Alle inzendingen over bellen wachten

Wie bellend een instantie visiteert Moet af en toe een ‘ogenblikje’ wachten. En om het leed van wachttijd te verzachten Word ik op teringherrie ‘getrakteerd’. Eén stief kwartiertje atonale jazz, Ik grijpt weer van ellende naar de fles.…

als je vanavond langs komt niet bellen kom maar binnen de deur staat op een kier geen ogenblik ogenblikkelijk ik wacht op je.…

ze wacht op het staaldraad bankje haar voeten naast uitgewreven frites met mayonaise op de leukbedoelde kleuren van de tegelvloer pas op voor uitglijden een omroepstem vermeldt een storing op de lijn aanwijsborden veranderen hun bestemming ‘vertrekt vandaag niet’ jachtig bellen mensen naar werk of naastverwanten zij wacht in…

Ze sturen foto´s bij het leven Sms-en tot de blaren branden De nieuwste games zijn nu voor handen Wap en kleurenscherm zijn het streven Ik zal je eens wat vreemds vertellen Ik gebruik mijn telefoon om mee te bellen…

Goh, jouw stem weer te mogen horen en weet je wat het gekke is het klonk meteen alweer zo vertrouwd die warme klanken in mijn oren…

Ik wil verbinding met de Hemel, gewoon, met een hele lange snoer, eventjes bellen om te vragen, hoe is het nou met mijn broer. Ik wil bellen met daarboven, maar wie wil dat eigenlijk niet, want zij die ons zijn ontnomen,zijn boven en wij blijven hier achter met veel verdriet.…

Maar: je kunt me altijd bellen, roepen en om raad vragen, Altijd!…

'k Zag haar rijden, met een bloedgang bijna staande op de pedalen, in haar hand een telefoon, en maar praten en gebaren. Stoplicht op oranje, een trap harder net door rood, een trap erbij, dan de vrachtwagen, die kwam opzij ze vloog met een bloedgang door de lucht. Landen deed ze op 't asfalt, de tijd stond even stil mobiel lag in stukken…

Uitbundige hop duizend bellen in teer groen wiegelen klankloos…

stond ik in mijn regenjasje afzijdig van de rest, dromend in een plas starend, terwijl anderen schuilden onder afdaken ik zag tientallen bellen in het water en ze spatten allemaal uiteen zou mijn vader de komende dagen eens niet stomdronken thuiskomen?…

Het wordt verboden op de fiets te bellen, Dat is nog slechter dan een slechte witz. Een bel is toch verplicht op elke fiets, Wat hierna komt is welhaast te voorspellen. Die wettenmakers zijn soms niet te temmen, Straks mag ik met mijn rem ook niet meer remmen.…

Ieder gedicht heeft iets van een veertje dat naar het licht zweeft hij is zo frêle dat hij niets van een schaduw heeft zijn woorden gaan door de ijle lucht naar de atmosfeer een kind dat bellen blaast begrijpt dit het beste of misschien onze lieve heer hij benadert immers het onsterfelijke van het woord ik heb alleen lang niet meer van hem…

Kijk hem daar bellen met z'n boeventronie. Ik wacht niet meer. Kom op, we gaan maar gauw." "Die Italiaan", dacht Merkel langs de Rijn, "kan als spaghetti zo langdradig zijn."…

Ze lagen te wachten op de trap, konden zonder jou geen treden gaan. Met al mijn verbeeldingskracht dacht ik jou het denim in. Het had geen zin. Ik kon de pijpen niet laten staan. Daarna nog even nagedacht. Of ik je zou bellen. Wist alweer, het heeft geen zin. Heb toen maar de was gedaan.…

nu dat dit kindje dan geboren is bellen losgebarsten zijn in - wat men noemt – de stille nacht sta ik mij het wachten toe een straffe wind slechts in de rug maar niet als steun of zacht de dreun komt achteraf- zeggen ze nou ja – wellicht - richt alles op zo’n laatste dag zich tot de weerschijn van het vuur dat werkt in mijn gezicht…

Ongeduld staat op mijn voorhoofd, ik kan niet wachten, of dat nou om de post gaat, of wanneer ik de honden uitlaat, ik kan niet wachten tot ze " klaar" zijn. Wanneer het eten moet worden opgezet, kijk ik het bijna gaar het duurt te lang.…

