Alle inzendingen over archaïsche

Archaïsche woorden zinderden door de klas wanneer u ons het dictee voorlas, met felle tong, het tandgeknars. Voor kinderen van een nieuw gelag, van Leeuweriken en reçuutjes Een keur aan cedilles, een verlate gast reeds verjaard was de taal uit uw boekenkast.…

Gedachten Rollen als tranen Over je archaïsche gezicht Een glimlach Als gebeiteld Verbergt je angst voor verdriet De wereld Voor jou een mogelijkheid Om iemand anders te zijn Het gevoel Dat je langzaam ten onder gaat Steeds vaster in je ketens Blijf jezelf Of wees gedoemd Je eigen schaduw te verliezen…

Archaïsch haast. En jammerlijk uniek Wat eigen jeugd ten hoogste nog mag hopen Komt meestal toe aan spelers die ze kopen…

nog smeult de haat laait agressie op uit het archaïsch duister waar het misverstand geboren is hoe ongebreideld is de brute kracht die levens pakt van andersdenkenden in hun streven naar de wereldmacht fanatici en barbaren bruuskeren alle normen en waarden die de mens verheffen uit een beestachtig bestaan hier zal de hitte exploderen…

ik voelde grond golven wist hun agressie kende vorm en kleur rook nerveuze krachten in onontkoombare hitte tijdens de duur van het vuur patronen schoten uit een archaïsch verleden om te innoveren in heden herkenbaar in hun beproefd strakke regie van populistische eenvoud de eenling verdween in het schuim van de immens rood ziedende…

nog nooit ben ik beland in niemandsland de aarde is vergeven van heersers over leven de grond al eeuwen verdeeld er is geen ding dat zonder eigenaar is gemeenschappelijk bezit een fictie wij leven in archaïsche structuren van grenzen en consumptiemaatschappij mondialer denken komt sporadisch dichterbij het is de overlevering van…

er was het grijze archaïsche water, de tijd van de vreemde eend in de bijt, het ijselijk gefluister van kristalnachten. of de groeiende kracht van zachte klinkers in woordenmonden, de verlossing van de bandhond, de krijs van de uil, de moed van de muis. weg jankende verslagenen. aarzelend het juichen nu, schittering in oog.…

In deze nacht daalt het licht lenig uit een slanke maan Behulpzaam smelt zij op mijn lichaam in een golf van zeldzaamheid In dit donkere uur kleur ik opnieuw de woorden in, smeed ik hun gestalten archaïsch, eindeloos In verlatenheid opgenomen boort angst een illuster fluisteren van fragiele lichtdeeltjes in een te kleine ruimte…

getingel van carillon en klok komt vrijwel niet aan bod waar uren splitsen met veel kabaal als zij na laden onverwacht aarden dit grote magisch realistische doek doet het goed in de kunst waar de kippenvelfactor versleten is door schaarsheid aan echt gevoelde emoties de gespleten tong furore maakt in fantasieën die raken aan ons archaïsch…

----------------------------------- uit: 'Archaïsch de dieren', 2014.…

. ----------------------------------- uit: 'Archaisch de dieren', 2015.…

ik ben op kruistocht geweest maar heb me gebrand met de koran in de hand aan uiterst merkwaardige zaken in archaïsche verhalen speelt een andere realiteit de haat en nijd in het leven is jammer genoeg in de praktijk hetzelfde gebleven maar vreemden zijn de kuddes gaan leiden hebben de ogen geblinddoekt en hun vrijheid verkleind huizen…

een vermomming, in wezen is het een gewone dag die aan het eind een gordijn langs de zon schuift nimmer is het wonder van plezier ingedaald, achter de luiken die aan het halfrond mijn ogen deppen wanneer tocht deze laten tranen zo ook, ja…de uren ze duren ze zeggen vertragen versnellen dus mijn strategie is ontvankelijk voor mijn archaïsche…

gaande de krulletjes moeten nog geboren worden is de wens van de gedachte zelfs als ik dood ben zie ik nog de blauwe lucht in lachende drentelpasjes loopt het verleden mij tegemoet heft haar armen naar mijn hemel en verlies mijzelf in stilstaande tijd ik pas,en bewustzijn wordt vloeibaar stroomt tussen pril ontluikend groen archaische…

. ---------------------------------------------- Uit 'Archaïsch de dieren', 2015.…

ik zag gezichten haren ogen en oren fragmentjes lachten mij geluidloos toe in herkennend begroeten hoorde woorden bewegen in monden uit talen die er niet meer toe deden in hartelijk ontmoeten waar elkaar raken verbinden is van hart tot hart zintuigt gevoel op heel eigen wijze apart in archaïsche beelden deelden wij geschiedenis…

zij wisten zich ooit opgetuigd als goden in de wereld van mystiek voelden zich er thuis het archaïsch huis heeft alle tijden overleefd er was geen generatiekloof in het vitaal cyclisme van het eeuwig loof toch wordt haar krachtige moraal ook regelmatig ingehaald door decadentie en de wuft corrupte uitspatting dan zakken rijken…

