Ballade van het hoofd
Buurman’s hoofd boven de heg
danst tijdens lopen op en neer
rijst op uit de heg en zakt weg
stuitert frequent keer op keer
voor m’n venster heen en weer
Dat beeld beheerst m’n leven
geobsedeerd wacht ik bekaf
tot het weer langs zal zweven
bal van ‘t kind kwam op me af
toen m’n beschaving ‘t begaf
Bal stuk maken van kinderen
gebeurde in een groot zwart gat
ik kan me geen bal herinneren
zag slechts ‘n hoofd kaal en glad
als een glanzende bowlingbal
Spring grommend op de bal af
om het ding aan flarden te slaan
maar ik herinner mij geen bal
ik was klaar voor ‘n halsmisdaad
dat signaal kwam duidelijk aan
Kreeg ‘n tweede kans door ‘n kind
dat niemand kent, niemand zag
haar weer, ze maakte mij attent-
op ‘t gevaar, en verdween op slag
in ‘t niets waar ze vandaan kwam
Inzender: Janneke Koster Baas, 13 mei 2009
Geplaatst in de categorie: psychologie