Alle inzendingen over blauw vibrerend diep

donker blauwt het blauw vibrerend diep aan d'einders dezer blauwte blauw het niet…

donker blauwt het blauw vibrerend diep aan d' hoge einders dezer blauwte blauw een leeuwerik tierelierend hoger almaar hoger aan de dood voorbij…

je trilt terwijl ik zacht doch vastbesloten het ritme trommel op de achtergrond vingers kennen al de grepen voordat de strijkstok in vibreren aan de snaren komt je eerste aanzet zo subtiel bepaalt de melodie ik stok en pauken iets omfloerst de finale graag nog even niet…

fijngevoelige minimale aanraking doet u vibreren…

Je hebt er die vibreren. Je hebt er die zwaar hijgen. Er zijn er zelfs die zwijgen.…

Voorvoel mij Voorvoel mij, zei ze verstild, stil dan zegt ze, in ongeduld Bedoel je, zeg ik, dat ik voorvoelen kan? Ik raak aan haar buik Nee, zegt ze Voorvoel mij dan Waterzacht, dat is het vast Verwachtings(over-)vol, gretig is ze Het tintelt me Het tintelt me, vraag ik Zwijgend staart ze, doordringt ze me, verdrinkt ze…

We zaten op een bankje aan het water: Jij, ik en die bolle. Met wie je nu naar bed ging. We hadden elkaar niet bijster veel te melden, (verschillende ideeën, andere helden) En alleen wat wiskunde betrof, Zaten we echt op een lijn. We zaten op een bankje aan het water: De zon zweeg, het werd vroeg later, En ik dacht: Een paar zeemeerminnen…

Diepe zeeën omringen het eiland diepe blauwe zeeën omringen het eiland gij weet niet of het eiland van de sterren is daarboven gij weet niet of het eiland aan de aardas is diepe zeeën diepe blauwe zeeën dat het lood zinkt dat het lood zoekt dat het zinkend zoekt en zinkt zoekend zoekend zijn eigen zoeken en al maar door zinkt en al maar…

verstomd staan gapen met die ogen zo treurig die wit blauw geschapen op een heide zo fleurig het gras laat je smaken een stukje wilde natuur geen harde noten te kraken op deze wei, vol passie elk uur ik slenterde verder... wat doelloos langs die bomen en heide geen rook en geen auto's, alleen... een koe op de weide!…

de gedachten die onvermijdelijk verdwijnen in het uitdijende al wat zeker leegte genoemd worden kan omdat het al teveel is om te bevatten en de gedichten die onverbiddelijk ontsnappen aan die oneindige val want als vulling gezien worden in ieder geval des dichters leven het misschien is voor een vaste lezer als ik met laserogen…

achter het frêle vlies herkent een voelend oog de geladen diepte in vibrerende stemmen het is blindelings gewaar van een gescheiden epiloog…

zwarte gras vogels van ijzer vibreren een lied op het land geamputeerde gewassen waarop mossen en vele kleuren van schimmels zacht voortwoekeren Dode hersenen dromen van opnieuw beginnen Bijvoorbeeld onder een blauwe hemel zittend naast een wuivend korenveld belofte die brood geeft en leven maar het rode bloed is opgedroogd en wij…

geluid als dood blijft hangen in veelkleurige klanken... ...ik zou je het antwoord graag willen geven, maar 't spijt me, ik zou het waarachtig niet weten Ik hoop echter dat je gemoed, alle feiten in vogelvlucht zo overziend, wordt gesublimeerd in moments musicaux tussen mijmerij van Den Bosch en braderie van Breda altoos vibrerend…

Duizelingwekkend gewaagd hoorde ik ook zeggen 'k zag ze bekvechten gisteren op tv te diep het decolleté…

verdriet kruipt heel diep het zit tot in oren en tenen die zwellen paarsblauw omdat ze niet kunnen wenen…