Critica, zegt zij, is archaïsch. Kan zijn, maar hier is het hilarisch. Je houdt me scherp, mompel ik dapper, maar ’t liefst spande ik de boog wat slapper en strooide ik losjes met mijn pijlen zonder in doelen te verzeilen. Zodra zij straks haar hielen licht schrijf ik heel snel een nieuw gedicht.…

van binnen naar buiten slechts achter druilerige regengordijnen Vertoont zij zich met iele blik het houvast een eiland als reddingboei Hoopt een drenkeling voet aan land te vinden waar die lucht zo anders is dan De overkant niet alleen de geur waarneembaar tastbaar met je tong je huid drinkende ogen Thuiskomend in een archaisch…

------------------------------------ uit: 'Archaïsch de dieren', 2015.…

Soms stapt hij even ‘t heden binnen begroet me ‘n uur na m’n aankomst om weer achter z’n - op het zuiden gerichte - telescoop weg te dromen in de tijd, waar zijn wanen malen - terwijl hij op beschaving wacht die zijn selectief geheugen creëert: een groen archaïsch landschap, witte stranden, steden in diffuus licht.…

En weer valt de nachtvlinder in diepe slaap  de maan was nog nieuw en aardedonker zij hoorde en zag nergens sterrengeflonker en viel in de armen van morpheus de aap O pardon, ik beledig toch niet die enclave  van klassiek latijn en archaïsch grieks die morpheus was mythisch, iets puur olympieks geen aap maar een god uit een helleense…

eind kwam, onder wadi's Zo moet ook het land Atlantis - èn mutatis èn mutandis - zijn verzwolgen door gigantisch hoge golven van tsunami's Aangezien het een Aegeïsch residu van een vulkaan is, wordt vermoed dat Santorini's eiland een zeer oud restant is van het mysterieus Atlantis En al is het niet historisch, dan toch zeker een archaïsch…

IN TRANSIT Ik kwam wat onbekende teksten tegen In kleine transparante vogelhuisjes Gebundeld of gedundrukt op de kant Getiteld en beduimeld stukgebladerd Een ezelsoor wijst bladen op een zij Alinea's verbleekte epigrammen Kolommen vol vervreemde elementen Archaïsche verdorde schrijfportretten Vergeeld in transit wouden van verwachting…

Dat schoonheid, begint met kijken, zonder te denken aan pijnlijk verleden, zonder dat punt aan die verre horizon, zonder rechtlijnigheden, geen oude opgestelde archaische wetten, geen geschreven bloemrijke dichtregels, geen verspilde gestilde leeftijden, geen bazar van onzekerheden, geen duidelijk links, geen duidelijk rechts...…

Het mysterie van Atlantis is, hoewel geenszins historisch dan toch zeker een archaïsch-culturele erfenis die als lectuurbelevenis een avontuur voor lezers is Zeer behendig als een zwaardvis vaart de Nautilus van Arctis door de IJszee naar Atlantis Tussen Scylla en Charybdis monsterbaaierd, waar Odysseus onversaagd aan god Neptunus…

Mensen op werkvloeren maken dingen die ze zelf veelal niet kunnen betalen; land’s streven blijkt geen welzijn maar materiële welvaart van vooral de elite, geen ‘horige’ die gemotiveerd raakt Als de baas de ‘onderkant’ van de samenleving met zijn criminaliteit…

Ik zag nooit haar werkelijke gelaat, waarin de appels rijpten, haar contour sneed door mijn blik, gloeit na in een ondergaande snik, waarin de ogen blijvend glanzen, gehouwen uit het frêle marmer, bespot, beschadigd, rond smalle mond, het verlangen geaderd, onverzadigd, als een witte ster die losbreekt van z’n voetstuk, geen misvorm in…

Corinthische zuilen uit marmer gehouwen getooid met acanthus verheven en rank steunen de architraaf statig, eendrachtig, subliem van gestalte en slank Uit marmer gehouwen in eenheid verbonden ontmoeten twee zuilen in hendiadys elkaar op niveau in sereen trait d'union voor pikant rendez-vous vis-à-vis Getooid met…

Ter herinnering aan mijn plaatsgenoot Wim Hazeu, schrijver-biograaf (1940-2024). Op 2 juli jongstleden is hij van ons heengaan. * Corinthische zuilen uit marmer gehouwen getooid met acanthus heel stevig en rank steunen de architraaf sterk en eendrachtig statig, subliem van gestalte en slank Uit marmer gehouwen ontmoeten…