Alle inzendingen over ballade

Mijn ballade Verdween in de kelders Van vergetelheid En ik.... verpieterde…

'k Sluip naar de keuken en zet koffie: sterk Hier achter heb ik van die Raaf geen last Mijn hartslag daalt terwijl ik staar naar 't zwerk Maar dan een shock! Ik sta genageld -vast- Achter die boom, verscholen in het perk Een vogel-mens vliegt op naar hier en krast! Het spiegelglas breekt, langs me strijkt z'n vlerk Zijn zwarte pen schrijft…

Een gedicht van G.K. Chesterton De galg die in mijn tuin staat, naast de vlier Is nieuw en netjes, hoog genoeg vooral Ik knoop de lus op 'n eendere manier Als iemand die zijn stropdas knoopt voor 't bal Maar net als heel de buurt -in groot getal- Diep ademt voor een kreet van puur plezier Bevangt me 'n vreemde stemming...ben ik mal(?) Ik…

het lag vast aan de wijn zo los we leken onverbeterlijk de zon grootmoedigheid van eros hoe dan ook vandaag gun ik een ieder een ballade met een blos…

Op die meedogenloze middag verstomt het leven in Orange Grove een woedende menigte doodt de plukkers hier is het bloed dat jullie dorst lest Een jongen van de Cariben sinaasappelplukker in Florida onzichtbaar verborgen in een greppel boven hem buldert de kolkende zon Een behoedzame vader steeds speurend naar veiligheid: pas op jongen…

Orange Grove de terugkerende dief in de nacht hij berooft de man van zijn slaap flarden van gospels en geschreeuw vermengen zich tot een gekmakend lawaai De kompanen de sinaasappelbomen zon beeld en geluid gaan hun eigen gang heen en weer voor en achteruit van zwart naar wit van wit naar zwart De man keert zich meer naar binnen de…

is een lied wat in de diepte speelt in een bloemvers van klaarheid vertolkt nu en later op edel papier gepend op maat en kleur in al haar facetten de la danse ballade menthe poivrée roses...…

Lichaam Vertel me jouw verhalen Zing de ballade van mijn weifelende handen Klapper mijn tanden Ril me los uit permafrost Rol de stilte op Huil de steen uit mijn hart…

het pierement speelt het oudjespaar danst een zomerregen valt de dichter is moe zijn laatste ballade een weg naar berusting op het lelieblanke blad het woord 'EINDE' als ultieme poëzie met slotstuk…

Eenzaamheid minachtend, Het roemrucht gefluister bedwongen De grootheid verzachtend de ballade bedachtzaam gezongen.. Tekenen tot algehele waanzin, tot het minimum beperkt... De boventoon komt van binnenin.. Door zijn illusie gesterkt...…

Ik kijk je aan de lichtjes in jouw ogen dansen een lentelied Lippen nevelen pareltjes ontluikend verlangen Sprankelend treft jouw lach mijn vurige zinnen samen bewogen tot een prachtige ballade…

Buurman’s hoofd boven de heg danst tijdens lopen op en neer rijst op uit de heg en zakt weg stuitert frequent keer op keer voor m’n venster heen en weer Dat beeld beheerst m’n leven geobsedeerd wacht ik bekaf tot het weer…

een lijn een welving een geur een kleur een klank een stem een blik een woord een lach een lied een passie een leven een tijd een einde een verdriet een herinnering het begon met een lijn en het werd een verhaal een ballade een gedicht een refrein van het zijn…

Als ballade aan de zon in alle kleur getooid Verschijn je aan de horizon als de regen wordt verstrooid Natuurlijk en fenomenaal ben jij geboren uit de zonnestraal Alleen kenbaar uit het juiste zicht ben jij natuurlijk een gedicht…

Men neme: duizend druppeltjes verstand Zo'n anderhalve lepel denkvermogen Vernuft, en strooie dat met gulle hand Wat intellect, niet zuinig afgewogen En om de efficiëntie te verhogen Ook ratio, alsmede veel benul Een scheut begrip, bij voorkeur één ampul (Dat is alvast een aarzelend begin Om tegenwicht te bieden aan hun kul) En spuite daar…

dagen vol hoop en dagen vol verwachting dagen waarin alles een ballade leek dagen dat droefnis de vreugde opslokte en dagen die op hun sterfbed niets meer waren dan een verlossing ik bundel ze in een woord dat niets kan doen dan zichzelf zijn en zachtjes om jou smeekt…