Glazige bellen ballen ontsproten uit een schoot van zeep deukbaar en vervormend geblazen en dansend in de wind kleurig als de regenboog reuzen bel in hoepel sluit mij in je bellen sap verklein me tot een foetus ontploft en overlevend blaas me in je bellenspel spat uiteen in treurnis wachtend op een nieuwe bel bellen vlucht in wording…

Ik weet niet wat me straks te wachten staat, maar merk het vast wel vroeg of laat. Dan zal ik even bellen.…

Ze durfde niet te bellen, vond het naar, zei ze toen ik haar zag, best wel eng, maar weet je wat pas vervelend is, als je erachter komt, dat ik er niet meer ben! Want dan kun je niet meer bellen, dan kun je niet meer vragen hoe het is, dan is er geen tweede kans want die heb je dan gemist!…

Ring, ring, he waar ben je? Oh wat leuk wat doe je daar? Nee je meent het hij knipt een stuk van je haar? En daarna wat doe je dan? Ik kom nog even langs als ik kan Ring, ring, hé wat doe je? In de trein op weg naar huis voel ik me niet echt thuis het gering en getetter het luide praten en geschetter "Nee, ik ben nu bij amsterdam" "Ja…

Daar staat hij dan, hartje centrum, Tussen het winkelende publiek - Dat vooral op koopjes jaagt - Bellen te blazen, als voetballen zo groot; Ouders lopen door, hebben er geen boodschap aan, Maar kinderen komen huppelend van vreugde En schaterend van plezier aangelopen, proberen hun Grootste geluk, zo'n zilverkleurige ballon, In hun…

En zo zijn spelletjes nu wel uit den boze, heb ik ondervonden, behalve eentje dan: door kleinzoon uitgevonden: Ik kreeg een potje in mijn handen geduwd met de woorden: Blazen Oma en omdat ze het allemaal hoorden, Zat ik op zondagmiddag in de tuin, net als toen, bellen te blazen, zie je wel, dat ik toch nog een spel van "toen" kon doen?…

't Relaas van zuster Belle en Rebelle - ontsproten uit een adellijk geslacht eerlang vernoemd naar vrijheer Coppenelle de Vlaamse groothertog die altoos lacht Om spot en zotternij die hij veracht in boerse burgers en hun lotgenoten, en buitenlui, die heer pastoor ontsloten groothèrtoglijk geheim der vrouwenjacht - 't Relaas, u raadt…

En op het voor ons uitverkoren strand Stonden engelen op wacht Met toeters wimpers en bellen. --------------------------------------------------- uit: 'Volmaakte aanwezigheid, volmaakt gemis', 2000.…

Vrijheid: wat is vrijheid waard als je alles mag zeggen maar niemand luistert Inspraak: spreek in wat u wil wij bellen altijd terug eeuwig in de wacht Enquête: we onderzoeken waar het toch is mis gegaan wie wil zal vinden Verkiezingen: ik maak mijn keuze men zegt jouw stem bepaalt maar er verandert niets Vrijheid:…

kom ik thuis wil ik je bellen bellen met beeld zo je elke dag even je leven met me deelt ik wil mee delen in wat je mee maakt ik wil je stapjes zien zetten voor je weer slaapt…

Wie denkt dat hij moet bellen onder ’t rijden, brengt mede-weggebruikers in gevaar. En wie betrapt wordt die is de sigaar, want de politie kent geen medelijden. Dat risico van bellen snap ik wel, maar waarom hebben fietsen dan een bel?…

wachten is het eerste begin een uitloper van iets dat groeit reikend naar een ander leven desideratum miniatuur plant van rijpend verlangen het andere te ontmoeten een reuzenplant die huid en ogen verwond en tastend afwacht wat komen gaat wachten is de kiem van diepe wanhoop omsingeld door gevoeld gemis…

Ik leg mijn hart in de toekomst en wacht… meer doe ik niet. De ander kijkt met een vraag. Hij zegt: ‘ Wat dom, je leeft immers vandaag.’ Ja, vriend dat moet ik ook, maar mijn hart reist al vooruit naar een leven vol van vreugd en blijheid. Door de belofte van een leven… In eeuwigheid.…

in het amsterdamse bos van alle mensen los daar is een slootje en ik weet waar de brasem paait in een modderpoel met rotte bladeren bellen uit de bagger uiteen spattend we zullen stil zijn wachten je ziet het wentelen reuze grijze vissenlijven heel enge waterschuddingen tot overstromen toe nee zal ik zeggen ze eten geen mensen…