Alle inzendingen over appelbloesem

appelbloesem rose wit wordt na een warme zomer Jonathan met pit.…

't sneeuwt appelbloesems April ontpopt als Mei Gorter is verbijsterd…

Appelbloesem van het rivierenland dromen van een lente aan het water een frêle vlinder in een kinderhand met in het hart een wens voor later ach waarom lees ik nooit iets in de krant in de eenzaamheid waaruit ik groei over de bloesem van ons kikkerland herinneringen staan opnieuw in bloei.…

Bijen zoemen rond de appelbloesem met haar gemengde gevoelens in het licht in een relatie met de voorjaarszon en bij de rivier, aan de oevers van de Waal begin ik met jou, vandaag, een fruitig verhaal want echte vruchten liegen niet niet in geluk en niet in verdriet.…

er zou geen weerzien zijn wisten we het niet of deden we alsof de zachtroze appelbloesem altijd in het zonlicht zou baden de kracht van het afscheid wordt onderschat…

er zou geen weerzien zijn wisten we het niet of deden we alsof de zachteoze appelbloesem altijd in het zonlicht zou baden de kracht van het afscheid wordt onderschat eenmaal uitgesproken kun je het nooit meet helemaal terug nemen…

ieder jaar opnieuw komt vincent van gogh nabij in appelbloesem…

de bijen zag ik niet toen appelbloesem bloeide in het koude voorjaar nu zie ik het eerste blozen op groene vrucht die nog rijpen zal dank zij bevruchtend werk van onze bijenvriend kan ik oogsten in augustus .…

Doezelend in de lentezon in de hangmat onder de appelbloesem wordt zij wakker met vlinders in haar buik. Op de zachte zijige huid onder haar liesplooi krieuwelt een kleurige rups intiem langs de rand van haar appelgroene slipje.…

Plooien appelbloesems. Vochtig knispert de dag maanwit nog. IJle huivering. Koele lichtbries. Peilloos slaan de bloemen los. De groene vruchten van je ogen Ik kus ze O, lentemorgen…

hagelwit strooit sleedoorn tere stilte op een achtergrond van schemergroen een vroege wesp vindt al op een prille meeldraad de genade appelbloesem waagt zijn eerste blik koestert nog omzichtig het schuchter rozewit…

Een appelbloesem is een juweel van een ding om naar te kijken ik ken een appelboom die staat zo scheef er hangen zoveel appelen aan die wordt zo gestut doet zijn rug niet zeer valt die niet een keer zag je maar eens al die appelen hangen o wat waren toch je ogen groot…

deuren sluiten zich nu wintertijd er is zelfs luiken blijven dicht als gure noordwester waait mensen verschansen zich in hun binnenkamers steken haard en kaarsen aan voor verwarming van gemoed ik droom van een lentedag appelbloesem met rode randjes .…

Je moet het willen zien dat prille groen van 't lindeblad dat roze en wit van appelbloesem die meidoornhaag in bloei met wild dat stekelig blad van hulst daartussen straks komt de herfst met rode bessen op een achtergrond van glanzend donkergroen stekels scherper nog dan die van toen…

Ze staat weer in bloei de appelbloesem wat is ze mooi met haar prachtige bloementooi uitbundiger en voller dan het afgelopen jaar raakt ze telkens weer m'n hartensnaar haar hangende trossen met sneeuwwitte bloempjes die als een waterval zacht dansen in de wind is ze een streling voor het oog en zo teer bemind…

zomerzon Zijn warmte vooruitwerpen Over dit vroege voorjaar, De vogels zingen mij Hun nieuwe dag tegemoet En aan het eind van Dit groene weiland Dat hier voor me ligt Zie ik een hartroerend Schoonheidstafereel Van de merrie met haar Jongste veulentje Die samen zo gelukkig zijn Met daarachter een Schitterend tableau Van appelbloesem…

Nee, ik wil niet zitten onder appelbloesems Niet genieten van de lentebries Ik ben blind Voor al die dingen Ik wil slechts antwoord op mijn vraag Heb je mij ooit een hondje willen geven Was het waarheid of illusie Dat ik mij vaag herinner Hoe wij een naam hadden gekozen Odin, ja Odin moest hij heten Achter de eik – met vogellijm – Voorbij…