Hij vloog niet meer Richting de zon Of geurende bloesem Zat ineengegedoken Zijn vleugel slap hangend Langs zijn tere lijf Verkleumd door regen en schrale wind Verdween hij in vergetelheid Geen ballade Voor de pas verwondde Vlinder…

. ------------------------------------------------- uit: 'Ballade van de windwaarschuwing', 2005.…

In 't duist're van de kameros Speelt Bianca op de pianos Ze weent veel hete trania En dat doet ze al drie dagen langia Refrein Zo gaat `t in Span-jos meestallos Signoritas cabaleros Zo gaat `t in Span-jos meestallos Signoritas cabaleros Tegen de ruiten vliegt een steentjos Bianca die denkt dat is hijos Ze opent haar balconramia En…

Het schip voer af. - Zij oogde ’t na… Het zonlicht ging met hem! Nog hoorde zij het laatste woord Dier jonge, diepe stem: ‘Tot weerziens, Moeder!’ - En zijn kus, Die op haar lippen brandt, Zijn blik, die lang de hare zocht, En ’t wuiven van zijn hand. Zij bergt het alles in heur hart. Geen dag, geen nacht gaat om, Of voor haar ogen rijst…

Alleen ben ik en zoek alleen te wezen, Alleen ben ik en van mijn lief verlaten, Alleen ben ik; wie die mijn heer mag wezen? Alleen ben ik, dan bitter, dan gelaten, Alleen ben ik en schuw mijn kwijnend leven, Alleen ben ik, verdoolde uitermaten, Alleen ben ik en zonder vriend gebleven. Alleen ben ik ter venstere, ter deure, Alleen ben ik, in…

Villon, Rimbaud, Verlaine, Du Plessys, Verstooten, rein van roem, alleen behorend In 't heilloos gilde der Poètes Maudits, Sinds uitgeroeid, verstrooid, welhaast verloren - Vergeef dat een, door rampspoed achterhaald, Om hulp roept, radeloos uw naam doet horen, Terwijl zijn leven zinkt, zijn zingen faalt, Tot troost uw groter lijden heeft bezworen…

Een man laten we hem David noemen is op missie iemand kaapte zijn brein Iemand schreeuwt bevelen iemand zendt hem een helm David vindt Goliath In de gedaante van een stoeptegel zijn handen torsen De stenen reus boven het hoofd van een slapende man die Op de vloer temidden van koortsachtige dromen met schimmen worstelt…

Misbruik Blik vol van kennis Blond met logisch vermogen Ze is Miss verstand Ketchup Je huilt en je snikt Elke traan is een leugen Azend op je zin Als je wint Likes bij de vleet Al deze nieuwe vrienden Kunnen niet bellen Geen ballade Voor jou is liefde Dol zijn zoals een puppy Als jij binnenkomt Bedmensen…

ze zijn in de maak net zo lang tot ze de smaak van onvergetelijkheid zullen overtreffen ze neuriën een melodie niet eerder gecomponeerd die zal blijven hangen als een luminescente ballade zonder slotakkoord maar het stemmen zal duren tot de boventoon zo helder is dat grondtonen spontaan verschieten van kleur als passend decor…

De man die bij mijn hek staat, naast de berk Is oud en mager, bleek en zwart gejast Een eender pak draag ik, naar ik bemerk Ik schrik. Ik schouw en vind het ongepast Net nu het droef geschuifel naar de kerk Versterft en dan, de dood bij mij te gast? Ik zie mezelf toch graag nog zonder zerk En leid hem om de tuin, een duivels werk!…

't Blijft blubber waar je door moet waden Daar alles nogal gauw gekunsteld wordt Drie lange strofen strakgebaande paden Maakt, ook al is de vierde strofe kort Dat een ballade je in zweet doet baden Daar alles nogal gauw gekunsteld wordt…

. ------------------------------------------------------ uit: Ballade van de winstwaarschuwing, 2005…

Met een lach keek ik jou aan Met een kreet liet jij mij weten dat jij mij niet meer liet gaan jij wilde vanachter net als mij heten Rennend door het veld geen zorg geen verdriet Geen ballade alleen een vrolijk lied Kom, blijf en ga nooit meer Dan doen we dit over 20 jaar nog een keer…

een gevoelige ballade in het moszachte gras laat zijn licht schijnen over jouw ivoorwitte, maagdelijke lichaam dat bijna onzichtbaar in het duister verschijnt kwetsbaar mooi in sereen witte tule dansend op verlangens van liederlijke woorden ontsproten uit mijn ziel laat ik me meevoeren door jouw dichterlijke schoonheid…