inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 70.337):

Schuilhut?

Ik zal een mondiale paraplu van
uit het donkere heelal openen
om je in je onbezorgde slaap
te beschermen, misschien hoor
de zon graven in de modder,

of luister je naar de fluister snaren,
antennes van de natuur, waarvan
het kleinste tot het grootste zich over
holle spiegels water buigen met ons
als kleine mens op de achtergrond.

Misschien is deze muziek waar
je naar luistert mooier geluid,
als je straks je oogleden sluit
ik laat je slapen. Ik zal je met
licht bedekken, in de onbewerkte
aarde.

Laat het langzaam over je
gesloten ogen wiegen, om op
beschutte plaats te kunnen huilen
in door tijd vermolmde schuilhut,
mochten we daar ooit komen
door begrip en empathie gestut.

... Illustratie: Tyfon.com ...

Schrijver: Pama, 22 maart 2020


Geplaatst in de categorie: actualiteit

5.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 45

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)