Schuilhut?
Ik zal een mondiale paraplu van
uit het donkere heelal openen
om je in je onbezorgde slaap
te beschermen, misschien hoor
de zon graven in de modder,
of luister je naar de fluister snaren,
antennes van de natuur, waarvan
het kleinste tot het grootste zich over
holle spiegels water buigen met ons
als kleine mens op de achtergrond.
Misschien is deze muziek waar
je naar luistert mooier geluid,
als je straks je oogleden sluit
ik laat je slapen. Ik zal je met
licht bedekken, in de onbewerkte
aarde.
Laat het langzaam over je
gesloten ogen wiegen, om op
beschutte plaats te kunnen huilen
in door tijd vermolmde schuilhut,
mochten we daar ooit komen
door begrip en empathie gestut.
... Illustratie: Tyfon.com ...
Schrijver: Pama, 22 maart 2020Geplaatst in de categorie: actualiteit