Alle inzendingen over arm om schouder

Dichten is zoiets je moet het graag doen zei ik liefde is een must geen woorden teveel niet dat ik de letters tel de lettergrepen Amberkleurig haar armen haar schouders ontbloot spierwit het klavier ze speelde Rachmaninov weemoed overviel me schier…

De vrees der Goden onbemind verdriet verscheurd slecht gezind Niemand geen arm, geen schouder verlaten, donker met de dag... ouder Je gezicht vegeten, onherkenbaar niets rest alles wordt te zwaar De tunnel lonkt aan het einde licht een laatste zucht voor de dood gezwicht…

als licht komen ze aanwaaien ze schateren even in de zon en heuvels lijken te dansen met de verste vogels, een roep op zondag om te zijn te strelen aan je oor, de zachte wind nog niet voorbij of bewaard in een nachtkus op je vingertoppen, armen rond schouders, je buik in slaap ze buitelen in eenvoud vergankelijk en achteraf…

ik mantelzorg haar artrose van armen en schouders en let attent op haar angina pectoris ondanks alles lukt leven nog met regelmatig inschikken en lieve dingen die nog tijd en rust geven er zijn zaken die veel dieper gaan ingrijpen in een maatschappelijk bestaan en positie fysieke beperkingen laten geen inspanning toe samenleven…

Houd me even vast gewoon even vast Zodat ik kan voelen hoe het was 'n Arm, een schouder om op te leunen Een lief woord 'n vriendelijk gebaar Een woord, een zin 'n lachend begrijpen Een verdrietig zwijgen 'n hoopvolle blik Een glimlach, een wenk 'n woordeloos spel Slikken en doorgaan 'n roep om geluk Twee zielen één gedachte…

Vriendschap is zwijgen, niets zeggen Maar een arm om schouders leggen. Vriendschap is in iemands leven Vreugde en verdriet meebeleven. Vriendschap is niets vragen Maar gewoon helpen dragen. Vriendschap is praten in vertrouwen Dat de ander zijn mond kan houden. Vriendschap is delen in iemands geluk En dan bidden; ga nooit stuk!…

Verroest, ik hem mijn arm verrekt vast net iets te ver gestrekt kon niet bij wa'k pakken wou en verdorie, daar zit ik nou met een verrekt lichaamsdeel gelukkig maar eentje, dus niet zoveel maar 't is wat, als je iets verrekt voor hetzelfde geldt lig je gestrekt dan heeft verrekken niks geen zin meer maar daarover graag een andere keer.…

Soms kan ik zo verlangen naar die arm om mijn schouder die arm van jou. Soms verlang ik zo naar die lippen op de mijne die lippen van jou Soms verlang ik zo naar dat lichaam dat lichaam van jou.…

Waar een vriendelijke oogopslag Of het warme in een stem - Een arm om een schouder Van de mens die dat nodig heeft - Al zo veel goeds kan doen Is het helemaal niet nodig Om met geld of goed Zo dikdoenerig te doen…

schouder aan schouder zeilen twee wolkgevaarten het hoge blauw in…

je hoeft niet in woorden te praten met mij je hoeft niets in woorden te zeggen je hoeft alleen maar en dat is genoeg je arm om mijn schouders te leggen…

Deel nimmer In mijn lijden Bevestig geenszins Mijn verdriet Sla een arm slechts Om mijn schouder - Steun en hulp - Meer vraag ik niet…

Een hart onder de riem wil ik je steken, een arm om je schouder wil ik leggen, een schouder wil ik je lenen om te huilen, een zakdoek om je tranen te drogen.…

Weet iemand me te vertellen, of ik alleen ben in mijn vuur, te vragen om een aai, een compliment een arm over mijn schouder, of vraag ik teveel loop met mijn hoofd tegen een muur Van onbegrip?…

En als de Eeuwige Rechter zijn arm om je schouder legt Dans met hem mee! Ik weet niet of zijn arm zacht is Ik weet ook niet of hij hard is Maar dans met hem mee!…

