal je eruit.
Een wereldreis? Of een dagje Urk, stokvis,
maar kom in godsnaam tot leven!..…
Vlinderleven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 Dat verzen vibreren in een dichterlijke vrijheid op
hetzelfde moment klampen klanken aan geveerde antennes
vast, sijpelende traandruppels blazen iedere vorm van slapeloosheid
weg, het slip ontwerpt een land van glooiende heuvels en vleselijke eilanden.…
Veluwemastodont (Radio Kootwijk)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 Jarenlang was radio het toverwoord,
en stonden er antennes,
van vele tientallen meters koord,
aan hoge masten,
van ver kon Kootwijk worden gehoord.
Er werd gezonden en ontvangen,
op de lange en daarna de korte golf,
daarna kwamen er andere belangen.…