Netgedichten

netgedicht (nr. 23.618):

Pluche liefde

We zaten op een bankje aan het water:
Jij, ik en die bolle.
Met wie je nu naar bed ging.
We hadden elkaar niet bijster veel te melden,
(verschillende ideeën, andere helden)
En alleen wat wiskunde betrof,
Zaten we echt op een lijn.

We zaten op een bankje aan het water:
De zon zweeg, het werd vroeg later,
En ik dacht:
Een paar zeemeerminnen,
X aantal haaien zouden de boel,
(het water)
Niet ontsieren.

Ik sliep die avond weer met het licht aan.
Mijn teddybeer bovendien binnen handbereik.
Streelden mijn vingers verkrampt,
Door zijn doodgeboren vacht en lag
Ik wakker, hopende dat de nacht,
Spoedig doven zou.