Kijk daar loopt ze goudblonde haren glanzend maar haar ogen diepgroen die mysterie kunnen uitstralen zijn nu leeg haar glimlach geforceerd alsof niets haar kan raken ze gaat door praat door betekenisloze woorden ze hoort betekenisloze woorden niets dat raakt ze wilt gezien worden haar ogen zeggen me: Kijk me aan en kijk iets dieper…

Soms voel ik me zo diep, sluit ik mijn ogen, en zie het vallen van mijn tranen, tranen van verdriet; soms verstop ik me van de wereld, opzoek naar de waarheid, opzoek naar jouw sterren en dat heldere licht, ik voel je warmte en zie je gezicht; soms wil ik naar je toelopen, ik wil je zoeken in alles wat ik doe, ik wil je volgen, ook al…

verlaat de dag als deze is er ooit bewezen dat ie opkomt opnieuw opnieuw opnieuw voor ieder wezen opnieuw leren leven in ruimte en leegte luiden de klokken hun lied en op de straat en in deze steeg een lied dat het leven draagt op de schouders van geesten een traan klinkt er is nooit echt iets anders als de klokken in het diep…

je hebt me In je ogen verdronken Zo blauw zo diep zo diep Toch voel ik me opgetogen Want een liefdevoller Verzonken zijn Bestaat er niet…

Als u hem eens wil ontmoetten, Zoek naar een “a-gent” met blauwe voeten.…

Mooier dan de blauwe lucht Warmer dan de middagzon Koeler dan de airco in een hittegolf Kleurrijker dan de regenboog Alles is meer met jou Leven met jou is altijd meer Blauw wordt blauwer Diep wordt dieper Leven wordt lichter Liefde wordt hemels Aards bestaat niet meer In het diepe blauw van jouw ogen Ik zweef en…

Blauw, kleur van de lucht, kleur van de hemel, Blauw, kleur van je ogen, waar ik in verdrink, Blauw, mijn lievelingskleur, de kleur van mijn kamer, Blauw, kleur van de kou, kleur van de winter, Blauw, stem van die man, zo diep, kil en koud, Blauw, kleur van mijn pen, kleur van mijn woorden, Blauw…

ik heb met je op strand gestruind oude liefde weer hervonden woorden kwamen er vanzelf uit alsof verloren jaren niet bestonden schelpen die we raapten wisten het verleden ruimschoots goed te maken in diepe kleuren blauw vertelden zij over de tijd dat wij elkaar in liefde smaakten de eerste kus onwennig nog maar jij was lief…

In mijn diepste binnen zeg maar binnenin komen soms woorden voor die ik niet verzin maar ook niet uit! In mijn diepste wezen, zeg maar wezenlijk, komen gedachten bovendrijven die maar beter verborgen kunnen blijven! In mijn diepste ziel, zeg maar zieleheil bewaar ik al die peins momenten, zonder ooit een moment te denken: Om ook te uiten…

Ongebruikelijk, overwegende zelfliefde leidt tot gemeengoed.…

De rauwe stem, vibrerend... zingend over vreugd en smart. Een lied, dat raakt..., feilloos neerstrijkt in het hart. En eenmaal daar beland niet is te wissen.…

1] Blauw vlamt de lucht, groen bloeit veld en boom, zonder verlangen's zucht spiegelt het, diepe stroom. 2] Blauw vlamt de lucht, groen bloeit veld en boom, diep van verlangen zucht spiegelend wit de stroom. --------------------------- uit: Verzen (1928)…

Diep in me hart Is voor jou een plaatsje apart Je moet weten Ik kan je niet vergeten Voel me vrij Blijf altijd bij mij Diep in me hart Ik zal altijd van je houden Maar je moet me voor altijd vertrouwen…

Onze verbumdynamica zal als zingende zaag eeuwigtreurend vibreren opdat de waan der nymfomaan in de baan van haar ellips door Scylla verzwolgen wegkwijnt in Charybdis' golven en in Hades' kluisters ten eeuwige dage...…

de meanderende lente speelde mooi weer toen de zwaluwen laag over het land scheerden en de goudhaan zacht vibrerend een bosbad nam ik moet dit echt aan jou vertellen maar ik zing het beter dichterbij een lied…