Hoge appelbloesems wiegen losjes in wijde bolle kruinen waaronder kleine krentenbomen luchtig ademen uit hun stil vlammend wit de grote gaard vol zuchtjes is een kluwen flamingo's die op wil vliegen maar steeds laag boven de grond door zich heen blijft zweven blije verwondering geeft met opwekkende vragen en antwoord naar ieders zin.…

Een appelbloesem vol feromonen voor de vlinders in mijn huid geeft de warme vrede van een kinderhand.…

Werkman we lopen het zandpad op rechts de kale akker iets verder links de steen met namen een oude man met bloem vertelt hoe het was die voorjaarsavond terwijl de vogels zongen en de vijand schier verslagen de tuin in milde geur van appelbloesem en sering - weet hij nog het grijze lood dat door de kleuren sneed tien keer heeft hij…

‘vingers ontkiemen jouw kunst zoals schrijfrozen uit een hand’ - vicky hazen - en plots begon het te waaien heftig alsof aarde en hemel antwoord gaven terwijl ik slechts de stilte kon herhalen; gedachteflitsen, te ver van lippen om te baren, ontelbaar hoog, de appelbloesems…

Dit hier is lijkt stil, zo stil als sneeuw kan zijn van de vlokken van de appelbloesem in de wind komt het in een stil domein. Refrein met de geur op papier, ongeletterd als de stilte wordt gedaagd en spreekt, het zwijgt als het daarom wordt gevraagd.…

Ik droom een elfje dat niet van mij wijkt, en samen dansen wij op ’t sprookjesbord en vangen appelbloesem in mijn schort – tot huilen van het lachen mij verrijkt. Maar als ik weer in slaap gevallen ben ontvouwen zich heel andere verhalen, met thema’s die zich dagelijks herhalen. Het lijkt wel of ik die al eeuwen ken.…

Op een onverharde weg met stofwolken achter de rug bloeit de appelbloesem tegen de helder blauwe lucht. Gedartel in het weiland het ultiem gevoel van vrijheid met gespartel in het water bouwen zij met zorg hun verblijf.…

Werkman we lopen het zandpad op de akker rechts, iets verder de bosrand de steen met namen een oude man met bloem vertelt van die avond, terwijl de vogels zongen en de vijand schier verlagen de tuin in voorjaarsgroen met geur van appelbloesem en sering -weet hij nog het grijze lood dat door de kleuren sneed tien keer heeft hij geteld…

WERKMAN we lopen het zandpad op de akker rechts, iets verder de bosrand de steen met namen een oude man met bloem vertelt van die avond, terwijl vogels zongen en de vijand schier verslagen de tuin in voorjaarsgroen met geur van appelbloesem en sering -weet hij nog het grijze lood dat door de kleuren sneed tien keer heeft hij geteld…

De appelbloesem was gekomen Het oeverriet moest zich nog kleden Het vogelhuisje hing te dromen De mezen mochten binnentreden Een frisse wind speelde met knoppen In bermen, felgeel raapzaad, bloeiend Het voorjaarstulpen niet te stoppen Twee witte, vroege vlinders, stoeiend Eerste Paasdag met chocohazen De dood door Christus overwonnen…

door de straten, dansend bedwelmt ze de stad met woorden met een glimlach van deur tot deur een pirouette van geurige boterbloemen het lied van de zon voert over de meidoornhaag de appelbloesems blauw glanst de lucht en over de leeuweriken die zich uitbundig laten meevoeren door de straten, dansend bedwelmt ze de stad met woorden…

Zephyros blaast met zijn warme adem al dagen lang jong leven door April, zij fleurt op in roze appelbloesems, tooit zich met zacht fluweel en groen, straalt jeugd en kracht wanneer ze opstaat, en flirt stiekem met de zon, haar bronzen minnaar in de morgen.…

Wanneer boomgaarden terug in bloei staan in het vroege voorjaar laten vier jaargetijden nieuwe lente geuren, uiteindelijk verfrissend wordt bloesem naar de zon gedragen midden in de tuinkamer staat de kersenboom en loopt weer uit sappige appelbloesem maakt prachtige zure veredelde variëteiten beelden van roze dromen in lenteland…