Ik zoek een sterke arm om mijn schouder, een brede borst om uit te huilen. Een paar warme handen, die mij beschutten tegen innerlijke kou. Ik kom tot de ontdekking, ik zoek JOU.…

Schouders van albast Venus met armen Ademend standbeeld Uit Griekse tijden Levende godin Alleen jij kunt me warmen Alleen…laat me erin !…

een arm om een schouder die schokt in niet gewilde tranen de ochtend in wakker worden met liefdevolle woorden niet gezegd, niet gezegd ik draag je door de nacht en morgen ben ik er weer, voor jou neem dat maar van mij aan onvoorwaardelijk…

Ik ben een zilvergrijs gewaad, mijn warme adem vleit haar schouders Ik ben een lief bloemetjesjurk, heupwiegend verdwijnt ze in mijn armen Ik ben een zacht waai, twee woorden (......)fluisterde zij zoetjes in mijn oor…

Je luisterde naar woorden die vloeiden uit verdriet en gaf de vreugde opnieuw een kans Je verzamelde de hoop die ik ooit achterliet Legde terug gewicht op de balans Voor al hetgene je voor me hebt gedaan wil ik gerust mijn schouder geven voor wanneer het eens wat minder zou gaan als tranen aan je wangen kleven…

Daar zit ze dan Links Hobbelt al jaren mee Terwijl ik ga Liefde, Warmte, Geborgenheid Nooit zal ik haar vergeten Daar zit ie dan Rechts Heeft zijn plekje daar Laatst ingenomen Trots, Creativiteit, Ondeugendheid Nooit zal ik hem vergeten Het goud Op mijn schouders Geeft mij de kracht Om door te gaan…

'k Zit stiekum op je schouder, voel je dat niet?…

Mijn schouder is er voor jou Om uit te huilen Mijn schouder is er voor jou Om tegen te schuilen Mijn schouder is er voor jou Altijd en overal Mijn schouder is er voor jou Wat er ook gebeuren zal…

het voelde van binnen plots wat kouder aan had mijn hand op je schouder willen leggen soms is het niet te zeggen noch op te schrijven in zinnen eens zal ik het laten weten immers ik ben met je begaan en er niet aan gewend zó dicht bij je te staan…

langs ravijnen scheert de reis is een mengsel van wervelende verlangens en onvervulde vragen de dooltocht door een landschap van zwarte gaten waarin tijd en ruimte verzwelgen het is de queeste naar een brug die verbindt met de afwezige het gemiste hoe vindt men een ondoorgrondelijke vader die zwijgend op je smalle schouder…

ik heb iets met schouders altijd al gehad maar als je ouder wordt lijkt de irritatie groter heel vroeger stond ik in de spiegel te kijken of mijn ene schouder hoger uitstak dan de ander ik kon daar maar niet achterkomen pas bij de revalidatie borstkanker operatie bleek dat er een en ander fout was gegaan de aanhechtingen waren…

De sluier glijdt haar rechter schouder bloot het schouderbandje snijdt haar kraakwit vlees het doet me pijn in kantwerk vallen haar armen gracieus uiteen ze zingt haar smart beweegt…

vrijend, strelend jouw lange haren, schouders, armen, lichaam en na het vrijen…. langzaam, zacht bedaren met haar tevreden in mijn arm, vergeet ik zeer voldaan wetenschappers naam.…

je arm hing zwaar aan je schouder, je haar bloeide over je huid slaap en pijn wandelden samen over ons laatste besluit.…

Heb je zelf wel eens een vrouw in je armen gehad zo aantrekkelijk waar je zo gek op was gek op alles van haar haar kont, haar borsten, haar buik, haar haar haar gezicht, haar lippen, haar lach, haar geur haar stem, haar schouders, haar armen, en weer haar stem alles wat ze zei en niet te vergeten haar ogen, altijd weer haar ogen…